Έχουν περάσει σχεδόν τρία χρόνια από την ημέρα που ο Αμπντελχάκ Νούρι κατέρρευσε στο γήπεδο, όμως ο Χακίμ Ζιγιέχ δεν το έχει ξεπεράσει ακόμη. Σε μία συγκλονιστική συνέντευξη περιγράφει μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής του.
Οι δυο τους “κόλλησαν” από την πρώτη στιγμή που βρέθηκαν στον Άγιαξ. Έγιναν πολύ καλοί φίλοι και καθόντουσαν δίπλα – δίπλα στα αποδυτήρια του “Αίαντα”. Η μοίρα τα έφερε έτσι, όμως, που το καλοκαίρι του 2017 η καριέρα του Νούρι τερματίστηκε απότομα.
Ο 23χρονος σήμερα Ολλανδός στις 8 Ιουλίου, κατά τη διάρκεια ενός φιλικού αγώνα στην Αυστρία, κατέρρευσε στο γήπεδο. Πέντε ημέρες αργότερα ο Άγιαξ ανακοίνωσε πως έχει υποστεί σοβαρή και μόνιμη εγκεφαλική βλάβη. Έπεσε σε κώμα και ξύπνησε μετά από 2 χρόνια και 9 μήνες. Η ζωή του άλλαξε τελείως, αφού από τη μία στιγμή, στην άλλη βρέθηκε καθηλωμένος στο κρεβάτι, μη μπορώντας να αυτοεξυπηρετηθεί.
Η ιστορία του συγκλόνισε τον κόσμο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, πόσω μάλλον έναν από τους καλύτερους του φίλους, τον Χακίμ Ζιγιέχ. Ο Μαροκινός μέσος, που πλέον ανήκει στην Τσέλσι, μίλησε για το περιστατικό που τον συγκλόνισε και θα μείνει για πάντα χαραγμένο στην καρδιά του.
“Η ιστορία με τον Νούρι είχε πολύ μεγάλο αντίκτυπο σε εμένα προσωπικά… Καθόμουν δίπλα του στα αποδυτήρια κάθε φορά. Διατηρήσαμε σκόπιμα στα αποδυτήρια. Μάλιστα για έναν χρόνο τα ρούχα προπόνησης του ήταν εκεί συνεχώς για να μας θυμίζει ότι είναι μαζί μας.
Το χρειαζόμουν αυτό. Με έκανε να τον αισθάνομαι κοντά και να είμαι καλά. Τον κουβαλούσα μέσα μου και βλέποντας τα ρούχα του αισθανόμουν ότι ήταν δίπλα μου συνεχώς. Χρειάστηκε πολύς καιρός για να βγω από αυτό το… σκοτάδι. Τουλάχιστον το έκανα. Πήγα να τον δω στο νοσοκομείο. Αρχικά σκέφτηκα πως δεν θα τα κατάφερνα. Άλλα έπρεπε να το κάνω. ήταν η σωστή επιλογή, γιατί από εκείνη τη στιγμή και μετά, παρατήρησα ότι ηρέμησα“, ανέφερε στην αποχαιρετιστήρια συνέντευξη του στο κανάλι του Άγιαξ ο Ζιγιέχ.
Όσο για το αν τον πείραξε που εκείνη τη σεζόν πήρε το πρωτάθλημα η PSV, είπε: “Δεν με ενδιέφερε πραγματικά που η PSV πήρε το πρωτάθλημα. Φυσικά υπήρχαν άνθρωποι που τους πείραξε, αλλά για εμένα υπήρχε μια… ζωή εκτός ποδοσφαίρου“.