O Ταξιάρχης Φούντας, σε συνέντευξη που παραχώρησε, τόνισε πως έφτασε κοντά στον ποδοσφαιρικό αφανισμό λόγω των κακών επιλογών που έκανε στους ανθρώπους που είχε γύρω του.
Αναλυτικά:
“Υπέγραψα στην Ζάλτσμπουργκ για 3 χρόνια, αλλά αποδείχτηκαν πολύ δύσκολα. Ήμουν ένα παιδί 17,5 χρονών και δεν γνώριζα πολλά. Το ίδιο κι ο πατέρας μου. Δημοσιότητα, μεγάλα σαλόνια, φανταχτερά πράγματα. Με πίεσε ο μάνατζέρ μου να φύγω απ την Ελλάδα να υπογράψω. Ταλαιπωρήθηκα ποδοσφαιρικά πάρα πολύ. Υπήρξαν φορές που με έβλεπα στον πάτο. Ήμουν χάλια ψυχολογικά. Αν δεις πόσες ομάδες άλλαξα, θα καταλάβεις πολλά. Δεν είχα τον σωστό άνθρωπο δίπλα μου, να με συμβουλεύσει σωστά, ώστε να ορθοποδήσω, να αναπτυχθώ ποδοσφαιρικά.
Κατάλαβα αργότερα, πως κοιτούσαν μόνο πόσα λεφτά θα βγάλουν από μένα με τις μεταγραφές. Απο την ΑΕΚ και την Εθνική βρέθηκα στη Γ’ Γερμανίας (σ.σ. Ζόνεχοφ) λες και ζούσα εφιάλτη. Ευτυχώς ήταν δίπλα μου η σύζυγός μου (σ.σ. σε λίγο καιρό θα έλθει στον κόσμο ο γιος τους) που δεν έχασε ποτέ το κουράγιο της και με στήριζε ψυχολογικά λέγοντας μου, πως θα έλθουν και οι καλές μέρες. Μετά την εμπειρία της Ζόνεχοφ, το 2018, άλλαξα μάνατζερ και πήγα στην Αυστριακή λίγκα (σ.σ. Ζανκτ Πέλτεν), όπου ξαναγεννήθηκα για να υπογράψω το καλοκαίρι στη Ραπίντ”.
Για τη Ραπίντ: “Η Ραπίντ είναι μια ιστορική ομάδα και αισθάνομαι πολύ καλά γιατί με σέβονται και δίνω τα πάντα. Ο προπονητής με στηρίζει και μαθαίνω κάθε μέρα. ’Εχω υπογράψει τριετές συμβόλαιο και πραγματικά θέλω να το εξαντλήσω, γιατί όλα μοιάζουν ιδανικά. Σκοράρω, βοηθώ την ομάδα παίζοντας τόσο ως εξτρέμ όσο κι ως περιφερειακός επιθετικός”.
Για την ΑΕΚ: “Αγαπώ την ΑΕΚ γιατί έζησα καλές και κακές στιγμές. Κρατώ μόνο τις καλές, γιατί ήταν σχολείο για μένα η ομάδα. Με βοήθησε πάρα πολύ η ΑΕΚ, καθώς μεγάλωσα ποδοσφαιρικά. Παρακολουθώ την πορείας της και θέλω να χει επιτυχίες”.
Για την Εθνική: “Βρέθηκα επί Μαρκαριάν το 2015 στην Εθνική και δεν το κρύβω πως επιθυμώ να ξαναφορέσω το εθνόσημο. Τα αποτελέσματα είναι άσχημα πολλά χρόνια και πρέπει να βρεθεί ο τρόπος να ξαναφορέσει η Εθνική τα καλά της. Νομίζω πως όλοι πρέπει να βάλουν το ‘εγώ’ κάτω από το ‘εμείς’ ώστε να δώσουμε χαρές στους Έλληνες. Δεν βιάζομαι πάντως. Δουλεύω σκληρά εδώ στη Ραπίντ και ότι είναι να γίνει, θα γίνει. Άλλωστε ο Θεός δεν αφήνει κανέναν που εργάζεται σκληρά”.