Το Μαϊάμι είναι το… φετινό Τορόντο για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και το Μιλγουόκι, κάτι που έγινε σαφές από την πρώτη αναμέτρηση των δύο ομάδων για τον δεύτερο γύρο των πλέι οφς. Μπορεί ο Τζίμι Μπάτλερ να μην διαθέτει την κλάση του Καουάι Λέοναρντ, την ίδια στιγμή ωστόσο είναι μάλλον ό,τι πιο κοντινό στον MVP των περσινών τελικών. Θα κάνει τα πάντα για την ομάδα του σε άμυνα κι επίθεση, επιδεικνύοντας αξιοθαύμαστες ηγετικές ικανότητες, χωρίς να “σκεπάζει” έστω στο ελάχιστο τους συμπαίκτες του στο παρκέ. Σπάνιος συνδυασμός.
Οι ομοιότητες των δύο ομάδων δεν περιορίζονται όμως στο αντίπαλο δέος του Γιάννη. Το Μαϊάμι παίζει μπάσκετ υψηλής ακρίβειας, με σημείο αναφοράς την ευελιξία, την σκληράδα και το ομαδικό πνεύμα. Διαθέτει παίκτες με υψηλό μπασκετικό IQ, που “διαβάζουν” αστραπιαία κάθε κίνηση του αντιπάλου και παράλληλα έχει το απαραίτητο βάθος στο ρόστερ για να προσαρμοστεί ακαριαία. Μια σύγχρονη “Λερναία Ύδρα” δηλαδή.
Ποιο είναι το σημαντικότερο ζήτημα που καλείται να διευθετήσει το Μιλγουόκι στο δεύτερο ραντεβού, που είναι προγραμματισμένο σε λίγες ώρες από τώρα; Οι Χιτ εστίασαν πάνω στην απουσία του Έρικ Μπλέντσο (που όπως όλα δείχνουν θα μείνει ξανά εκτός, αφού δεν προπονήθηκε κανονικά) και κατάφεραν με σχετική ευκολία να κόψουν τους Μπακς στη μέση. Μπορεί ο Μίντλτον να έκανε την κορυφαία του εμφάνιση στα φετινά πλέι οφς, ωστόσο χωρίς τον “mini LeBron” (όπως είχε χαρακτηρίσει τον 30χρονο γκαρντ ο Ντράγκιτς, λόγω της έκρηξης και της δύναμης που διαθέτει, όταν ήταν συμπαίκτες στους Σανς), οι Μπακς στερούνται τα εξής:
- τον κορυφαίο τους αμυντικό πάνω στη μπάλα, που την ίδια στιγμή μπορεί να μαρκάρει σχεδόν οποιοδήποτε όταν δοθεί εντολή για άμυνα με αλλαγές, ακόμα και στο “μέσα” μις ματς. Στο πρώτο παιχνίδι είδαμε τον επίσης ικανό αμυντικό Τζορτζ Χιλ να είναι πάνω στον Μπάτλερ στα κρίσιμα, με δεδομένο πως ο Μιντλτον, που θεωρητικά ταιριάζει ιδανικά με τον ηγέτη των Χιτ, κουβαλούσε μεγάλο βάρος στην επίθεση. Ο Μπλέντσο είναι πιο γρήγορος, πιο δυνατός και κατ’ αναλογία πιο “μακρύς” από τον (επίσης… πτερόσαυρο με βάση το wingspan) συμπαίκτη του, στοιχείο που του επιτρέπει να υπερκαλύπτει το έλλειμμα ύψους.
- τον μοναδικό παίκτη πέρα από τον Γιάννη που μπορεί να δημιουργήσει απειλή στα πρώτα 4-6 δευτερόλεπτα της επίθεσης (transition), ακόμα και μετά από καλάθι του αντιπάλου. Ο Μπλέντσο δεν είναι καθαρό point guard, αφού δεν διαθέτει τα απαραίτητα ένστικτα (και πάνω απ’ όλα την αποφαση), όμως τρέχει το γήπεδο σαν… 100αρης και τελειώνει τις φάσεις μέσα στο “ζωγραφιστό” με ποσοστά… Γιάννη, Λεμπρόν και Λέοναρντ.
Το Μαϊάμι εστίασε κυρίως πάνω στο δεύτερο, με αποτελεσμα να εγκλωβίσει στο “5vs5” (ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο) μια από τις καλύτερες ομάδες του κόσμου στο ανοιχτό γήπεδο. Πετυχαίνοντας αυτό, έβαλε αυτόματα τις βάσεις για να κερδίσει το στοίχημα του περιορισμού του Αντετοκούνμπο.
Τι μας δίδαξε πέρσι το Τορόντο; Αν κόψεις από τους Μπακς το transition και παράλληλα επιστρατεύσεις τα απαραίτητα (σε μέγεθος, αλλά και σε αριθμό) κορμιά για να κρατήσεις όσο το δυνατόν περισσότερο τον Greek Freak έξω από την ρακέτα, τότε αυτόματα έχεις κάνει το καθοριστικό βήμα για να νικήσεις τους Μπακς. Αυτό συνέβη προχθές και το ίδιο ακριβώς θα επιδιώξουν να πετύχουν τα ξημερώματα ο Σποέλστρα και οι παίκτες του. Ο Γιάννης καλείται λοιπόν να δώσει απαντήσεις, οι οποίες θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό το μέλλον της σειράς.
