Ο Ιππότης της Μάλτας έχει ονοματεπώνυμο και λέγεται Βασίλης Τοροσίδης! Ο δεξιός μπακ της εθνικής μας ομάδας είχε κερδίσει το πέναλτι στον αγώνα του 2007 που εκτέλεσε εύστοχα ο Μπασινάς. τέσσερα χρόνια μετά ο Τοροσίδης έλυσε και πάλι το αίνιγμα της Μάλτας έστω κι αν αυτή τη φορά χρειάστηκε παραπάνω χρόνος και μερικά καρδιακά επεισόδια!
Με ιώβειο υπομονή οι παίκτες του Φερνάντο Σάντος και παρά το γεγονός ότι αγωνίζονταν με δέκα παίκτες δεν απογοητέυτηκαν και έψαξαν το γκολ κυριολεκτικά μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Και δικαιώθηκαν! Χωρίς να παίξει ποδόσφαιρο αξιώσεων η εθνική μας ομάδα έδειξε για πολλοστή φορά πως το μέταλλο της πρωταθλήτριας έχει μπολιάσει και τη νέα γενιά ποδοσφαιριστών.
Η αλήθεια είναι ότι το “φουλ” επιθετικό σχήμα με αμυντικούς μέσους τους Καραγκούνη και Κατσουράνη είχε κάποια προβλήματα. Παρά το γεγονός ότι οι παίκτες μας προσπάθησαν πότε από δεξιά πότε αριστερά και πότε από τον άξονα να βάλουν τη μπάλα στην περιοχή στο πρώτο ημίχρονο, βρήκαν δυσκολίες στο να διασπάσουν την πολυπρόσωπη άμυνα των Μαλτέζων, ενώ χάθηκαν και πολλές δυνάμεις στο κυνηγητό των γρήγορων αντεπιθέσεων των αντιπάλων τους.
Ένα σύστημα που περισσότερο έμοιαζε με 4-2-4 έδινε την εντύπωση ότι υστερεί στο χώρο της μεσαίας γραμμής καθώς οι δύο μέσοι του Παναθηναϊκού είχαν αυξημένες αμυντικές υποχρεώσεις γεγονός που στερούσε οργάνωση στην ομάδα. Ο Λυμπερόπουλος δεν τροφοδοτήθηκε σωστά, ενώ κι ο Σαλπιγγίδης αναγκάστηκε να βγει αρκετές φορές από την περιοχή για να πάρει μπάλα.
Στο πρώτο ημίχρονο ο Σαμαράς είχε τα περισσότερα κέφια και δημιούργησε αρκετούς κινδύνους με ατομικές προσπάθειες, ενώ από την άλλη ο Νίνης προσπάθησε πολλές φορές να περάσει τη μπάλα στην περιοχή και όχι να πατήσει σε αυτήν.
Στο δεύτερο ημίχρονο η εθνική ήταν καλύτερη, οι αλλαγές του Σάντος έδωσαν περισσότερη κίνηση στην επίθεση της ομάδας μας και χάθηκαν αρκετές καλές ευκαιρίες για να πετύχει γκολ. Το δοκάρι του Λύμπε όμως και ο εκπληκτικός Τζάστιν Χάμπερ καθυστέρησαν μέχρι την ύστατη ώρα την επίτευξη του γκολ.
Πλέον η εθνική μας είναι πρώτη στον έκτο όμιλο και αύξησε τις πιθανότητες για την κατάληψη της πρώτης θέσης. Ωστόσο δεν πρέπει κανείς να υποτιμά και την Γεωργία του Τιμούρ Κετσπάγια που πλησίασε στην κορυφή και δείχνει ότι θα αποτελέσει σκληρό καρύδι για κάθε αντίπαλο.
Με την απαραίτητη σοβαρότητα η εθνική μας πάντως μπορεί να φτάσει στον “τελικό” με την Κροατία αλώβητη και εκεί να καθαρίσει την υπόθεση πρόκριση.