Τον απόλυτο έλεγχο της Εθνικής Ελλάδος έχει ο Φερνάντο Σάντος, όπως υπογράμμισε ο ίδιος. Ο Πορτογάλος τεχνικός αναφέρθηκε στην έως τώρα πορεία του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, ενώ τόνισε πως το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα είναι το πιο ξεχωριστό κεφάλαιο της καριέρας του. Ο Σάντος μίλησε στον ραδιοφωνικό σταθμό «Sentra 103,3». Αναλυτικά δήλωσε:
Για την καριέρα του στην Ελλάδα και αν νιώθει Ελληνας: «Όταν έρχεσαι σε μια νέα χώρα, σε μια πολύ μακρινή όπως ήταν για μένα η Ελλάδα από την Πορτογαλία, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορείς να περιμένεις. Η κουλτούρα είναι πολύ διαφορετική. Εκανα την κίνηση-ματ, γιατί μετά από μια επιτυχημένη πορεία στην Πόρτο δέχθηκα την πρόταση της ΑΕΚ. Για μένα ήταν μια πολύ καλή κίνηση, όπως αποδείχθηκε. Και το λέω όχι μόνο από πλευράς αγωνιστικών επιτυχιών, αλλά γιατί γνώρισα από κοντά τον ελληνικό λαό, την κουλτούρα. Αγάπησα τον λαό και εκείνος αγάπησε εμένα. Οταν είμαι εδώ νιώθω Ελληνας ενώ όταν είμαι στην Πορτογαλία νιώθω Πορτογάλος. Οταν είμαι εδώ μου λείπει η Πορτογαλία, όταν είμαι εκεί μου λείπει η Ελλάδα».
Για τη στήριξη που έχει προσφέρει στην Ελλάδα με δηλώσεις του, εν μέσω της κρίσης και του ΔΝΤ: «Είμαστε εν μέσω μιας βαθιάς οικονομικής κρίσης. Εχει χτυπήσει την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και άλλες χώρες. Ομως δεν αφορά μόνο εμάς, είναι θέμα γενικότερο, της Ευρώπης. Οταν έγινε η ένωση της Ευρώπης αφήσαμε κατά βάθος τα χαρακτηριστικά κάθε λαού, ο οποίος έχει τη δική του κουλτούρα. Κάποια πράγματα που κάνουν οι Γερμανοί δεν μπορούν να ταιριάξουν με την ψυχοσύνθεση λαών του Νότου. Αρα, αν δεν καταλάβουμε ότι δεν μπορεί ένας τρόπος να λειτουργεί για όλους τους λαούς, δεν θα βρεθεί η λύση. Σίγουρα και η Πορτογαλία και η Ελλάδα δεν έχουν κάνει όλα όσα έπρεπε. Εχουν κάνει υπερβολές που δεν έπρεπε να γίνουν, αλλά η Ευρώπη πρέπει να καταλάβει ότι κάθε χώρα μπορεί να προσφέρει συγκεκριμένα πράγματα, όπως πχ. η Ελλάδα τον τουρισμό. Αρα δεν μπορούμε να ζητάμε από μια χώρα να προσφέρει κάτι που δεν μπορεί να προσφέρει. Πρέπει να το καταλάβουν στην Ευρώπη αυτό. Δυστυχώς έχει περάσει στην Ευρώπη μια εικόνα ότι η Ελλάδα είναι επικίνδυνη χώρα, είναι επικίνδυνο να κυκλοφορείς στους δρόμους. Και μένα με ρωτάνε και μου λένε τέτοια πράγματα, αλλά αυτό δεν ισχύει. Δεν είναι επικίνδυνα τα πράγματα και ας υπάρχουν κάποια θέματα. Ο καθένας μπορεί να έρθει να απολαύσει ό,τι θέλει στην Ελλάδα, όπως έκανε παλιά».
Για την παρουσία του στην εθνική μετά τους συλλόγους και για τις δυσκολίες που υπήρξαν στην ανανέωση του συμβολαίου του, αν και ίσως ήθελε να επιστρέψει σε ομάδα:«Η Εθνική ομάδα είναι ίσως το πιο ξεχωριστό κεφάλαιο στην καριέρα μου και ας έχω βρεθεί σε πάγκους μεγάλων ομάδων. Είναι ξεχωριστό συναίσθημα να αντιπροσωπεύεις μια χώρα και αυτό το ένιωσα στο Euro που υπήρχε ένταση. Υπήρξε κλίμα υπερηφάνειας και τιμής. Ευχαριστώ που μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία και θα κάνω τα πάντα για να βοηθήσω και να προσφέρω και εγώ. Το συναίσθημα του να είμαι προπονητής σε σύλλογο δε με έχει εγκαταλείψει. Είναι σαν σαράκι το οποίο με τρώει. Η δουλειά του προπονητή είναι αυτό το καθημερινό, με προπονήσεις, να βελτιώνεις παίκτες. Δυστυχώς στην Εθνική δεν το έχω αυτό. Οταν κάναμε τις συζητήσεις ανανέωσης με τον Φύσσα, τον Τσαπίδη και τους συνεργάτες, αποφασίσαμε ότι θα είναι καλύτερο να συνεχίσω, για δύο λόγους: Πρώτα για το παρόν, για τις άμεσες επιτυχίες που έχει και θέλουμε να συνεχίσει να τις έχει η Εθνική και δεύτερον γιατί θέλουμε να εγγυηθούμε το μέλλον της, μέσω του πρότζεκτ που έχει δημιουργηθεί. Με βάση την εμπειρία που έχω, που είναι το απαύγασμα από τη θητεία που έχω στους πάγκους αλλά και από τη 10ετή μου θητεία στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αποφάσισα να ολοκληρώσω το πρότζεκτ αυτό, που είναι ακόμα στα σπάργανα. Αν σε 2-3 χρόνια ολοκληρωθεί, θα δούμε πλέον τι θα κάνει ο καθένας».
Για την αλλαγή στην ηγεσία της ΕΠΟ, αν τον επηρεάζει η αποχώρηση του Σοφοκλή Πιλάβιου από τον Γιώργο Σαρρή: «Είχα άριστη συνεργασία με τον κ. Πιλάβιο, μας ενώνει μεγάλος σεβασμός, επικοινωνούσαμε πολύ καλά, αλλά δεν είναι ότι θα ήθελα απαραίτητα να συνεχίσω μαζί του. Πλέον, όμως, τώρα είναι πρόεδρος ο κ. Σαρρής. Εχουμε κάνει συζητήσεις, εγώ ήθελα να δω για τη συνέχεια του πρότζεκτ, ενώ εκείνος είναι λογικό να είχε και τις δικές του ιδέες. Μιλήσαμε, είδαμε ότι είναι εφικτό να συνεργαστούμε και το κάνουμε. Εχουμε μια καλή συνεργασία ως τώρα».
Για το αν η Ελλάδα μπορεί να κάνει παραγωγή νέων παικτών όπως κάνει εδώ και χρόνια η Πορτογαλία: «Είναι δυνατό να βγουν νέα παιδιά και στην Ελλάδα. Ο Ελληνας ποδοσφαιριστής έχει τις προδιαγραφές, το είπα απ’ όταν πρωτοήρθα στην Ελλάδα. Βέβαια τότε η Ελλάδα είχε χρήματα και ήταν αγοραστής. Τώρα πρέπει να γίνει παραγωγός και αυτό είναι εφικτό να γίνει. Πάντως από όταν ήρθα η μη παραγωγή παικτών ήταν από τις πρώτες απορίες που είχα τότε. Κατάλαβα σύντομα ότι ο Ελληνας έχει το ταλέντο και τη βάση, αλλά δεν υπήρχαν παίκτες να παίζουν στο εξωτερικό και αυτό οφείλεται στο ότι στην Ελλάδα δεν προσέχουμε τους νέους παίκτες. Βέβαια έχουν γίνει βήματα προόδου από τότε, αλλά πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα ακόμα. Πρέπει να δοθεί το βάρος στις Ακαδημίες και μετά στην επαγγελματική ομάδα. Για να φέρω παράδειγμα. Οταν ήρθα, ως υποδομές υπήρχε μόνο η Παιανία στις ομάδες. Από τότε έχουν βελτιωθεί τα πράγματα. Ολες σχεδόν οι ομάδες έχουν υποδομές, ο Ολυμπιακός, ο Πανιώνιος, η ΑΕΚ, όλοι έχουν δικό τους προπονητικό κέντρο. Πρέπει να υπάρχει οργανόγραμμα αλλά και να υπάρχουν εξειδικευμένα άτομα για να μπορούν να εξελίσσουν νέους παίκτες σε αυτή την ηλικία και όχι στα 20-22 που βαφτίζουμε τους παίκτες ταλέντα, νέους Μέσι και Ρονάλντο, κάνουν κάποιες εμφανίσεις ως διάττοντες αστέρες και μετά εξαφανίζονται. Αρα η διαφορά Πορτογαλίας και Ελλάδας είναι ότι η πρώτη, πριν πολλά χρόνια, κατάλαβε ότι ο σωστός δρόμος είναι να εξάγει παίκτες. Πρέπει να εξάγεις παίκτες. Οχι απαραίτητα μόνο σε χώρες όπως η Γερμανία αλλά και σε χώρες όπως πχ το Αζερμπαϊτζάν. Αυτό πρέπει να κάνει η Ελλάδα».
Για τα εντυπωσιακά αποτελέσματα που έχει στον πάγκο της εθνικής, τα οποία ως ποσοστό νικών και ηττών είναι καλύτερα σε σχέση με του Οτο Ρεχάγκελ: «Αυτά τα αποτελέσματα κάτι λένε, αν και δεν είμαι πολύ φαν των στατιστικών. Δεν με νοιάζει αυτό. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο κ. Ρεχάγκελ με την κατάκτηση του Euro έγραψε κάτι παραπάνω από χρυσή σελίδα στην ιστορία, όχι μόνο του ελληνικού αλλά και του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Το κατάφερε με την αξία του και των παικτών που είχε. Δεν θα μπω σε σύγκριση. Και εγώ πιστεύω ότι κάτι έχω καταφέρει, όμως ο καθένας έχει το δικό του τρόπο δουλειάς. Εγώ κρατώ και μου αρέσει ότι πλέον η εθνική είναι απολύτως σεβαστή στο παγκόσμιο στερέωμα. Και όπως μου έλεγε πρόσφατα ο κ. Τραπατόνι, είναι δυσκολοκατάβλητη ομάδα, πρέπει να φτύσεις αίμα για να τη νικήσεις. Κανείς δεν τη θέλει για αντίπαλο και αυτό δείχνει ότι έχει πλέον χαρακτήρα και ταυτότητα. Αυτό είναι σημαντικό για μένα, είναι από τις παραμέτρους που ήθελα να βάλω. Σύντομα κατάλαβα ότι κάποια πράγματα δεν μπορείς να τα αλλάξεις. Αρα πρέπει να συγκεντρωθείς σε άλλους τομείς. Αυτό που επικεντρώθηκα ήταν να πείσω τους παίκτες ότι μπορούμε να σταθούμε επάξια απέναντι σε κάθε αντίπαλο σε κάθε έδρα. Οτι μπορούμε να κερδίσουμε τον οποιοδήποτε κι τα στατιστικά αυτά δείχνουν. Ναι, θα ήθελα να αλλάξω πράγματα πχ στους αυτοματισμούς ή στο επιθετικό κομμάτι, αλλά αυτό είναι δύσκολο γιατί είμαι ένας προπονητής με δεμένα χέρια, καθώς οι παίκτες είναι τα εργαλεία και εγώ τα έχω μαζί μου ελάχιστες μέρες. Εχουν μάθει έναν τρόπο παιχνιδιού από τις ομάδες τους, που είναι λογικό γιατί εκεί είναι κάθε μέρα, σε αυτές δουλεύουν. Ετσι επικεντρώθηκα στο να μπορέσω να τους πείσω ότι μπορούν να νικήσουν κάθε ομάδα και από τα αποτελέσματα αυτό φαίνεται ότι σιγά-σιγά επιτυγχάνεται».
Για τις επιδράσεις της οικονομικής κρίσης στο ποδόσφαιρο και την – αναγκαστική ουσιαστικά – στροφή των ελληνικών ομάδων σε νεαρούς παίκτες: «Είναι αλήθεια ότι η ποιότητα έχει χαμηλώσει. Οι σύλλογοι είναι αναγκασμένοι να χρησιμοποιούν νέους παίκτες και θα είναι έγκλημα να μην το στηρίξουν αυτό. Αυτό είναι το μόνο καλό της οικονομικής κρίσης και αν συνεχίσουν οι ομάδες με αυτό το πλάνο, σε 2-3 χρόνια θα υπάρξουν ευεργετικά αποτελέσματα για το ελληνικό ποδόσφαιρο».
Για το γεγονός ότι νέοι παίκτες όπως ο Φορτούνης ή ο Ταχτσίδης πηγαίνουν στο εξωτερικό και βελτιώνονται εκεί: «Είναι κρίμα που ουσιαστικά παραδεχόμαστε ότι δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε το ταλέντο νέων παικτών όπως ο Ταχτσίδης και ο Φορτούνης, που το ελληνικό ποδόσφαιρο τους `διώχνει’ να πάνε στο εξωτερικό για να βελτιωθούν. Είναι σα να παραδεχόμαστε ότι αν έμεναν εδώ η εξέλιξή τους θα ήταν μηδαμινή. Είναι σα να κοντραριζόμαστε με τον εαυτό μας. Αφού παραδεχόμαστε ότι έχουν ποιότητα, θα έπρεπε να έχουμε αναπτύξει τους μηχανισμούς για να εξελιχθούν και όταν φύγουν, θα πάνε στο εξωτερικό σε ομάδες για να γίνουν πρώτα βιολιά. Οχι όταν βλέπουμε κάποιον που έχει ταλέντο να τον στέλνουμε έξω και να λέμε `κάντε τον παίκτη’ και μετά να τον φέρουμε πίσω. Εγώ δεν μπορώ ποτέ να παραδεχθώ ότι δεν έχω τη δυνατότητα να εξελίξουμε έναν παίκτη. Εκεί πρέπει εμείς ως Ελληνες να είμαστε εγωιστές και να πούμε ότι εμείς θα εξελίξουμε ένα ταλέντο. Οχι οι ξένοι. Με πληγώνει πως παίκτες όπως ο Ταχτσίδης, ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, ο Φορτούνης – όχι ο Νίνης, έπαιξε αρκετά στο σύλλογό του – φεύγουν ακόμα και 15 ετών έξω! Αν τους ανέπτυσσαν εδώ στην Ελλάδα και γίνονταν καλύτεροι παίκτες, θα μπορούσαν να τους πουλήσουν καλύτερα στο εξωτερικό».
Για το ότι ενώ υπάρχει ταλέντο στα νέα παιδιά, μήπως τελικά φορτώνονται με περισσότερες ευθύνες απ’ όσες μπορούν να αντέξουν, σε ομάδες όπως η ΑΕΚ και ο Αρης και ίσως καούν: «Μιλάμε για νόμισμα που έχει δύο όψεις. Το θετικό είναι ότι όσο οι παίκτες παίζουν, σίγουρα βελτιώνονται. Ομως, έχοντας πίεση και ευθύνες σε συλλόγους όπως η ΑΕΚ και ο Αρης το ιδεατό ήταν να υπήρχε μια βάση παικτών που θα τους στήριζε, θα έπαιρνε ευθύνες και θα τους βοηθούσε. Το θέμα είναι να παίζουν και να μπορούν να βελτιώνονται, χωρίς να τους βαραίνουν οι ευθύνες, να είναι πιο απελευθερωμένοι και να αναπτύσσονται Μέχρι πριν λίγα χρόνια υπήρχε λάθος νοοτροπία. Ούτε οι σύλλογοι ούτε οι παίκτες είχαν φιλοδοξία να παίξει ο παίκτης. Να σας πω ένα παράδειγμα. Οταν ήμουν στην ΑΕΚ στο 2006 είχα 3 παίκτες που προέτρεψα να πάνε δανεικοί για να παίξουν, καθώς δύσκολα θα έπαιζαν σε μας. Δυστυχώς ο μόνος που δέχθηκε ήταν ο Σωκράτης (σ.σ. Παπασταθόπουλος). Πήγε στο Βόλο για 6 μήνες, έβαλε σε πράξη όσα είχε μάθει από μένα. Το ότι πήγε αλλού δε σημαίνει ότι ο σύλλογος δεν νοιάζεται πλέον γι αυτόν. Αλλά πήγε για να εξελιχθεί και να γυρίσει βελτιωμένος. Είναι λάθος και από τις δύο πλευρές. Ο παίκτης θέλει να μείνει στην ομάδα για να παίξει, ενώ δεν είναι εφικτό αυτό, ενώ οι ομάδες που τον δέχονται απλά τον κρατούν να υπάρχει. Παραδείγματα επίσης ο Αθανασιάδης που πήγε στον Πανσερραϊκό και μετά στον ΠΑΟΚ αλλά και ο Μήτρογλου που όσο ήταν στον Ολυμπιακό κατάλαβε ότι δεν θα έχει ευκαιρίες. Πήγε στον Πανιώνιο, στον Ατρόμητο, εξελίχθηκε, βελτιώθηκε και γύρισε στον Ολυμπιακό και είναι βασικός και αναντικατάστατος. Αν δεν έφευγε, δεν θα είχε αυτή την εξέλιξη, αυτή τη βελτίωση και την καλή παρουσία».
Για τις γκρίνιες των ομάδων αναφορικά με τραυματισμούς διεθνών στην εθνική αλλά και τις κλήσεις: «Δε μου άρεσε καθόλου αυτό. Δείχνει ξεκάθαρη έλλειψη σεβασμού. Δυστυχώς αυτό που είναι αλήθεια είναι ότι όταν κάποιοι έχουν προβλήματα και ευθύνες, προσπαθούν να τα ρίξουν σε κάποιον άλλον, όποιος είναι πιο βολικός. Εγώ ως προπονητής δεν δέχομαι να αμφισβητείται ουσιαστικά η αξία μου και αν μπορώ να κάνω καλά τη δουλειά μου ως τεχνικός. Εγώ σέβομαι όλες τις ομάδες το ίδιο. Τις αντιμετωπίζω το ίδιο. Ζητώ να αντιμετωπίζουν οι ομάδες με τον ίδιο σωστό τρόπο την Εθνική. Είμαι 3 χρόνια στην εθνική, επαρκής χρόνος για να καταλάβει ο πιο δύσπιστος ότι είμαι ανεξάρτητος από οποιουδήποτε τύπου επιρροή. Είμαι επικεντρωμένος μόνο στο πώς θα κάνω καλά τη δουλειά μου στην εθνική. Δε με ενδιαφέρει καθόλου η προσωπική μου εικόνα. Εγώ αντιμετωπίζω όλους με τον ίδιο τρόπο. Ξέρω πότε κάποιος παίκτης είναι καλά, σε φόρμα ή τι προπόνηση πρέπει να κάνει. Σε αυτόν τον τομέα δεν πρόκειται να δεχθώ μαθήματα από κανέναν. Αν κάποιος νομίζει ότι μπορεί να με επηρεάσει με οποιοδήποτε τρόπο κάνει λάθος. Οποιος θέλει να επηρεάσει και να καλούνται οι παίκτες του πριν από επίσημους αγώνες, για να φαίνεται ότι έχει διεθνείς, αλλά να μην καλούνται σε φιλικά ή όταν υπάρχουν στη συνέχεια δύσκολα επίσημα ματς, να πάει να μιλήσει με τον κ. Σαρρή. Αν αυτός το δεχθεί, εγώ έφυγα».
Για το αν έχει καταλήξει σε έναν κορμό παικτών εν όψει της συνέχειας των προκριματικών και, ελπίζουμε, για το Mundial: «Από την πρώτη στιγμή που ήρθα, έφτιαξα ένα γκρουπ παικτών, ήταν 40-50, που είτε ήταν ήδη μέλη Εθνικής είτε θα μπορούσαν να είναι. Εκτοτε εγώ και οι συνεργάτες μου τους παρακολουθούμε στενά, όπως π.χ. τους Ταχτσίδη και Σταφυλίδη. Παρακολουθούμε την εξέλιξή τους και τους καλούμε κατά βάση σε φιλικά, για να μπορέσουν να παίξουν αν έχουμε τη δυνατότητα. Εχουμε 30-35 παίκτες στα υπόψιν κι θα προσπαθούμε να φέρνουμε τα νέα παιδιά όχι παραμονές επίσημων, κρίσιμων, αγώνων, ώστε να παίξουν και να έχουν τη δυνατότητα να μπουν στο κλίμα, στη φιλοσοφία. Ηταν και ο Μανωλάς στην αποστολή, αλλά του έτυχε ο τραυματισμός. Ισως πάλι στο μέλλον να του δοθεί η ευκαιρία».
Για τις κλήσεις των παικτών και τις πόρτες της εθνικής που είναι πιο ανοικτές, πλέον:«Αυτός που αποφασίζει το ποιος θα έρθει στην εθνική και έχει την ποιότητα και προϋποθέσεις, είμαι εγώ. Οι πόρτες της εθνικής είναι ανοικτές για όλους. Αλλά πλέον περάσαμε στο άλλο άκρο, ο καθένας να λέει `πάρε και αυτόν, έχω και εγώ κάποιον καλό παίκτη’. Είναι σεβαστό ο καθένας να έχει άποψη, είτε προπονητής, είτε δημοσιογράφος, ωστόσο ας μην έρθουν να μου κάνουν και τη δουλειά! Για παράδειγμα, τώρα έχουμε στο κέντρο της άμυνας τους Σωκράτη (σ.σ. Παπασταθόπουλο), Αβραάμ και Κυριάκο (σ.σ. οι δύο Παπαδόπουλοι), που είναι παίκτες παγκόσμιας εμβέλειας και θα μπορούσαν να παίζουν σε οποιαδήποτε ομάδα. Πριν το Euro άρχισαν να λένε κάποιοι γιατί δεν παίρνει και αυτόν και τον άλλον, όταν είναι δεδομένες οι θέσεις που μπορεί να υπάρξουν. Χωρίς να σημαίνει ότι δε μου αρέσουν κάποιοι άλλοι παίκτες, όμως οι θέσεις είναι δεδομένες. Αν κάποιος μου έλεγε να επιλέξω την καλύτερη επιθετική τριάδα στον κόσμο θα επέλεγα Μέσι, Ρονάλντο, Φαλκάο. Χωρίς να σημαίνει ότι δε μου αρέσει ο Ρούνεϊ ή ο Ιμπραϊμοβιτς».
Για το θέμα που προέκυψε με τους 3 τερματοφύλακες πριν το Euro και τη. λύση που επήλθε πλέον με τη φόρμα του Καρνέζη: «Μιας και το αναφέρατε, αυτό το κομμάτι, με δυσκόλεψε περισσότερο απ’ όλα για την τελική 3άδα του Euro. Την αποφάσισα με τα δεδομένα ότι το πιο λογικό ήταν να καλέσω αυτός που βοήθησαν να φτάσουμε στο Euro και που είχαν τον περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Μια τελική φάση που είναι σκληρή για τους παίκτες, μια υψηλή διοργάνωση. Οι προηγούμενοι 3 που είχαμε είχαν εμπειρία, ήξεραν την ισορροπία. Ισως αν γυρνούσα το χρόνο να έκανα κάποια άλλη επιλογή, ίσως όμως να έκανα και την ίδια. Ο καθένας έχει μια γνώμη, αλλά πρέπει να σκεφτούμε εκείνη τη στιγμή πώς ένιωθε ο προπονητής. Να σκεφτούμε όλο το πακέτο, να μπούμε στα παπούτσια του. Ο Καρνέζης κατάλαβε την επιλογή, έχει όλο το μέλλον μπροστά του. Αποδέχομαι όλη την κριτική αρκεί να είναι καλοπροαίρετη. Δεν έχω την αλαζονεία ότι ό,τι κάνω είναι σωστό. Θεός δεν είμαι και αυτό είναι το μόνο σίγουρο».
Για την αγωνιστική απραξία, πλέον, του Κατσουράνη και όσα ακούγονται ότι είναι «μαύρο πρόβατο» στο ποδόσφαιρο για συμπεριφορές στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού και, παλιότερα, στην εθνική: «Στο αγωνιστικό σκέλος της ερώτησής σας, ο Κατσουράνης είναι πολύ σημαντικός. Κουβαλάει εμπειρίες, έχει κερδίσει Euro, ενώ τα προσόντα του είναι επαρκή για να είναι στην εθνική, αλλά μόνο αν έχει σύλλογο. Το έχω ξεκαθαρίσει και παλιότερα ότι για να κληθεί κάποιος στην εθνική πρέπει να έχει ομάδα. Οσο για τα υπόλοιπα, ο καθένας πρέπει να λύνει τα προβλήματά του όσο καλύτερα γίνεται. Εγώ είχα τον Κατσουράνη και στην ΑΕΚ και στην Εθνική, ουδέποτε μου έχει δημιουργήσει πρόβλημα. Ξέρει ότι αν προσπαθήσει να κάνει κάτι τέτοιο, θα μείνει εκτός ομάδας. Ουδέποτε είχε πρόβλημα μαζί του και δεν πιστεύω ότι θα έχω».
Για το αν είχε ερωτηθεί από την ΑΕΚ αναφορικά με την πρόθεση πρόσληψης του Σέρτζιο Κονσεϊσάο στον πάγκο της και για το «διαζύγιο» του Ζεσουάλδο Φερέιρα με τον Παναθηναϊκό: «Η ΑΕΚ έκανε πολύ καλή επιλογή με τον κ. Λίνεν. Τον θεωρώ πολύ καλό προπονητή για το δύσκολο έργο που έχει. Οταν δεν είχε υπάρξει το θέμα Λίνεν μου τέθηκε το θέμα Κονσεϊσάο για την ΑΕΚ και είχα απαντήσει θετικά, ότι μπορεί να βοηθήσει την ΑΕΚ, αλλά δεν έγινε αυτό. Εβλεπα κάποια θετικά, ότι ο Σέρτζιο είναι πολύ φιλόδοξος και θα ήθελε να πετύχει. Είναι μεγάλη προσωπικότητα, γνώριζε την ελληνική πραγματικότητα. Τα θετικά ήταν αρκετά ώστε να έχω μια θετική γνώμη γι’ αυτόν. Οσο για τον κ. Φερέιρα, δε χρειάζεται τη δική μου υπεράσπιση. Η καριέρα και οι τίτλοι του μιλούν από μόνοι τους. Δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις η ποιότητα και η δουλειά που μπορεί να προσφέρει κάποιος μπορεί να μην κολλάνε με έναν σύλλογο. Γι αυτό φαντάζομαι χώρισαν οι δρόμοι τους, αλλά η αξία και η ποιότητά του δεν μπορεί να αμφισβητηθούν. Στις μεγάλες ομάδες όταν δεν έρχεται αποτέλεσμα είναι σαν μια κατολίσθηση που σιγά-σιγά αρχίζει και μεγαλώνει».
Για την προσαρμογή του Λεονάρντο Ζαρντίμ στην Ελλάδα και αν τον διευκολύνει ότι ένας συμπατριώτης του είναι προπονητής στον Ολυμπιακό, ο οποίος έχει πολλούς παίκτες στην εθνική: «Είναι αρκετά θετικά όσα έχει δείξει. Μην ξεχνάμε ότι για πρώτη φορά βγήκε από τη χώρα. Θα χρειαστεί χρόνο να γνωρίσει την κουλτούρα και την ελληνική πραγματικότητα, αλλά και ο Ολυμπιακός πρέπει να τον γνωρίσει. Τα αποτελέσματα είναι θετικά, μιλούν από μόνα τους, αλλά θα χρειαστεί χρόνο γιατί για πρώτη φορά είναι σε μεγάλη ομάδα που έχει εξαρχής ως στόχο τους τίτλους. Οσο για την επικοινωνία μας, δεν παίζει ρόλο γιατί εγώ καλώ παίκτες που βλέπω ότι μπορούν να βοηθήσουν την εθνική και έχουν την ποιότητα, ανεξαρτήτως ομάδας και προπονητή».
Για το πόσο αισιόδοξος είναι για την πρόκριση στο Mundial και γιατί θα είναι αισιόδοξος: «Είμαστε σε αρκετά καλή στιγμή. Εξαρτιόμαστε από τον εαυτό μας και αυτό είναι το σημαντικότερο. Αρα δεν κοιτάς άλλα αποτελέσματα. Αν κάνεις αυτό που πρέπει, προκρίθηκες. Πιστεύω πολύ στην ομάδα, στο μέταλλο που έχει χτίσει. Παντού παίζουμε για τη νίκη, κοιτάμε στα μάτια κάθε αντίπαλο και αυτό δε θέλουμε να το χάσουμε. Απολαμβάνουμε το σεβασμό όλων. Εχουμε τον Μάρτιο ένα πολύ σημαντικό ματς. Οχι καθοριστικό, αλλά σημαντικό για την πρώτη θέση και πρέπει να το ομολογήσουμε. Εχουμε χρόνο ως τότε για να ετοιμαστούμε και να κάνουμε το πλάνο μας. Είμαστε σε καλή κατάσταση κι από εκεί πηγάζει η αισιοδοξία μου ότι θα τερματίσουμε πρώτοι και θα πάμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014. Πρέπει να μείνουμε στο ρεαλισμό μας, να μην ξεφύγουμε και να ασχολούμαστε με τα γύρω-γύρω. Θα ήθελα να βελτιωθούμε στο επιθετικό κομμάτι και στους αυτοματισμούς μας, να παίζουμε καλύτερο ποδόσφαιρο και όπως λέω, δώστε μου την ομάδα αυτή για ένα 3μηνο και εγώ θα σας την κάνω μια από τις καλύτερες ομάδες του κόσμου».