Ξημερώματα ξεκίνησαν τα τρίτα παιχνίδια του 1ου γύρου των playoffs στο ΝΒΑ με τρεις αναμετρήσεις, καθώς οι Φιλαντέλφια 76ers άλωσαν το Μπρούκλιν κάνοντας το 3-0, οι Γουόριορς επέστρεψαν σπίτι τους και μείωσαν σε 2-1 τη σειρά με τους Σακραμέντο Κινγκς κι οι Φίνιξ Σανς «πλήρωσαν» με το ίδιο νόμισμα τους λαβωμένους Λ.Α. Κλίπερς, «σπάζοντας» την έδρα τους για να πάρουν προβάδισμα με 2-1 νίκες.
Με όλα όσα έχουν συμβεί ως τώρα, υπάρχουν πέντε ερωτήματα που συζητώνται έντονα μεταξύ των φίλων του καλύτερου πρωταθλήματος στον πλανήτη. Πάμε να τα δούμε ένα προς ένα….
Θα σταματήσει η κατάρρευση των Κλίπερς;
Όλοι οι… φόβοι που έχουν οι αντίπαλοι των «Ήλιων» της Αριζόνα για την εκτελεστική τους δεινότητα από μέση απόσταση πήραν σάρκα και οστά στη δεύτερη αναμέτρησή τους με τους Κλίπερς όταν και τους «εκτέλεσαν» με απίστευτο ποσοστό επιτυχίας στην πολύ συγκεκριμένη κατηγορία φτάνοντας τις 29 επιτυχημένες προσπάθειες, όταν στην κανονική διάρκεια της σεζόν, οι Μπουλς είχαν το καλύτερο ποσοστό στην κατηγορία με 17.8 επιτυχημένες προσπάθειες ανά αγώνα.
Οι Σανς είχαν το υψηλότερο ποσοστό με 48.9%, κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον τεράστιο Κέβιν Ντουράντ. Το ίδιο έκαναν και μέσα στο Λ.Α. με ποσοστό ευστοχίας που άγγιξε το 48% με την τριπλέτα Μπούκερ, Πολ και Ντουράντ να κάνουν θραύση πετυχαίνοντας συνολικά 84 πόντους!
Η άμυνα των Κλίπερς, ειδικά απόντων των Καουάι Λέοναρντ και Πολ Τζορτζ δείχνει να μην μπορεί να προσαρμοστεί στις συνθήκες και τις απαιτήσεις αυτού του ζευγαριού, με τον Ζούμπακ να ταλαιπωρείται πάρα πολύ από τον ιδιαίτερο ρόλο του Ντεάντρε Έιτον. Η φετινή πορεία της ομάδας του Τάιρον Λου πήρε πολλά από ευέλικτα και χαμηλά σχήματα, κάτι που μένει να φανεί αν θα επιστρέψει ως λογική στα ματς που ακολουθούν για ν’ αντιστρέψουν την εις βάρος τους κατάσταση. Κάτι που ελάχιστα έχουν κάνει ως τώρα σ’ αυτήν τη σειρά.
Θα επιστρέψει το καθηλωτικό πικ εν ρολ του Στεφ Κάρι;
Καθ’ όλη τη διάρκεια της κανονικής σεζόν ο Στεφ Κάρι δεν έδειξε πρόθυμος να μπει στα… παπούτσια των Κρις Πολ και Τρε Γιανγκ επιχειρώντας αμέτρητα πικ εν ρολ. Στα playoffs όμως πάντα προκύπτουν συνθήκες που δημιουργούν ανάγκες για… αλλαγές δεδομένων. Κι η συγκεκριμένη τακτική δεν επιστρατεύεται από την ομάδα του Γκόλντεν Στέιτ παρά μόνον όταν υπάρχει απόγνωση. Πριν ξεκινήσει η postseason το ποσοστό του Κάρι στη συγκεκριμένη λογική έφτανε το 30.4% των κινήσεών του ενώ στον πρώτο αγώνα κόντρα στο Σακραμέντο ανήλθε στο 39.3%.
Για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης, το αντίστοιχο το Κρις Πολ είναι στο 56% και του Ντόνοβαν Μίτσελ στο 46%. Ο Κάρι μπορεί να γίνει αμείλικτος κι απόλυτα καθοριστικός σ’ αυτό το μοντέλο ανάπτυξης. Γι’ αυτό κι ο Στιβ Κερ στηρίζει πολλά στην κίνησή του μακριά από την μπάλα. Το τρίτο παιχνίδι της σειράς αποτελεί μια επιβεβαίωση των παραπάνω, με τους 36π. που πέτυχε, έστω και χωρίς τον αγαπημένο μεν, τιμωρημένο δε συμπαίκτη, Ντρέιμοντ Γκρίιν.
Το πλάνο της κατά μέτωπο επίθεσης στον Ντονάτας Σαμπόνις, όταν προκύπτει αυτό το ζευγάρι από τα σκριν, δούλεψε, παράλληλα με τη βελτίωση της άμυνας χάρη στο πιο ευέλικτο σχήμα που επέλεξε ο τεχνικός των Γουόριορς.
Μπορούν οι Κινγκς να διατηρήσουν τον φρενήρη ρυθμό τους;
Λίγοι περίμεναν το εντυπωσιακό ξεκίνημα της ομάδας του Σακραμέντο με 2/2 στα playoffs, αποτέλεσμα του εξαιρετικού ρυθμού που έδειξαν πως μπορούν να έχουν στην επίθεση. Ένα σύνολο αεικίνητο, γρήγορο διαρκώς και με αξιόλογη ευστοχία στις επιλογές του. Είναι χαρακτηριστικό πως η ομάδα με τον γρηγορότερο ρυθμό στην κανονική περίοδο ήταν οι Γουόριορς αλλά οι «Βασιλιάδες» στις μεταξύ τους αναμετρήσεις τους ανάγκασαν να τρέξουν ακόμη περισσότερο!
Μέχρι τώρα η σειρά έχει πάει σε μια λογική των 104.25 κατοχών ανά ομάδα σε παιχνίδι. Ο πλέον υψηλός αριθμός όχι μόνον – και – της κανονικής περιόδου αλλά κι από τις τρεις προηγούμενες postseason! Το πλέον βέβαιο είναι πως, παρά την ήττα τους ξημερώματα, οι Κινγκς δεν πρόκειται να πάρουν το πόδι από το… γκάζι. Με κύριο άξονα το δίδυμο Ντε Άαρον Φοξ-Μαλίκ Μονκ, έχουν τον τρόπο ν’ αυξομειώνουν τον ρυθμό του αγώνα κατά το δοκούν έχοντας ως δεδομένο τη θετική κατάληξη. Κι αυτήν είναι μία αγωνιστική συνθήκη που αποδεδειγμένα δύσκολα αντιμετωπίζεται ως τώρα. Για την ακρίβεια είναι ακριβώς αυτό που προσπαθεί να βρει λύσει για να το αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα για τη συνέχεια το Γκόλντεν Στέιτ κι η απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα μπορεί να κρίνει και τη σειρά.
Θα (επαν)εμφανιστεί ο Καρλ-Άντονι Τάουνς;
Στα δύο πρώτα ματς ανάμεσα στο Ντένβερ και τη Μινεσότα, ο Καρλ-Άντονι Τάουνς είχε συνολικά 21π, 9 λάθη και – μόνον – οκτώ εύστοχες προσπάθειες σε σουτ εντός πεδιάς. Σ’ αυτά προσθέστε κι επτά φάουλ. Μια απογοητευτική εικόνα για τον 27χρονο κραταιό σέντερ των «Λύκων» που δείχνει να συνεχίζει ν’ αναζητά τον καλό του εαυτό τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση.
Μέχρι στιγμής του στοιχίζει σημαντικά η κάλυψη στα πικ εν ρολ που – συνήθως – βγαίνει απέναντι στον Άαρον Γκόρντον με τον τελευταίο να τον αποφεύγει εύκολα φτάνοντας σε αντίστοιχα λέι απ ή καρφώματα, εικόνα που επαναλήφθηκε κατά κόρον στο 2ο ματς με το Ντένβερ. Επιθετικά αναλώνεται σε πληθώρα προσπαθειών από τη γραμμή των τριών πόντων παρά το γεγονός πως η προοπτική του να ζυγώσει το αντίπαλο καλάθι φαντάζει σαφώς πιο ευοίωνη κι αποδοτικότερη ελλείψει αριθμού ικανών αντιπάλων για να τον περιορίσουν.
Οκ, κανείς δε θεωρούσε φαβορί τους Τίμπεργουλφς σ’ αυτό το ζευγάρι αλλά πέραν μιας περιόδου στο δεύτερο ματς, δείχνουν…. Πελαγωμένοι κι έρμαιο στις άγριες διαθέσεις των Νάγγετς. Κι αυτό χάρη στην εκπληκτική εμφάνιση του Άντονι Έντουαρντς την περασμένη Τετάρτη και τον Γκομπέρ να στέκεται καλά στις μονομαχίες που έδωσε. Μέχρι στιγμής, ο Τάουνς είναι με διαφορά ο πλέον απογοητευτικός παίκτης της σειράς κι αν η Μινεσότα θέλει να έχει τύχη θα πρέπει ν’ ανεβάσει την απόδοσή του κατακόρυφα. Μπορεί να μην είναι εύκολο να συμβεί αυτό στη συνύπαρξή του στο παρκέ με τον Γκομπέρ αλλά από τα πρώτα λεπτά του τρίτου αγώνα της σειράς θα φανεί αν επιλέξει να πλησιάσει το αντίπαλο καλάθι για ν’ αντιστρέψει την εν γένει εικόνα, όχι μόνον για τον εαυτό του αλλά και για την ομάδα του.
Θα μπει ο Κάρις ΛεΒέρτ στην αρχική πεντάδα των Καβς;
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισε το Κλίβελαντ στη σειρά με τη Νέα Υόρκη ως τώρα ήταν το να βρει χώρους για την επίθεσή του. Οι Καβς δεν μπόρεσαν να βρουν μια ικανή 5η επιλογή δίπλα στους Ντόνοβαν Μίτσελ, Ντάριους Γκάρλαντ, Ίβαν Μόμπλεϊ και Τζάρετ Άλεν. Και με τον πάγκο να μην ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της σειράς οι Νικς «έσπασαν» την έδρα τους.
Το Κλίβελαντ επέστρεψε στα υψηλά του επίπεδα απόδοσης στο 2ο παιχνίδι της σειράς, όταν ο Άιζακ Οκόρο τέθηκε εκτός, ο Τζέι Μπι Μπίκερσταφ αναγκάστηκε ν’ ανακατέψει την τράπουλα δίνοντας περισσότερο χρόνο συμμετοχής στον Κάρις ΛεΒέρτ ενώ πρόσθεσε στην εξίσωση και τον Ντάνι Γκρίιν. Το βάρος πέφτει περισσότερο στον πρώτο εκ των δύο.
Στο πρώτο ματς έπαιξε μόνον εννιά λεπτά δίπλα στους Μίτσελ και Γκάρλαντ. Στο δεύτερο ο χρόνος ανέβηκε στα είκοσι δύο λεπτά στο πλευρό τους και σ’ αυτό το διάστημα το Κλίβελαντ έβαλε δύσκολα στους Νεοϋερκέζους πετυχαίνοντας 32 πόντους με το εξαιρετικό 58.8% ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα! Μπορεί να μη λογίζεται ως εξίσου αποτελεσματικός στην άμυνα όσο οι Οκόρο και Οσμάν αλλά την ίδια στιγμή κάνει… θαύματα στην επίθεση με την κίνησή του χωρίς μπάλα δημιουργώντας χώρους.
Με τους Άλεν και Μόμπλεϊ να παίρνουν αρκετό χρόνο, οι Νικς – σχεδόν – αγνοούν την παρουσία των Οκόρο και Οσμάν επιθετικά. Αντιθέτως υπολογίζουν πολύ περισσότερο τον ΛεΒέρτ κυρίως για τις ζημιές που μπορεί να κάνει από την περιφέρεια. Αν κάνουν το ίδιο και μ’ αυτόν έχει πολλές περισσότερες ικανότητες να τους κάνει να το «πληρώσουν». Αν πάνε να τον κλείσουν, Γκάρλαντ και Μίτσελ καραδοκούν. Οι Καβς έκαναν σπουδαία πράγματα στην κανονική διάρκεια της περιόδου με τον ΛεΒέρτ να πλαισιώνει τον μόνιμο πυρήνα των τεσσάρων.
Κι αν σημείωσαν σημαντικά πράγματα, στο ίδιο χρονικό διάστημα, με τον Οκόρο, τα playoffs είναι – πάντα – μια εντελώς διαφορετική ιστορία.