Μπροστά σε μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της σύγχρονης ιστορίας του βρίσκεται ο ΠΑΟΚ αντιμετωπίζοντας στα πλέι οφ του Champions League την Μπενφίκα με ... έπαθλο μια θέση στους χρυσοφόρους ομίλους της διοργάνωσης.

Μπροστά σε μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της σύγχρονης ιστορίας του βρίσκεται ο ΠΑΟΚ αντιμετωπίζοντας στα πλέι οφ του Champions League την Μπενφίκα με … έπαθλο μια θέση στους χρυσοφόρους ομίλους της διοργάνωσης.

Μια προοπτική που μοιάζει με ρεαλιστικό όνειρο, περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο πρόσφατο παρελθόν κι αυτό δεν είναι μια αισιόδοξη προσέγγιση αλλά μια πραγματικότητα που επιβάλλουν ο Ραζβάν Λουτσέσκου κι οι ποδοσφαιριστές του από πέρσι κι όπως έχουν ήδη δείξει συνεχίζουν από εκεί που σταμάτησαν. Το (απ)έδειξαν κόντρα στη Βασιλεία με τον πλέον εμφατικό τρόπο, το επανέλαβαν και με τη Σπαρτάκ Μόσχας. 

Το κοινό παρελθόν 

Ομως τίποτα από τα παραπάνω δεν – πρέπει να –  συνιστά έκπληξη αφού το ευρωπαϊκό «κοστούμι» του «Δικεφάλου» είναι γνωστό κι αρκετά ιδιαίτερο με σημαντικές επιτυχίες, αποτελέσματα και προκρίσεις στο πέρασμα των ετών. Μάλιστα, για … λίγο κι η πρώτη – από τις δυο – συνάντηση των δυο ομάδων, τη σεζόν 1999-2000 θα συγκαταλέγονταν σε μια από αυτές αλλά ας όψεται η … κατάρα των πέναλτι. Παρά την ήττα στην Τούμπα με 2-1 από τους Πορτογάλους, με δυο γκολ από αντίστοιχες εκτελέσεις φάουλ των Μαραγκού και Σάμπρι το ματς πήγε στην παράταση κι από εκεί στη ρουλέτα της εσχάτης των ποινών.

Η δεύτερη φορά που συναντήθηκαν οι δυο τους, τη σεζόν 2013-14 αυτήν τη φορά στη φάση των «32» του Europa League, δεν ήταν και τόσο καλή για τον ΠΑΟΚ αφού γνώρισε την ήττα σε αμφότερες τις αναμετρήσεις, 0-1 στην Τούμπα και 3-0 στο «Ντα Λουζ», εκεί όπου στεκόταν πάρα πολύ καλά ως το 70’ όταν και αποβλήθηκε ο Κατσουράνης. 

Η συνείδηση κι η … «τεχνογνωσία»

Κάθε μία από τις μεγάλες ποδοσφαιρικές βραδιές συνιστά πρόκληση κι ευθύνη μαζί. Είναι η ευκαιρία που έχουν όλοι οι συμμετέχοντες να ξεφύγουν από τα δεδομένα της ελληνικής ποδοσφαιρικής πραγματικότητας και να δείξουν τί μπορούν να κάνουν. Μια κατάσταση που απαιτεί συνείδηση ως προς την ευθύνη των πρωταγωνιστών απέναντι στον σύλλογο και τους φίλους του ενώ ταυτόχρονα τους δίνει τη δυνατότητα να ξεχωρίσουν βγάζοντας – άφοβα – τον καλύτερό τους εαυτό αφού το … βάρος του άγχους και της πίεσης βρίσκεται περισσότερο στις τάξεις του εκάστοτε φαβορί. Οι λαμπρές ευρωπαϊκές βραδιές του ΠΑΟΚ ξεκινούν από τη δεκαετία του ’70, στους αγώνες με Μίλαν και Μπαρτσελόνα, συνεχίζουν την επόμενη σε αγώνες με Σεβίλλη, Μπάγερν και Νάπολι και ολοκληρώνουν τα του προηγούμενου αιώνα με τα ματς με Αρσεναλ και Μπενφίκα. Εντυπωσιακό ήταν και το ξεκίνημα του νέου αιώνα, με την πρόκριση επί της Ουντινέζε στην παράταση τη σεζόν 2000-01 με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Πατρίσιο Καμπς.

Οι πλέον πρόσφατες «αποδείξεις»

Καλύτερα όμως να πάμε στα πλέον πρόσφατα και δη σε μια πολύ «γεμάτη» σεζόν όπως ήταν αυτή του 2010-11. Ξεκίνησε με τον ΠΑΟΚ ν’ αντιμετωπίζει τον Αγιαξ στον Γ’ προκριματικό γύρο του Champions League και με γκολ του – μετέπειτα προπονητή του – Βλάνταν Ιβιτς, σε φάση που ξεκίνησε από τα πόδια του Βιεϊρίνια με πάσα στον Σαλπιγγίδη για να βγει η ασίστ στον Σέρβο, παίρνει το 1-1 (σ.σ. ο Σουάρες το γκολ των Ολλανδών) στην «Αμστερνταμ Αρίνα».


Αλλά στην Τούμπα, σ’ ένα δαιδαλώδες ματς χάνει την πρόκριση στις λεπτομέρειες με το τελικό 3-3.

Ο επόμενος γύρος όμως για τα πλέι οφ του Europa League έμελλε να είναι … ιστορικός καθώς στο διάβα του «Δικεφάλου» μπαίνει η ακριβοθώρητη Φενέρμπαξε. Ενα γκολ του Βιεϊρίνια στην κατάμεστη Τούμπα θέτει τις βάσεις γι’ αυτό που θ’ ακολουθούσε, με το απίστευτο γκολ του Μουσλίμοβιτς στην παράταση που προσυπέγραψε την πρόκριση κι έδωσε το έναυσμα για άνευ προηγουμένου πανηγυρισμούς. Από εκείνη την ομάδα υπάρχει ακόμη και σήμερα ο Στέλιος Μαλεζάς, πέραν φυσικά του Βιεϊρίνια. 



Το Δεκέμβριο της ίδια χρονιάς ο ΠΑΟΚ θα βρεθεί στο Ζάγκρεμπ για να διεκδικήσει την πρόκριση στη φάση των «32» κι εκεί ο Στέφανος Αθανασιάδης θα βγάλει την ασίστ στον Δημήτρη Σαλπιγγίδη για τη νίκη – πρόκριση με το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης.

Σχεδόν ένα χρόνο μετά, το Νοέμβριο του 2011 ο … «δολοφόνος» (σ.σ. ΠΑΟΚ) επέστρεψε στον τόπο του … «εγκλήματος» (σ.σ. Λονδίνο), αυτή τη φορά όμως στο «σπίτι» της Τότεναμ κι όχι της Αρσεναλ. Στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν» λοιπόν, γράφτηκε μια από τις πλέον περήφανες ευρωπαϊκές σελίδες του «Δικεφάλου». Σαλπιγγίδης και Αθανασιάδης έβαλαν την ομάδα τους μπροστά στο σκορ με 0-2, ενώ από το 37’ και μέχρι το τέλος του αγώνα ο ΠΑΟΚ αγωνίστηκε με ποδοσφαιριστή λιγότερο λόγω – λανθασμένης απόφασης και –  αποβολής του Σταφυλίδη. Για τους Αγγλους μείωσε ο Μόντριτς σε 1-2 κι ο Λάζλο Μπόλονι με τους ποδοσφαριστές του πανηγύρισαν μια σπουδαία πρόκριση στους «32» του Europa League. 

Αύγουστος 2013 κι ο ΠΑΟΚ διεκδικεί το όνειρό του στα προκριματικά του Champions League κόντρα στη Σάλκε. Πρώτο ματς στο Γκεζελκίρχεν, με μια … «βολίδα» του Στοχ να διαμορφώνει το τελικό 1-1. Στο ματς της άδειας – λόγω τιμωρίας – Τούμπας,  ο «Δικέφαλος» θα ηττηθεί με 2-3.

Οκτώβριος του 2015, μια δύσκολη βραδιά ανέμεναν όλοι στο «Σιγκνάλ Ιντούνα Παρκ» κόντρα στη δυσθεώρητη Ντόρτμουντ. Κι όμως, ο ΠΑΟΚ του Ιγκόρ Τούντορ, του Μακ, του Μπερμπάτοφ, του Τσίμιροτ, του Μυστακίδη, έκανε το ιδεατό της παιχνίδι και με σκόρερ τον διεθνή Σλοβάκο ήταν η μοναδική ομάδα που «έσπασε» το αήττητο των Γερμανών τη συγκεκριμένη σεζόν σε όλες τις διοργανώσεις. επικρατώντας με 1-0!


Δεκέμβριος του 2016 και το ραντεβού με την ιστορία αυτήν τη φορά είχε δοθεί στο «Αρτέμιο Φράνκι». Σακχόφ και Κάμπος είχαν δώσει προβάδισμα δυο γκολ στον «Δικέφαλο», όμως οι Μπερναντέσι και Μπαμπακάρ απάντησαν με τον ίδιο τρόπο για να έρθει ο Ροντρίγκες στις καθυστερήσεις για να σημειώσει το νικητήριο γκολ στην πρώτη νίκη του ΠΑΟΚ μέσα στην Ιταλία, με 3-2 επί της Φιορεντίνα. 



Συνεπώς τα … βαθιά νερά δεν είναι κάτι το … πρωτόγνωρο για τον ΠΑΟΚ, ανεξαρτήτως προσώπων δικών του και του εκάστοτε αντιπάλου. Στην προκειμένη περίπτωση είναι η Μπενφίκα, αλλά λίγη σημασία έχει καθώς όλα εξαρτώνται από τον ίδιο, τη συγκέντρωση και την απόδοσή του. Δεν είναι θεωρία, δεν είναι άποψη … Το έχει αποδείξει ….