Ακόμη και πέρσι η Γκρόιτερ Φιρτ ήταν φαβορί για υποβιβασμό, στην δεύτερη κατηγορία, κι όμως πήρε την άνοδο.
Δεν είναι ομάδα που δεν ξέρει να παλεύει κι όμως στο τέλος του αγώνα με την Μπόχουμ και την εντός έδρας ήττα – άλλη μια – με 1-0 το κλίμα στο γήπεδο θύμιζε ομάδα που έχει υποβιβαστεί.
Η ομάδα του Στέφαν Λάιτλ είναι εντελώς αγνώριστη. Το περίφημο Further Flachpass, το παιχνίδι της ομάδας που της έδωσε την άνοδο, το ποδόσφαιρο με κοντινές πάσες, με τρίγωνα σε μικρό χώρο και με ταχύτητα στην επίθεση έχει χαθεί.
Παίζει πλέον αποκλειστικά με μεγάλες πάσες.
Φυσικά και δεν βοηθάει η αποχώρηση τεσσάρων σημαντικών παικτών (…Γέκελ (κεντρικός αμυντικός), Ράουμ (αριστερός μπακ), Σταχ (αμυντικός μέσος), Ερνστ (επιθετικός μέσος)) αλλά η αλλαγή είναι τεράστια, προς το χειρότερο.
Οι πιο έμπειροι παίκτες Σέγκουιν, Γκριν και Χέργκοτα φαίνεται να σκέφτονται περισσότερο τους εαυτούς τους και δεν αναλαμβάνουν ευθύνες.
Το γεγονός ότι ο Λάιτλ επιμένει και δίνει ηγετικό ρόλο σε αυτούς μοιάζει λάθος. Θα πρέπει να βρει άλλες λύσεις. Έτσι κι αλλιώς πιθανότατα είναι ο καλύτερος προπονητής που θα μπορούσε να έχει αυτή η ομάδα γιατί από τους υπόλοιπους παίρνεει περισσότερα από όσα μπορούν να δώσουν.
Με τον έναν βαθμό και το -15 στην διαφορά τερμάτων η Γκρόιτερ είναι, μετά από οκτώ ματς, η χειρότερη ομάδα στην ιστορία της Μπουντεσλίγκα.
Ιστορικά δεν έχει νικήσει ποτέ εντός έδρας σε 21 παιχνίδια στην μεγάλη κατηγορία (0/5/16). Ακολουθούν δύο εκτός έδρας παιχνίδια με Λειψία και Φράιμπουργκ όπου ρεαλιστικά, στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να πάρει έναν βαθμό.
Αν υπάρχει έλειψη ποιότητας αλλά πάθος και αυτοπεποίθηση κάτι μπορείς να κάνεις αλλά όσο η Γκρόιτερ μπαίνει στο γήπεδο με σκυμμένα κεφάλια το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο.
