Με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο ηγέτη και τον Γιάννη Μπουρούση αρχηγό, η Ελλάδα επιστρέφει στην Ασία με υψηλή φιλοδοξία, έχοντας ως «φάρο» το αργυρό μετάλλιο της Ιαπωνίας.

Το 2019 για το κινέζικο ημερολόγιο είναι το έτος του Χοίρου. Ο χοίρος είναι τελευταίος στην ακολουθία του κινεζικού ζωδιακού κύκλου. Επομένως, αντιπροσωπεύει από τη μία το τέλος του κύκλου, από την άλλη την αδημονία για τη δημιουργία ενός νέου. 

Η Ελλάδα συμμετέχει για 8η φορά σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου και μετά την 9η θέση του 2014, φαίνεται πως υφίστανται οι προϋποθέσεις για να βρεθεί στις υψηλές θέσεις στη διοργάνωση που φιλοξενεί η Κίνα. Εξάλλου, την προηγούμενη φορά που «πάτησε» Ασία το 2006, επέστρεψε με το ασήμι του μεταλλίου και το…χρυσάφι από την επική νίκη επί των Η.Π.Α., που είναι κι η τελευταία των Αμερικανών σε επίσημη διοργάνωση. 

Η 12άδα του Θανάση Σκουρτόπουλου έχει λάμψη, ταλέντο και παραστάσεις. Στην πρώτη γραμμή ο πιο γνωστός Giannis παγκοσμίως! Με την αστρόσκονη αλλά και την ευθύνη που φέρει ο τίτλος του MVP του NBA, ο 24χρονος Γιάννης Αντετοκούνμπο θα βιώσει το δεύτερο Παγκόσμιο με την Ελλάδα ύστερα από εκείνο στην Ισπανία, εντούτοις από τότε έχουν…περάσει μπασκετικοί αιώνες, καθώς η ανέλιξή του υπήρξε θαυμαστή. 

Αρχηγός ο Γιάννης Μπουρούσης, ο οποίος το Νοέμβριο κλείνει τα 36 του και τα παράσημα ομιλούν από μόνα τους: 9ος σε συμμετοχές και σε πόντους με το εθνόσημο στο στήθος. Ο Θεσσαλός δίνει το «παρών» σε τρίτο διαδοχικό Παγκόσμιο Κύπελλο, γνωρίζοντας τα κατατόπια, αφού τις δύο προηγούμενες σεζόν έβγαζε το ψωμί του στην Κίνα. 

Στο group υπάρχει η γενιά των near 30 με Καλάθη, Σλούκα, Παπανικολάου, Μάντζαρη, η οποία έχει πάρει τη σκυτάλη, οι πολύτιμοι over30s Πρίντεζης και Βασιλόπουλος –αξιοπρόσεκτη η παρουσία του χιλιοταλαιπωρημένου άσου του Περιστερίου- οι «ενεργειακοί» mid20s με Παπαπέτρου, Θανάση Αντετοκούνμπο, Λαρεντζάκη κι ο «Βενιαμίν» της παρέας, Παπαγιάννης
 
Η νοκ άουτ φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006 είχε γίνει στη Σαϊτάμα. Οι ημιτελικοί κι οι τελικός στην επερχόμενη διοργάνωση, θα διεξαχθούν στο Πεκίνο. Οι δύο πόλεις απέχουν κάτι περισσότερο από 2000 χιλιόμετρα. Ή μήπως δεν απέχουν και τόσο πολύ;