Τα πολιτικά δεν έχουν σχέση με τον αθλητισμό, υποστηρίζουν πολλοί, αλλά όπως αποδείχθηκε το 1978, κάνουν λάθος. Το 11ο Παγκόσμιο Κύπελλο κατέκτησε η οικοδέσποινα Αργεντινή, με το απολυταρχικό καθεστώς του Βιδέλα να παίζει μεγάλο ρόλο στον πρώτο παγκόσμιο τίτλο της αλμπισελέστε.
Η δικτατορία του Βιδέλα χρησιμοποίησε την κορυφαίας διοργάνωση του κόσμου για να κρύψει τη φτώχεια και τη μιζέρια που μάστιζε τη χώρα. Παράλληλα είχε εμπλοκή στα αποτελέσματα αγώνων με χαρακτηριστικό παράδειγμα το 6-0 της Αργεντινής επί του Περού. Η οικοδέσποινα χρειαζόταν νίκη με διαφορά τεσσάρων τερμάτων έτσι ώστε να πάρει εκείνη το εισιτήριο για τον τελικό, αφήνοντας εκτός της Βραζιλία. Αν και το Περού ήταν μία υπολογίσιμη δύναμη τότε, δέχθηκε έξι τέρματα σε εκείνο το ματς.
Στον τελικό η Αργεντινή υποδέχθηκε την Ολλανδία, η οποία είχε φτάσει στην πηγή για δεύτερη διαδοχική φορά. Οι Οράνιε (χωρίς τον Κρόιφ που δεν πήγε στο Μουντιάλ, για πολιτικούς λόγους) περίμεναν για δέκα λεπτά μπροστά σε ένα φανατισμένο κοινό τους αντιπάλους τους να εμφανιστούν στον αγωνιστικό χώρο, ενώ ο ψυχολογικός πόλεμος μεγάλωσε με τις αποφάσεις του ρέφερι κατά τη διάρκεια του ματς.
Η Αργεντινή κατάφερε στην παράταση να κάμψει την αντίσταση της Ολλανδίας, οι παίκτες της οποίας αρνήθηκαν στο τέλος να παραλάβουν τα μετάλλια τους από το δικτάτορα της Αργεντινής, Χόρχε Βιδέλα.
Στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου πήραν μέρος 16 ομάδες, που χωρίστηκαν σε τέσσερις ομίλους. Οι δύο πρώτοι πέρασαν στην επόμενη φάση και σχημάτισαν δύο ομίλους. Οι πρώτοι αγωνίστηκαν στον τελικό (Ολλανδία-Αργεντινή 1-3 παρ.) και οι δεύτεροι στο μικρό τελικό (Βραζιλία – Ιταλία 2-1).
Οι αγώνες έγιναν σε έξι γήπεδα:
Στάδιο Μονουμεντάλ (76.000)
Στάδιο Χοσέ Αμαλφιτάνι (49.500)
Στάδιο Κόρδομπα (46.000)
Στάδιο Χοσέ Μαρία Μινέλλα (43.500)
Στάδιο Χιγάντε ντε Αρρογίτο (41.500)
Στάδιο Σιουδάδ ντε Μεντόσα (35.000)
Ο Μάριο Κέμπες, ο μοναδικός παίκτης της Αργεντινής που αγωνιζόταν εκτός συνόρων, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με έξι τέρματα. Ο υψηλόσωμος επιθετικός ολοκλήρωσε την πρώτη φάση χωρίς να έχει βρει το δρόμο προς τα δίχτυα, αλλά στη συνέχεια πήρε μπρος και “χτύπησε” έξι φορές. Οι δύο από αυτές στον τελικό με την Ολλανδία.
6 τέρματα
Μάριο Κέμπες (Αργεντινή)
5 τέρματα
Ρομπ Ρένσενμπρινκ (Ολλανδία)
Τεόφιλο Κουμπίγιας (Περού)
4 τέρματα
Λεοπόλντο Λούκε (Αεγεντινή)
Χανς Κράνκλ (Αυστρία)