Είκοσι χρόνια μετά υπάρχουν τρεις… άντε τέσσερις λόγοι για να θυμάται κανείς το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998. Ήταν το πρώτο Μουντιάλ για τη Γαλλία, η οποία νίκησε με 3-0 τη Βραζιλία στον τελικό και έγινε έτσι η έβδομη ομάδα που κατέκτησε τον απόλυτο τίτλο και η έκτη διοργανώτρια που πανηγύρισε στην έδρα της. Μαέστρος της ομάδας του Εμέ Ζακέ ήταν ο Ζινεντίν Ζιντάν, ο δεύτερος… από τους λόγους δηλαδή. Δεν είναι μόνο τα δύο γκολ που πέτυχε με ισάριθμες κεφαλιές στον τελικό ο «Ζιζού», αλλά και η γενικότερη ηγετική παρουσία του από τα ματς των ομίλων.
Το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας ήταν επίσης το πρώτο που διεξήχθη με την παρουσία 32 ομάδων, οι οποίες χωρίστηκαν σε 8 γκρουπ (μέχρι τότε ήταν 24 οι ομάδες). Όσο για τον τέταρτο λόγο που αξίζει κανείς να θυμάται εκείνη τη διοργάνωση; Δεν είναι κάποια επιτυχία, κάποιο ρεκόρ ή μια θεαματική αλλαγή-διαφοροποίηση, αλλά η περιπέτεια του Ρονάλντο πριν τον τελικό.
Το «φαινόμενο» που ήταν τότε κατά γενική ομολογία ο Νο1 ποδοσφαιριστής στον κόσμο, ξεκίνησε στο μεγάλο ματς και το έβγαλε όλο, μένοντας, ωστόσο, πολύ μακριά απ’ τον καλό του εαυτό. Ο Βραζιλιάνος είχε περάσει δύσκολο βράδυ και η συμμετοχή του αποφασίστηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Τα τότε «σκοτεινά» σενάρια που έκαναν λόγο για ανακατοσούρες, εμετούς και… μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, αποδεικνύεται πια ότι μάλλον δεν απείχαν πολύ απ’ την πραγματικότητα, δεδομένης της εξέλιξης της υπόθεσης.
Σε 10 στάδια
Από τις 32 συνολικά ομάδες, οι 15 ήταν από την Ευρώπη, 5 από τη Νότια Αμερική, άλλες τόσες από την Αφρική, 4 από την Ασία και 3 από την Κεντρική και Βόρεια Αμερική. Τα ματς της διοργάνωσης διεξήχθησαν σε 10 στάδια 9 ουσιαστικά διαφορετικών πόλων, καθώς το «Σταντ Ντε Φρανς», το οποίο φιλοξένησε την πρεμιέρα και τον τελικό βρίσκεται στο Σεν Ντενί, βόρειο προάστιο του Παρισιού. Οι άλλες «αρένες» ήταν οι εξής: «Βελοντρόμ» (Μασσαλία), «Παρκ Ντε Πρενς» (Παρίσι), «Ζερλάν» (Λιόν), «Φελίξ Μπολάρ» (Λανς), «Μποζουάρ» (Ναντ), Δημοτικό Στάδιο Τουλούζης, «Ζοφρουά Γκισάρ» (Σεντ Ετιέν), «Παρκ Λεσκίρ» – νυν «Σαμπάν Νταλμά» (Μπορντό) και «Μοσόν» (Μονπελιέ).
Τότε, στις αποστολές των ομάδων βρίσκονταν 22 ποδοσφαιριστές, οπότε συνολικά στο Μουντιάλ της Γαλλίας ταξίδεψαν 704 παίκτες. Νεότερος όλων ήταν ο Καμερουνέζος, Σαμουέλ Ετό, σε ηλικία 17 ετών και 3 ημερών, ενώ γηραιότερος ο παρά έναν μήνα 40χρονος Σκοτσέζος τερματοφύλακας, Τζιμ Λέιτον.
Δύσκολες προκρίσεις για τη Γαλλία
Η Γαλλία δεινοπάθησε απέναντι στην Παραγουάη στους «16», παίρνοντας την πρόκριση στην παράταση, ενώ δύσκολο έργο είχε και στους «8» που προκρίθηκε επί της Ιταλίας στα πέναλτι, όσο και στους «4» με το 2-1 με ανατροπή επί της Κροατίας. Η Βραζιλία απ’ την άλλη πέρασε εύκολα με 4-1 τη Χιλή στον πρώτο νοκ άουτ γύρο, αλλά στους «8» (3-2 τη Δανία) και στον ημιτελικό (πρόκριση επί της Ολλανδίας στη διαδικασία των πέναλτι) τα χρειάστηκε και αυτή.
Σούκερ, «Φουτίξ» και «Tricolore»
Πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης αναδείχθηκε ο Νταβόρ Σούκερ με 6 γκολ και τον ακολούθησαν με 5 οι Κριστιάν Βιέρι, Γκάμπριελ Μπατιστούτα, τη στιγμή που σημειώθηκαν 4 αυτογκόλ και αποβλήθηκαν 22 παίκτες με το Καμερούν και τη Γαλλία να έχουν τα πρωτεία με 3 κόκκινες. Στην καλύτερη 16άδα του τουρνουά συμπεριλήφθηκαν οι: Μπαρτέζ, Ντεσαϊγί, Τιράμ, Ζιντάν (Γαλλία), Σιλαβέρτ, Γκαμάρα (Παραγουάη), Ρομπέρτο Κάρλος, Ντούνγκα, Ριβάλντο, Ρονάλντο (Βραζιλία), Φρανκ Ντε Μπουρ, Νταβιντς, Μπέργκαμπ (Ολλανδία), Μίκαελ Λάουντρουπ, Μπρίαν Λάουντρουπ (Δανία) και Σούκερ (Κροατία).
Μασκότ του Μουντιάλ ’98 ήταν ο «Φουτίξ», ένας κόκκορας που αποτελεί το εθνικό σύμβολο της Γαλλίας. Δημιουργήθηκε από τον Φαμπρίς Πιαλό και επιλέχθηκε ανάμεσα σε 5 μασκότ. Ο Ρίκι Μάρτιν τραγουδούσε το «La Copa de la Vida», επίσημο τραγούδι του 16ου Παγκοσμίου Κυπέλλου, ενώ μπάλα του τουρνουά, πάντα της Adidas, ήταν η «Tricolore».