Ο Ντιέγκο Σιμεόνε σπάνια χαμογελάει την ώρα του αγώνα. Ένας Θεός ξέρει τι τριγυρνάει στο γεμάτο αδρεναλίνη και πάθος μυαλό του.
Με το τέλος της μεταγραφικής περιόδου όμως πρέπει να έχει ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Βλέπετε η Ατλέτικο Μαδρίτης – σε αντίθεση με την Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπαρτσελόνα – ενισχύθηκε. Μια ομάδα που κατέκτησε το πρωτάθλημα έγινε ακόμη πιο δυνατή με την υπολογισμένη, από τις πράξεις του συλλόγου και του κόουτς, απώλεια του Σαούλ (Τσέλσι) να είναι η μοναδική έξοδος.
Πέρσι αναφέραμε ότι ο Σιμεόνε πρέπει να βρει ιδέες για να διατηρήσει το ενδιαφέρον του κοινού των ροχιμπλάνκος προς το πρόσωπό του. Η Μπάρτσα του έκανε δώρο τον Λουίς Σουάρες και οι ροχιμπλάνκος κατέκτησαν το πρωτάθλημα.
Η ιστορία μας ενημερώνει ότι τελευταία φορά η Ατλέτικο κατέκτησε δυο συνεχόμενα πρωταθλήματα το 1950 και το 1951 άρα μιλάμε για σπάνιο γεγονός αν τα καταφέρει και φέτος.
Παρόλα αυτά οι επιλογές του είναι τόσες πολλές που και ο ίδιος πλέον πρέπει να έχει προβληματιστεί.
Ο Σιμεόνε με το τέλος των μεταγραφών έχει στο ρόστερ… κρατηθείτε… Σουάρες, Γκριεζμάν, Ζοάο Φελίξ, Κορέα, Καράσκο και Κούνια… αφήνω στην άκρη Λεμάρ και Γιορέντε που παίζουν περισσότερο ως καθαροί ακραίοι.
Τα ερωτηματικά πλέον αφορούν ένα πράγμα. Πως θα κρατήσει όλους αυτούς χαρούμενους ο Τσόλο. Μοιάζει δύσκολο να βλέπουμε κάθε εβδομάδα στο γήπεδο Σουάρες, Γκριεζμάν και Φελίξ άρα κάποιος πρέπει να μείνει στον πάγκο, άρα κάποιος δεν θα είναι ενθουσιασμένος.
Μήπως είναι δύο από αυτούς στον πάγκο; Πως αφήνει έξω τον αφιονισμένο στην εκκίνηση της Λα Λίγκα, Κορέα. Τι θα κάνεις με τον σπουδαίο Ματέους Κούνια που απέκτησε με τριάντα εκατομμύρια από την Χέρτα.
Στην άμυνα, οι θέσεις είναι ήδη μοιρασμένες και δεν θα υπάρξουν πολλές ανακατατάξεις.
Τα υπόλοιπα είναι πρόβλημα αλλά, καλύτερα να έχεις αυτό το πρόβλημα παρά τα οικονομικά προβλήματα της Μπαρτσελόνα ή το πως θα πρέπει η Ρεάλ να βρει τρόπο να παίξει οπωσδήποτε με Μπέιλ ή Αζάρ στην ενδεκάδα αν και προφανώς και οι δύο ειναι σκιές του εντυπωσιακούς παρελθόντος τους.
