Έχουν περάσει πολλοί προπονητές, αλλά στην γειτονιά της «Λα Μπόκα» ουδείς λατρεύεται περισσότερο από τον «Αντιβασιλέα», Κάρλος Μπιάνκι.
«El Virrey» λοιπόν. O αντιβασιλέας. Ο άνθρωπος ο οποίος είναι ο πιο επιτυχημένος στον πάγκο της Boca Juniors κι ο αγαπημένος από τους φίλους της ομάδας σε αυτόν τον ρόλο.
Ένας από τους κορυφαίους προπονητές και σίγουρα ο κορυφαίος στη χώρα και την Νότια Αμερική. Βρέθηκε για πρώτη φορά στον πάγκο της ομάδας της Μπόκα σε μια πολύ δύσκολη στιγμή κι όταν ο Μαουρίσιο Μάκρι βρισκόταν στη θέση του προέδρου.
Ο Κάρλος Αρέσιο Μπιάνκι (όπως είναι το πλήρες όνομά του) βρέθηκε κάπως τυχαία σε αυτή τη θέση. Όπως έχουμε αναφέρει σε παλαιότερο άρθρο, ο άνθρωπος που ήταν πολύ κοντά στο να αναλάβει τότε χρέη προπονητή ήταν ο Ντανιέλ Πασαρέλα. Ο λόγος που δεν ανέλαβε ήταν η αντίδραση των οπαδών της Μπόκα, καθώς ο ‘’Káiser’’ ήταν παιδί της μισητής αντιπάλου Ρίβερ Πλέιτ.
Όπως συνήθως συμβαίνει στον χώρο του ποδοσφαίρου, έτσι κι ο Κάρλος Μπιάνκι πριν γίνει προπονητής ήταν ποδοσφαιριστής. Μάλιστα έκανε σπουδαία καριέρα κι έχει αφήσει εποχή με τα τέρματα και τα προσωπικά ρεκόρ που πέτυχε. Γεννήθηκε στις 26 Απριλίου 1949 και ξεκίνησε τα ποδοσφαιρικά του βήματα στην Βελέζ Σάρσφιλντ, μια ομάδα που πάντα θα αγαπάει όντας και οπαδός της. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι το ντεμπούτο του (σε ηλικία 18 ετών) το έκανε ενάντια στην Μπόκα Τζούνιορς. Ένα παιχνίδι που έληξε ισοπαλία 1-1. Ο Μπιάνκι χάραξε την δική του ιστορία στην Βελέζ πριν αποχωρήσει για την Γαλλία και τη Σταντ ντε Ρεμς κερδίζοντας ως παίχτης το Αργεντίνικο πρωτάθλημα το 1968 αλλά και δύο φορές τον τίτλου του πρώτου σκόρερ (1970, 1971). Μέχρι τότε είχε 165 εμφανίσεις και 121 τέρματα! Στην Γαλλία θα συνεχίσει να σκοράρει ακατάπαυστα και θα σημειώσει συνολικά σε Σταντ ντε Ρεμς (1973-1977), Παρί Σεν Ζερμέν (1977-1979) και Στρασμπούρ (1979-1980) 179 τέρματα (!) σε 220 εμφανίσεις! Στις εφτά σεζόν στην Γαλλία έκανε κάτι το ανεπανάληπτο, αφού κέρδισε 5 φορές τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στην Ligue 1! Τις δύο που δεν τα κατάφερε ήταν στις σεζόν 1974-1975, όταν και τραυματίστηκε σε φιλικό παίζοντας σε μόλις 16 παιχνίδια πρωταθλήματος, και 1979-1980 όπου ο προπονητής του στη Στρασμπούρ, Ζιλμπέρ Γκρες, τον μετακίνησε μακριά από την φυσική του θέση.
Στην επιστροφή του στη Βελέζ (1980- 1984) θα ανακηρυχθεί και πάλι πρώτος σκόρερ τη σεζόν 1980-1981 για να επιστρέψει το 1984 και να αποσυρθεί στη Γαλλία και την Ρεμς σε ηλικία 36 ετών το 1985.
Ως παίκτης άφησε την δική του ιστορία σε Γαλλία και Αργεντινή. Στην Γαλλία βρίσκεται στην 9η θέση των κορυφαίων σκόρερ της Ligue 1 ενώ στην Αργεντινή παραμένει ο πρώτος σκόρερ της Βελέζ με 206 τέρματα αλλά και στην 10η θέση του Αργεντίνικου ποδοσφαίρου. Μετά την απόσυρσή του αναγνωρίστηκε από την FIFA ως ο κορυφαίος τότε πρώτος σκόρερ, και δεύτερος σήμερα, της Αργεντινής σε πρωταθλήματα πρώτης κατηγορίας με σύνολο τερμάτων 385, αφήνοντας πίσω του τον Ντι Στέφανο (377) και Ντέλιο Όνις (352). Παρόλα αυτά στην Εθνική είχε μόλις 14 εμφανίσεις (1970-1972) με τον αξιόλογο αριθμό των 7 τερμάτων.
Την ίδια στιγμή με την απόσυρσή του ξεκίνησε και την προπονητική του καριέρα στην ομάδα που αποσύρθηκε. Η Γαλλική ομάδα ήταν ακόμη στην Ligue 2 κι ο Μπιάνκι έκανε ντεμπούτο τον Μάρτιο του 1985. Ωστόσο μέχρι και το 1988 που ήταν στην Ρεμς δεν κατάφερε να την ανεβάσει στην πρώτη κατηγορία αλλά κατάφερε προς έκπληξη όλων να την οδηγήσει σε ένα back to back στους ημιτελικούς του Coupe de France το 1987 και 1988.
Συνέχισε την καριέρα του στη Γαλλία και την Nice (1989-1990) την οποία κατάφερε να κρατήσει στην Ligue 1 για να επιστρέψει στην αγαπημένη του Βελέζ κάνοντας ντεμπούτο στις 21 Φεβρουαρίου 1993. Εκεί θα κερδίσει και τους πρώτους του τίτλους αλλά και το παρατσούκλι του, ‘’El Virrey’’. ‘’Νονός’’, ο αθλητικογράφος Victor Hugo Morales.
Ο λόγος βασίζεται στα ποδοσφαιρικά και ιστορικά μέρη που ο Bianchi κέρδισε αρκετούς τίτλους ως παίχτης και ως προπονητής, μιας κι η Βελέζ βρίσκεται στην γειτονιά Liniers, κάνοντας λογοπαίγνιο με τον Virrey Liniers (διοικητής της Αντιβασιλείας του Rio de La Plata). Στη Βελέζ θα καταφέρει να κατακτήσει 5 τίτλους. Μεταξύ αυτών τον πρώτο του ατομικό ως προπονητής της χρονιάς στη νότια Αμερική, 1 Copa Libertadores (1994) κι 1 διηπειρωτικό κύπελλο το 1994 στο οποίο κέρδισε την Milan του Fabio Capello και του Paolo Maldini με 2-0.
Από εκεί έφυγε για ένα αποτυχημένο πέρασμα στην Ρόμα το 1996 για να φτάσουμε στο 1998 όταν και ανέλαβε τα ηνία της Μπόκα με τον τρόπο που αναφέραμε στην αρχή. Στην Boca (1998-2001 και 2003-2004) θα γράψει την πιο επιτυχημένη πορεία και της ομάδας αλλά και του εαυτού του. Υπό τις οδηγίες του ‘’Virrey’’ η Μπόκα και με παίχτες όπως τον Óscar Córdoba, Juan Román Riquelme, Sebastián Battaglia και Martín Palermo, θα ξεπεταχτεί στην κορυφή δημιουργώντας το καλύτερο σύνολο της και την καλύτερη τότε ομάδα στον πλανήτη.
Μάλιστα από την στιγμή που ανέλαβε, κι ενώ στην αρχή ο Miguel Ángel García Cambón εκτελούσε χρέη προσωρινού προπονητή, θα καταρρίψουν το ρεκόρ των συνεχόμενων παιχνιδιών χωρίς ήττα στο πρωτάθλημα φτάνοντας τα 40 (Clausura 1998-Clausura 1999)! Αξίζει να σημειωθεί πως ένας από τους παίχτες που έφερε ο Μπιάνκι ήταν ο άγνωστος τότε, Ούγκο Ιμπάρα, αλλά και το ότι ζήτησε κι έφερε τον Χοσέ Μπασουάλδο που τον είχε στην Βελέζ.
Όπως προείπαμε θεωρείται ο πιο επιτυχημένος προπονητής στην Μπόκα και παράλληλα είναι ο άνθρωπος που με το σύνολο 9 τίτλων έχει συγκεντρώσει τους περισσότερους από κάθε άλλον στην ιστορία της ομάδας. Επίσης κατάφερε να προσθέσει ακόμη ένα προσωπικό επίτευγμα που κρατάει μέχρι σήμερα, είναι ο προπονητής με τα περισσότερα κερδισμένα Copa Libertadores, σύνολο 4 (1994, 2000, 2001, 2003) αλλά και ο άνθρωπος που έχει παίξει τους περισσότερους τελικούς στην ίδια διοργάνωση.
Ο Μπιάνκι στον δεύτερο κύκλο του στην Boca θα παραιτηθεί το 2004 και θα κάνει ένα πέρασμα από την Ατλέτικο Μαδρίτης τη σεζόν 2005-2006 τερματίζοντας στην 10η θέση της Primera División. Τον Ιανουάριο του 2009 επιστρέφει στην Μπόκ αλλά όχι ως προπονητής, ως διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος. Λίγο πριν την παραίτηση του Άλφιο ‘’Coco’’ Μπαζίλε στις 22 Ιανουαρίου 2010, του προτάθηκε να αναλάβει ξανά τη θέση του προπονητή. Ωστόσο ο ίδιος αρνήθηκε κι οι φήμες που ήθελαν την παραίτησή του από το πόστο του λόγω προσωπικών προβλημάτων με το ρόστερ αλλά και των κακών αποτελεσμάτων βγήκαν αληθινές. Έτσι 3 μέρες μετά την παραίτηση του Μπαζίλε ακολούθησε αυτή του Μπιάνκι.
Από τότε κάθε τόσο που ένας προπονητής έφευγε από την Μπόκα το όνομα του ‘’Virrey’’ ακουγόταν στα υποψήφια. Ωστόσο για άγνωστους λόγους ο ίδιος απέρριπτε κάθε προσέγγιση της ομάδας. Τελικά ο τρίτος κύκλος του ως προπονητής θα ξεκινήσει τον Ιανουάριο του 2013 κι αφού η συμφωνία είχε επισημοποιηθεί από τις 17 Δεκεμβρίου 2012. Ένας κύκλος που όλοι θέλουν να ξεχάσουν ενώ παραμένει κι η τελευταία φορά μέχρι σήμερα που βρέθηκε σε πάγκο ομάδας. Η Μπόκα δεν ήταν σε καλή κατάσταση κι ο Μπιάνκι είχε αναλάβει ένα πολύ δύσκολο έργο. Οι πρώτες του προσπάθειες ήταν αποτυχημένες κι η Μπόκα οδηγήθηκε στην προ-τελευταία θέση του Torneo Final (η χειρότερη θέση που έχει τερματίσει ποτέ η Μπόκα) με μόλις 18 βαθμούς και 20 διαφορά από την πρώτη Newell’s. Παρά την κακή πορεία παρέμεινε στην θέση του φτάνοντας στου 8 του Copa Libertadores (αποκλείστηκε από την Newell’s στα πέναλτι). Ο Bianchi θα συνεχίσει στον πάγκο της ομάδας μετά και την υποστήριξη των οπαδών. Η κατάσταση θα βελτιωθεί και η ομάδα θα τερματίσει στην 7η και 2η θέση του Torneo Inicial και Torneo Final αντίστοιχα. Στις 28 Αυγούστου 2014 μετά από τρεις ήττες και μία ισοπαλία θα κλείσει τον κύκλο σε μια ομόφωνη απόφαση της διοίκησης. Παρά το ότι το τρίτο πέρασμά του ως προπονητής στην Boca ήταν αποτυχημένο, παραμένει ως ο αγαπημένος προπονητής από το κοινό της ομάδας και σίγουρα ασύγκριτος με κάθε άλλον προπονητή, και στην ομάδα, και στη χώρα, αλλά και στην Νότια Αμερική.
Οι τίτλοι του ως ποδοσφαιριστής
Με συλλόγους
Vélez Sarsfield
Primera División Argentina (1): 1968 Campeonato Nacional
Ατομικές Διακρίσεις
Πρώτος σκόρερ Primera División Argentina (18): 1970
Πρώτος σκόρερ Primera División Argentina (36): 1971
Πρώτος σκόρερ Ligue 1 (30): 1973-1974
Πρώτος σκόρερ Ligue 1 (34): 1975-1976
Πρώτος σκόρερ Ligue 1 (28): 1976-1977
Πρώτος σκόρερ Ligue 1 (37): 1977-1978
Πρώτος σκόρερ Ligue 1 (27): 1978-1979
Πρώτος σκόρερ Primera División Argentina (15): 1981
Πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Vélez Sarsfield (206)
Δέκατος σκορερ στην ιστορίας του Αργεντίνικου ποδοσφαίρου (206)
Ένατος σκόρερ στην ιστορία της Ligue 1 (179)
Οι τίτλοι του ως προπονητής
Με συλλόγους
Vélez Sarsfield
Primera División Argentina (3): 1993 Clausura, 1995 Apertura, 1996 Clausura
Copa Libertadores (1): 1994
Intercontinental Cup (1): 1994
Copa Interamericana (1): 1996
Boca Juniors
Argentine Primera División (4): 1998 Apertura, 1999 Clausura, 2000 Apertura, 2003 Apertura
Copa Libertadores (3): 2000, 2001, 2003
Intercontinental Cup (2): 2000, 2003
Ατομικές Διακρίσεις
Προπονητής της χρονιάς της Νοτίου Αμερικής: 1994
Προπονητής της χρονιάς της Νοτίου Αμερικής: 1998
Προπονητής της χρονιάς της Νοτίου Αμερικής: 2000
Βραβείο World Soccer στον καλύτερο προπονητή στον κόσμο: 2000
Καλύτερος προπονητής συλλόγου παγκοσμίως για την IFFHS: 2000
Βραβείο Premios Konex de Platino Director Técnico: 2000
Προπονητής της χρονιάς της Νοτίου Αμερικής: 2001
Προπονητής της χρονιάς της Νοτίου Αμερικής: 2003
Καλύτερος προπονητής συλλόγου παγκοσμίως για την IFFHS: 2003
Βραβείο Excelencia Deportiva por la Universidad del CEMA: 2003
Βραβείο ‘’Juntos Educar’’ από την Αρχιεπισκοπή του Buenos Aires: 2004
Πηγή: www.rabona.gr
