Περισσότερες από 23 χιλιάδες ημέρες, μετά τον πρώτο τελικό του EFL Cup, μεταξύ Ρόδεραμ και Άστον Βίλα, πολλά έχουν αλλάξει και μοναδικές ιστορίες έχουν "γεννηθεί".

Ο τελικός του Carabo Cup, μεταξύ Λίβερπουλ και Νιουκάστλ (Κυριακή, 16/3, 18:30) είναι ο 65ος στην ιστορία του θεσμού. Οι πολυνίκεις “Reds” με 10 κατακτήσεις, κοντράρονται με τους “Magpies”, φιναλίστ το 2023.

Για την ομάδα του Μερσεϊσάιντ, ο συγκεκριμένος τελικός αποτελεί μία μεγάλη πρόκληση. Έχοντας αποκλειστεί μεσοβδόμαδα από τη συνέχεια τoυ Champions League, ο Άρνε Σλοτ βρίσκεται αρκετά κοντά στο πρώτο του τρόπαιο στον “κόκκινο” πάγκο, αλλά και – γενικότερα – μακριά από ολλανδικό έδαφος.

Από την άλλη, οι “καρακάξες” του Έντι Χάου, έχουν το “βλέμμα” στραμμένο στο τρόπαιο, με τον τελευταίο εγχώριο τίτλο να χρονολογείται… πριν την ίδρυση του θεσμού του EFL Cup το 1960! Από την κατάκτηση του FA Cup, 70 χρόνια πριν, ο σύλλογος από το Τάινσαϊντ, κατάφερε να σηκώσει μόνο το Fairs Cup (προάγγελο του UEFA Cup/Europa League) του 1969.

Με αφορμή τον πολυαναμενόμενο τελικό για τον πρώτο σημαντικό τίτλο της σεζόν, ανοίγουμε το σκονισμένο χρονοντούλαπο της αγγλικής ιστορίας και ξεφυλλίζουμε άγνωστες πτυχές, αφηγήσεις και… ρεκόρ από καταβολής του EFL Cup!

Ένα όνομα, μία… ιστορία

Το όνομα της διοργάνωσης έχει δεχθεί ανά τα χρόνια δριμεία κριτική, καθώς μεταβάλλεται ανάλογα με τις χορηγικές συμφωνίες που υπογράφει η EFL, την εκάστοτε περίοδο. Το 2016, το ενεργειακό ποτό από την Ταϊλάνδη, Carabao, υπέγραψε συμφωνία με την EFL για την ονοματοδοσία του League Cup, από τη σεζόν 2017/18 έως το 2020, συμφωνία η οποία έχει επεκταθεί και ισχύει μέχρι και σήμερα.

Προηγούμενες ονομασίες

  • Football League Cup (1960-1981)
  • Milk Cup (1981-1986)
  • Littlewoods Challenge Cup (1986-1990)
  • Rumbelows Cup (1990-1992)
  • Coca-Cola Cup (1992-1998)
  • Worthington Cup (1998-2003)
  • Carling Cup (2003-2012)
  • Capital One Cup (2012-2016)
  • EFL Cup (2016-2017, χρησιμοποιείται ως εναλλακτικό όνομα μέχρι σήμερα)

Απονομή με ασημένιες κούπες αντί για μετάλλια

Η διαδικασία της απονομής μετά την κατάκτηση ενός τροπαίου είναι λίγο-πολύ παρόμοια από χώρα σε χώρα και αποτελεί μία ιεροτελεστία αναλλοίωτη στον χρόνο. Τα πρώτα χρόνια, όμως του League Cup, τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς… έτσι. Την πρώτη δεκαετία ύπαρξης του θεσμού, στους παίκτες δεν απονέμονταν μετάλλια, αλλά μεταλλικές κούπες, οι οποίες μπορεί να ήταν ιδανικές για μία… κρύα μπύρα, αλλά σίγουρα όχι για αναμνηστικό στους ποδοσφαιριστές της νικήτριας ομάδας.

Μία τέτοια κούπα, είχε απονεμηθεί στον Κίριλ Νόουλς, ποδοσφαιριστή της Τότεναμ, στον τελικό του 1971 και πωλήθηκε σε δημοπρασία έναντι 1.200 λιρών! Από την δεκαετία του 1970 μέχρι σήμερα τα μετάλλια έχουν πάρει την θέση των “tankards”, αλλά όπως γράφει το BBC: “είναι κρίμα, διότι το τουρνουά μετονομάστηκε σε Milk Cup τη δεκαετία του 1980, όπου μία κούπα θα ήταν ο τέλειος συνδυασμός για να απολαμβάνετε το γάλα σας οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας.”

Η… χαρά του αουτσάιντερ

Το κύπελλο ανέκαθεν αποτελούσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για ομάδες χαμηλότερων κατηγοριών να διακριθούν. Μπορεί το FA Cup να κατέχει δικαιωματικά τον “τίτλο” της διοργάνωσης των εκπλήξεων, αλλά και το League Cup έχει προσφέρει αντίστοιχες συγκινήσεις.

Μία τέτοια περίπτωση είναι και η Γιορκ Σίτι, η οποία τη σεζόν 1995-96, αγωνιζόμενη στην τρίτη κατηγορία κατάφερε να αποκλείσει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Σημειώνεται, ότι εκείνη τη σεζόν, οι “κόκκινοι διάβολοι” του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, έφτασαν στο νταμπλ κατακτώντας την Premier League και το FA Cup.

Αλησμόνητη είναι και η ξέφρενη πορεία της Μπράντφορντ το 2013, η οποία όντας ομάδα της League Two κατάφερε να φτάσει στο τέλος της διαδρομής αποκλείοντας όχι μία, όχι δύο, αλλά τρεις ομάδες της Premier League. Γουίγκαν (0-0 / 4-2 πεν.), Άρσεναλ (1-1 / 4-3 πεν.) και Άστον Βίλα (3-1 & 2-1 / συν. σκορ 4-3) υπέκυψαν στη μαχητικότητα της ομάδας της τέταρτης κατηγορίας, η οποία έφτασε το Wembley για να αντιμετωπίσει τη Σουόνσι, η οποία και έβαλε τέλος στο… όνειρο συντρίβοντάς την με 5-0!

Αντίστοιχη πορεία είχε σχεδόν μισό αιώνα πριν, η Ρόσντεϊλ, όταν τη σεζόν 1961-62, σε διπλό τελικό ηττήθηκε ισάριθμες φορές από τη Νόριτς, 3-0 και 1-0.

“Δαβίδ και Γολιάθ”

Δύο ομάδες από την τρίτη κατηγορία έχουν καταφέρει να κατακτήσουν το τρόπαιο, με πρώτη περίπτωση αυτή της Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς. Το 1967, στον παρθενικό τελικό στο Wembley, αλλά και στον πρώτο μονό τελικό, η QPR επικράτησε 3-2 της Γουέστ Μπρομ γράφοντας ιστορία. Η ομάδα του δυτικού Λονδίνου, μπροστά σε 98 χιλιάδες φιλάθλους, έγινε ο πρώτος σύλλογος στην ιστορία που κατακτά έναν τόσο σημαντικό τίτλο, αγωνιζόμενος στην τρίτη κατηγορία.

Δύο χρόνια αργότερα, η Σουίντον επανέλαβε το “θαύμα” με ένα ακόμα σπουδαιότερο επίτευγμα, καθώς επικράτησε της Άρσεναλ 3-1, έπειτα από παράταση. Αξιοσημείωτο είναι ότι στον διπλό ημιτελικό απέναντι στην Μπέρνλι, οι μετέπειτα τροπαιούχοι πήραν εκτός έδρας νίκη στο πρώτο σκέλος και ηττήθηκαν με το ίδιο σκορ στη ρεβάνς.

“Εξωφρενικά” σκορ με… άρωμα ’80s

Οι πιο ευρείες νίκες του θεσμού μας… ταξιδεύουν στη δεκαετία του 1980, με το πρώτο 10-0 στο League Cup να καταγράφεται τον Οκτώβριο του 1983, σε ένα παιχνίδι για το δεύτερο γύρο, με την Γουέστ Χαμ να συνθλίβει την Μπέρι, πετυχαίνοντας πέντε γκολ σε κάθε ημίχρονο. Ο Κότι είχε σκοράρει σε εκείνο το ματς τέσσερα τέρματα, από δύο Μπρούκινγκ και Ντεβονσάιερ και από ένα οι: Μάρτιν και Στιούαρτ.

Ίδιο το σκορ και στο “Anfield” τρία χρόνια αργότερα, σε μία αναμέτρηση της Λίβερπουλ, για τον δεύτερο γύρο, κόντρα στη Φούλαμ, με τον Στιβ ΜακΜάον να πετυχαίνει καρέ τερμάτων, δύο για Ρας και Γουόρκ κι από ένα για τους Γουίλαν και Νίκολ!

Παρά τα δέκα τέρματα που σημειώθηκαν σε κάθε ένα από τα δύο αυτά παιχνίδια, την πρώτη θέση στα ματς με τα περισσότερα γκολ κατέχουν τα ζευγάρια Λέιτον Όριεντ-Τσέστερ, 9-2 και Γουίκομ-Άστον Βίλα, 3-8, το 1962 και το 2005 αντίστοιχα!