Ρούντι Κάργκους: Η «σκιά» του Ζεπ Μάγιερ

Ο Ρούντι Κάργκους υπήρξε ένας κορυφαίος Γερμανός τερματοφύλακας, με ρεκόρ στις αποκρούσεις πέναλτι, που είχε την…ατυχία να ζήσει και να παίξει στην σκιά του μεγάλου Ζεπ Μάγιερ.
Ο (Δυτικο)-Γερμανός τερματοφύλακας Ρούντι Κάργκους (Rudolf ‘Rudi’ Kargus), γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου του 1952, στο Βόρμς, της Ρηνανίας – Παλατινάτου, στη νοτιοδυτική Γερμανία. Έχοντας ξεκινήσει στο Αμβούργο από την παιδική του ηλικία, εξελίχθηκε στον γκολκίπερ της μεγάλης ομάδας των «δεινοσαύρων» στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και ήταν παρών σε όλη τη πορεία ανάδειξης τους σε Κορυφαία Δύναμη του γερμανικού ποδοσφαίρου. ). Κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1977, ενώ ήταν φιναλίστ στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1980, μετά την κατάκτηση του τίτλου της γερμανικής Bundesliga την προηγούμενη σεζόν. Διακρίθηκε ιδιαίτερα στις αποκρούσεις πέναλτι, κάτι που του χάρισε το παρατσούκλι «Elfmetertöter» (Ο Δολοφόνος των Πέναλτι)! Έφυγε από το Αμβούργο το 1980, με αποτέλεσμα, να μην είναι παρών στις επιτυχίες που ακολούθησαν και μάλιστα για συλλόγους που μάχονταν ΌΛΟΙ τον υποβιβασμό, γνωρίζοντας αρκετούς στην ύστερη καριέρα του! Σε διεθνές επίπεδο, έκανε μόνο 3 διεθνείς συμμετοχές, έχοντας την ατυχία να βρίσκεται στη σκιά του Σεπ Μάγερ (Sepp Maier).
Πήγε στα τμήματα υποδομής του Αμβούργου, το 1970, προερχόμενος από τα αντίστοιχα του συλλόγου της γενέτειράς του, της Βορμάτια του Βορμς, στην οποία είχε ξεκινήσει από 12 ετών, ως σέντερ φορ! Αργότερα γύρισε στη θέση του τερματοφύλακα. Το ντεμπούτο του στη Μπουντεσλίγκα, πραγματοποιήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου του 1971, σε μια ισοπαλία 1-1 με την Άιντραχτ του Μπράουνσβαϊγκ. Συνολικά, στις 2 πρώτες περιόδους του, έκανε 24 εμφανίσεις, για να γίνει η πρώτη επιλογή στην υπεράσπιση της εστίας του, με την έναρξη της σεζόν 1973/74. Υπηρέτησε το Αμβούργο, μέχρι το 1980. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του με τους «δεινόσαυρους», αναδείχθηκε σε έναν πολλά υποσχόμενο και αξιόπιστο τερματοφύλακα, γνωστό για την ικανότητά του στις αποκρούσεις πέναλτι! Κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης στις 11 Μαΐου του 1977, στο Ρότερνταμ εναντίον της Άντερλεχτ (2-0) και ήταν ο βασικός γκολκίπερ στον πρώτο τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών που έφτασαν οι «δεινόσαυροι», στην περίφημη ήττα 0-1 από τη Νότιγχαμ Φόρεστ του Μπράιαν Κλαφ (Brian Clough), στις 28 Μαΐου του 1980, στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» της Μαδρίτης, έχοντας κατακτήσει τον γερμανικό τίτλο την προηγούμενη σεζόν.
Έπαιξε τον τελευταίο αγώνα του για το Αμβούργο, στις 31 Μαΐου του 1980, σε μια νίκη εντός έδρας με 4-0 επί της Σάλκε, έχοντας παίξει σε 254 παιχνίδια. Χρειάστηκε 4 μήνες για να υπογράψει μια νέα συμφωνία, που τον έκανε παίκτη της Νυρεμβέργης. Ήταν στην ομάδα, όταν αυτή υποβιβάστηκε το 1984, παίζοντας γι’ αυτούς στη Β’ Κατηγορία, μέχρι τον Δεκέμβριο, όταν έφυγε για την Καρλσρούη, επιστρέφοντας στη Μπουντεσλίγκα. Είχε σκληρή τύχη σε αυτή την αλλαγή των συλλόγων, καθώς η Καρλσρούη δεν κατάφερε να αποφύγει τον υποβιβασμό και έτσι αναγκάστηκε να επιστρέψει στο κατώτερο επίπεδο, παίζοντας εκεί μέχρι και τη περίοδο 1985/86.
Για τη σεζόν 1986/87, επέστρεψε στην Μπουντεσλίγκα με μια μεταγραφή στη Φορτούνα του Ντίσελντορφ, αλλά γνώρισε άλλον ένα υποβιβασμό μαζί τους στη συνέχεια! Μετά τον υποβιβασμό, ο μέχρι τότε πολυταξιδεμένος και παράλληλα άτυχος από πλευράς επιλογών τερματοφύλακας, υπέγραψε ξανά σε μια άλλη ομάδα της Μπουντεσλίγκα, τη Κολωνία το 1987. Ωστόσο, ήδη στα 35 του χρόνια, βετεράνος πλέον, στη τριετία που ανήκε στους «τράγους», ήταν ο αναπληρωματικός του Μπόντο Ίλγκνερ (Bodo Illgner) και δεν κατάφερε να παίξει σε οποιοδήποτε παιχνίδι στη Μπουντεσλίγκα, μέχρι που αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, το 1990, σε ηλικία 38 ετών! Συνολικά, ο Κάργκους έπαιξε σε 408 αγώνες της Μπουντεσλίγκα στην καριέρα του και πήρε μέρος σε 19 αγώνες των συλλόγων που αγωνίστηκε, στη Β’ Κατηγορία! Μέχρι και σήμερα (2016), κατέχει το γερμανικό ρεκόρ των 23 αποκρούσεων πέναλτι, σε 70 εκτελέσεις, στην ιστορία της Μπουντεσλίγκα!
Η τριάδα των Δυτικογερμανών τερματοφυλάκων στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978 στην Αργεντινή. Αριστερά ο Ντίτερ Μπουρντένσκι της Βέρντερ, στη μέση ο Σεπ Μάγερ και δεξιά ο Ρούντι Κάργκους.
Η διεθνής του καριέρα είχε ξεκινήσει νωρίς με την εθνική Νέων της Δυτικής Γερμανίας, όταν αγωνιζόταν ακόμα στη Βορμάτια. Έκανε το ντεμπούτο του στην εθνική Νέων, στις 25 Νοεμβρίου του 1970, στο Λίμπεκ, σε μια φιλική νίκη με 1-0, εναντίον της αντίστοιχης της Σουηδίας. Συνολικά χρησιμοποιήθηκε σε 8 διεθνείς αγώνες για την εθνική Νέων της Δυτικής Γερμανίας. Η πρώτη συμμετοχή του για την εθνική Ανδρών, ήταν όταν ο ομοσπονδιακός προπονητής Χέλμουτ Σεν (Helmut Schön), έψαχνε έναν αξιόπιστο αναπληρωματικό του Ιερού Τέρατος που άκουγε στο όνομα Σεπ Μάγερ (Sepp Maier) και βασίστηκε στη καλή φόρμα του νεαρού Κάργκους για το Αμβούργο στην Μπουντεσλίγκα. Πέντε ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα του 1975, επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει τη Δυτική Γερμανία σε ένα φιλικό εναντίον της Τουρκίας, στη Κωνσταντινούπολη. Έκανε καλά τη δουλειά του και στη συνέχεια είδε το όνομά του να επιλέγεται για την ομάδα που συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1976, πάντα ως αναπληρωματικός (αχρησιμοποίητος) του Μάγερ. Μια ακόμη εμφάνιση σ’ ένα φιλικό αργότερα κι άλλη μια φορά, όταν αντικατέστησε τον Μάγερ, στο ημίχρονο ενός αγώνα εναντίον της Γιουγκοσλαβίας το 1977, ήταν όλες κι όλες οι 3 διεθνείς συμμετοχές του Ρούντι Κάργκους στη καριέρα του, παρόλο που ήταν ένας από τους τρεις τερματοφύλακες της Δυτικογερμανικής ομάδας που ταξίδεψε στην Αργεντινή για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978!
Μετά το τέλος της καριέρας του, είχε αρκετές θητείες ως προπονητής τερματοφυλάκων σε σχολές ποδοσφαίρου. Από το 1991 έως το 1996, ήταν ο υπεύθυνος των ακαδημιών του Αμβούργου, έχοντας τελειώσει τη περίφημη Σχολή Προπονητών της Κολωνίας! Λόγω πολλαπλών χειρουργικών επεμβάσεων στο ισχίο, εγκατέλειψε τη προπονητική καριέρα και πλέον δραστηριοποιείται ως ζωγράφος! Από το 1996, αποτύπωνε με τη ζωγραφική του ποδοσφαιρικές σκηνές μέχρι το 2006, όταν πλέον άρχισε να ζωγραφίζει οτιδήποτε άλλο, ΕΚΤΟΣ από ποδοσφαιρικά θέματα! Παρακολούθησε μαθήματα τέχνης στο «Kunstschule Blankenese» πριν παρουσιάσει τα έργα του.
ΠΗΓΗ: Ευλογημένο ποδόσφαιρο, wikipedia