Ο Κόμπι Μπράιαντ ανακοίνωσε την απόφασή του να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, στο τέλος της εφετινής σεζόν, μετά από είκοσι χρόνια καριέρας στον ΝΒΑ. Ο Αμερικανός παίκτης υπογράμμισε πως το σώμα του δεν μπορεί να ακολουθήσει πλέον τον εξαντλητικό ρυθμό του αμερικανικού πρωταθλήματος. Ο 37χρονος παίκτης τόνισε πως θα προσπαθήσει να απολαύσει τα τελευταία του παιχνίδια με τη φανέλα των Λος Άντζελες Λέικερς. Ο έμπειρος παίκτης θα αγωνιστεί σε άλλα 67 ματς με τους «λιμνανθρώπους», ενώ δεν αποκλείεται να δώσει το «παρών» και στο εφετινό All Star Game, προκειμένου να τιμηθεί.
Αρχικά, ο Μπράιαντ τόνισε: «Αυτή η σεζόν είναι ό,τι απέμεινε να δώσω. Η καρδιά μου μπορεί να δεχθεί τα σφυροκοπήματα. Το μυαλό μου μπορεί να το διαχειριστεί. Αλλά, το σώμα μου ξέρει πως ήρθε η ώρα να πω αντίο».
Και συμπλήρωσε στη συνέχεια: «Με 17 συμμετοχές σε All Star Game, ένα βραβείο MVP, πέντε πρωταθλήματα με τους Λέικερς, δύο χρυσά μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες και με μία αμείλικτη ηθική δουλειάς, ο Κόμπι Μπράιαντ είναι ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες στην ιστορία του αθλήματός μας. Είτε αγωνίζεται σε τελικούς του NBA, είτε κάνει σουτ μετά τα μεσάνυχτα σε ένα άδειο γήπεδο, ο Κόμπι έχει μία άνευ όρων αγάπη για το άθλημα. Είμαι ένας από τους εκατομμύρια θαυμαστές του στον κόσμο και τον συγχαίρω για την απίθανη καριέρα που είχε στο NBA, αλλά και τον ευχαριστώ για τις πολλές αξέχαστες αναμνήσεις».
Η επιστολή του Κόμπι Μπράιαντ για την απόφασή του να αποχωρήσει από την ενεργό δράση: «Αγαπημένο μου μπάσκετ,
Από τη στιγμή που φόρεσα τις κάλτσες του πατέρα μου και ξεκίνησα νοητά να εκτελώ νικητήρια σουτ στο θρυλικό Western Forum, ήξερα πως ένα πράγμα ήταν αληθινό. Σε ερωτεύθηκα. Σε αγάπησα τόσο, που σου έδωσα τα πάντα. Το μυαλό και το κορμί μου, το πνεύμα και την ψυχή μου. Ήμουν ένα εξάχρονο παιδί που σε αγάπησε έντονα. Δεν είδα ποτέ το τέλος του τούνελ. Είδα μόνο τον εαυτό μου να βγαίνει τρέχοντας από αυτό. Έτρεξα πάνω κάτω σε κάθε παρκέ για να κυνηγήσω κάθε μπαλιά. Μου ζήτησες να παλέψω και σου έδωσα την καρδιά μου γιατί μου προσέφερες πολλά περισσότερα.
Έπαιξα με ιδρώτα και με πόνο, όχι μόνο επειδή η πρόκληση με καλούσε, αλλά κι επειδή ΕΣΥ με φώναζες. Έκανα τα πάντα για ΕΣΕΝΑ, γιατί έτσι πρέπει να κάνεις όταν κάποιος σε κάνει να αισθάνεσαι τόσο ζωντανός, όσο εσύ με άφησες να νιώσω. Έδωσες σε ένα εξάχρονο παιδί το Laker Dream και για πάντα θα σε αγαπώ. Όμως, δεν μπορώ να σε αγαπώ τόσο αρρωστημένα για πολύ ακόμα. Αυτή τη χρονιά, είναι ό,τι μου έχει απομείνει για να σου δώσω. Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει το σφυροκόπημα, το μυαλό μου θα το διαχειριστεί, όμως το σώμα μου ξέρει πως ήρθε η στιγμή να πω αντίο.
Και είμαι εντάξει. Είμαι έτοιμος να σε αφήσω να φύγεις. Θέλω να το γνωρίζεις τώρα, ώστε και οι δυο να αδράξουμε κάθε στιγμή που μας απόμεινε. Τα καλά και τα άσχημα. Δώσαμε ο ένας στον άλλο όσα είχαμε.
Γνωρίζουμε και οι δυο, πως ό,τι κι αν κάνω μετά, θα είμαι πάντα αυτό το παιδί με τις γυρισμένες κάλτσες, τον κάδο με τα σκουπίδια στη γωνία και τα πέντε δευτερόλεπτα. Η μπάλα είναι στα χέρια μου. 5… 4… 3… 2… 1
Πάντα θα σε αγαπώ,
Kobe».