Η περσινή σεζόν ήταν πρωτόγνωρη καθώς διακόπηκε λόγω της πανδημίας. Το NBA ήταν ένα από τα λίγα πρωταθλήματα που αποφάσισε να μην βάλει οριστικό «λουκέτο» και να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια μήπως και καταφέρουν οι ομάδες να ξαναπατήσουν παρκέ και να ολοκληρώσουν την σεζόν.
Δικαιώθηκε πανηγυρικά από αυτή την απόφαση, αφού το πρωτάθλημα όχι μόνο συνεχίστηκε, αλλά ολοκληρώθηκε με όλη τη μπασκετική υφήλιο να στρέφει το βλέμμα της εκεί (έλλειψη άλλης δράσης). Στην «φούσκα» του Ορλάντο λοιπόν, οι Μαϊάμι Χιτ έκαναν τη μεγάλη έκπληξη στην Ανατολική περιφέρεια, κερδίζοντας κατά σειρά τους Ιντιάνα Πέισερς (4-0), τους Μιλγουόκι Μπακς (4-1) και τους Μπόστον Σέλτικς (4-2).
Έτσι, με αρχιτέκτονα της επιτυχίας τον Πατ Ράιλι , προπονητή τον Έρικ Σποέλστρα, ηγέτη τον Τζίμι Μπάτλερ και αποκαλύψεις της σεζόν τους νεαρούς σουτέρ Τάιλερ Χίρο και Ντάνκαν Ρόμπινσον οι Χιτ επέστρεψαν σε τελικούς NBA μετά από έξι χρόνια απουσίας και οι μνήμες της Big-Three (Λεμπρόν Τζέιμς-Ντουέιν Ουέιντ-Κρις Μπος) άρχισαν να… ξυπνούν. Όμως, στους τελικούς για κακή τους τύχη βρέθηκε και ένας πρώην παίκτης του, και όχι κάποιος τυχαίος. Ίσως ο κορυφαίος όλων των εποχών. Ο λόγος φυσικά για τον Λεμπρόν Τζέιμς, ο οποίος οδήγησε τους Λος Άντζελες Λέικερς στους δικούς τους πρώτους τελικούς μετά από δέκα ολόκληρα χρόνια.
Ο «Βασιλιάς» ήταν αυτός που… χαμογέλασε στο τέλος, σε βάρος της πρώην του ομάδας αλλά και μόνο η παρουσία σε τελικούς ήταν υπέρβαση για τους Χιτ.
Το παραπάνω, επιβεβαιώθηκε με περίτρανο τρόπο φέτος. Οι Χιτ δεν έπαιζαν καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν σαν φιναλίστ των τελικών και εν τέλει δεν κατάφεραν να θυμίσουν σε τίποτα την ομάδα που είχε φτάσει έως το τέλος του δρόμου την περσινή σεζόν. Το αξιοσημείωτο της υπόθεσης είναι ότι δεν έφυγε κάποιος βασικός παίκτης της ομάδας (ο κορμός έμεινε ίδιος) και ότι όλοι οι παίκτες είχαν χειρότερα νούμερα από την περσινή σεζόν. ΟΛΟΙ. Φυσιολογικά λοιπόν ήρθε η «σκούπα» από τους Μπακς του Γιάννη Αντετοκούνμπο, οι οποίοι άλλωστε ήθελαν ρεβάνς για την περσινή καταστροφική σειρά του πρώτου γύρου.
Αν για το Μαϊάμι η παρουσία στον τελικό της σεζόν 2019-2020 ήταν υπέρβαση, για τους Λέικερς ήταν ο στόχος. Για την ακρίβεια ο στόχος των «λιμνανθρώπων» ήταν η κούπα. Αυτό όμως που κανείς δεν θα μπορούσε να περιμένει, είναι ότι την σεζόν μετά το τίτλο οι Λέικερς θα παρουσιάζονταν τόσο κακοί.
Καταλαμβάνοντας την 7η θέση της Δυτικής περιφέρειας χρειάστηκαν το πλέι-ιν τουρνουά για να μπουν στα πλέι-οφ και παρότι τα κατάφεραν, εκεί προσγειώθηκαν ανώμαλα στην πραγματικότητα. Οι Σανς, των Μπούκερ και Πολ, ως δεύτεροι της κανονικής διάρκειας (περίπου 10 περισσότερες νίκες από τους Λέικερς) περίμεναν και δεν χαρίστηκαν στη παρέα του Λεμπρόν Τζέιμς. Μπορεί να βρέθηκαν 2-1 πίσω στη σειρά αλλά πήραν τρεις σερί νίκες και εύκολα προκρίθηκαν στο δεύτερο γύρο.
Για τους Λέικερς τίποτα δεν πήγε καλά φέτος, ταλαιπωρήθηκαν από τραυματισμούς (Άντονι Ντέιβις μονίμως τραυματίας), αλλά φάνηκε ότι υπήρξε και πρόβλημα συνοχής από ένα σημείο και μετά. Και αυτοί, όπως οι Σανς, ήταν «σκιά του καλού τους εαυτού».
Έτσι λοιπόν η «εικόνα» των πλέι-οφ του NBA είναι εντελώς διαφορετική από πέρσι. Οι δύο φιναλίστ αποκλείστηκαν από τον πρώτο κιόλας γύρο όπως επίσης και οι περσινοί φιναλίστ της Ανατολικής περιφέρειας, Μπόστον Σέλτικς. Από την περσινή τετράδα, μόνο οι Ντένβερ Νάγκετς του MVP Νικόλα Γιόκιτς κατάφεραν να περάσουν από το πρώτο γύρο, αλλά και αυτοί δεν μακροημέρευσαν στα πλέι-οφ (ελέω Σανς).
Συμπέρασμα; Αυτό που αποδεικνύεται περίτρανα τα τελευταία χρόνια. Μιλάμε για το NBA, το πιο απρόβλεπτο πρωτάθλημα μπάσκετ του πλανήτη…
