O Μάικλ Τζόρνταν δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυα του όταν χρειάστηκε να μιλήσει για τον Κόμπι Μπράιαντ. 

O Μάικλ Τζόρνταν δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυα του όταν χρειάστηκε να μιλήσει για τον Κόμπι Μπράιαντ. 

“Στο μπάσκετ, στη ζωή, σαν οικογενειάρχης, ο Κόμπι τα έδινε όλα, άφηνε τα πάντα στο παρκέ. Ίσως αποτελεί έκπληξη σε κάποιους ότι ο Κόμπι και εγώ ήμασταν στενοί φίλοι, αλλά ήμασταν. O Κόμπι ήταν αγαπημένος φίλος μου, ήταν σαν μικρός αδερφός. 

Όλοι μας έχουμε αδελφές και αδελφους που ανακατεύονται στα πράγματα μας, στην ντουλάπα μας, στα ρούχα μας. Ο Κόμπι για μένα ήταν ενοχλητικός, όμως αυτή η ενόχληση έγινε αγάπη μέσα στον χρόνο, απλά γιατί ο θαυμασμός που έχουν για σένα, οι ερωτήσεις, το ότι θέλουν να ξέρουν κάθε λεπτομέρεια για τη ζωή που θα ξεκινήσουν…μου έστελνε μηνύματα στις 3 το πρωί, μιλούσε για κινήσεις στο post, την τριγωνική επίθεση… στην αρχή ήταν ενοχλητικό, όμως μετά έγινε πάθος. 

Αυτό το παιδί είχε απίστευτο πάθος. Αν έχεις πάθος για κάτι, θα κάνεις το μέγιστο για να τα καταφέρεις. Ήθελε να γίνει ο καλύτερος παίκτης που θα μπορούσε να γίνει. Όσο τον γνώριζαν, ήθελα να γίνω ο καλύτερος μεγάλος αδελφός που μπορούσα να γίνω. Για να το κάνω αυτό, έπρεπε να ανεχθώ τα τηλεφωνήματα αργά το βράδυ ή τις ανόητες ερωτήσεις. Ήταν τιμή μου όσο γνώριζα τον Κόμπι Μπράιαντ. Προσπαθούσε να γίνει καλύτερος άνθρωπος, μιλήσαμε για δουλειές, για την οικογένεια, για τα πάντα. Προσπαθούσε να γίνει καλύτερος. Τώρα εγώ θα βλέπω τον δακρυσμένο εαυτό μου για τα επόμενα πολλά χρόνια…Ειπα στην γυναίκα μου ότι δεν θα κλάψω, γιατί δεν θέλω να βλέπω τον εαυτό μου κλαμμένο για τα επόμενα 3-4 χρόνια!”.