Τα κανάλια Novasports φέρνουν στο… πιάτο σας οτιδήποτε μπασκετικό υπάρχει και αξίζει. Σε αυτό το μήκος κύματος και η προβολή του Παγκοσμίου πρωταθλήματος U17, το οποίο ολοκληρώθηκε την Κυριακή (10/07) στη Μάλαγα με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής να κατακτούν το 6ο τους χρυσό μετάλλιο σε ισάριθμες διοργανώσεις. Το ασημένιο μετάλλιο κατέληξε στους διοργανωτές Ισπανούς, που έσπασαν την κατάρα της 4ης θέσης (3 φορές) και κατέκτησαν το πρώτο τους μετάλλιο σε αυτό το ηλικιακό επίπεδο. Οι Γάλλοι θα μπορούσαν κάλλιστα να βρίσκονται στον τελικό, όμως πλήρωσαν το 22-5 επιμέρους σκορ της τελευταίας περιόδου του ημιτελικού με την Ισπανία και αρκέστηκαν στο χάλκινο μετάλλιο κερδίζοντας στο μικρό τελικό τους Λιθουανούς.
Πέρα όμως από το ομαδικό, με το τουρνουά να αποδεικνύεται τριών ταχυτήτων και την διαφορά των έξι καλύτερων ομάδων να είναι αρκετά μεγάλη σε σχέση με τις υπόλοιπες, ξεχωρίσαμε τους πέντε παίκτες που χρίζουν προσοχής (η σειρά είναι τυχαία). Κρατήστε τα ονόματα γιατί το πιθανότερο σενάριο τους θέλει να διαπρέπουν στο μέλλον είτε στο NBA, είτε στην Ευρώπη.
1. Κόα Πιτ (ΗΠΑ)
Γεννημένος το 2007, ήταν ο νεότερος παίκτης στην 12αδα των Αμερικανών και τρίτος μικρότερος σε όλο το τουρνουά. Έπαιζε δηλαδή με αντιπάλους ένα και δύο χρόνια μεγαλύτερους του. Παρόλα αυτά η σημαντική διαφορά ηλικίας δεν φάνηκε σε κανένα σημείο της διοργάνωσης. Ο Κόα Πιτ έχει όλο το πακέτο ενός σύγχρονου φόργουορντ και αν γίνει πιο σταθερός πίσω από την γραμμή του τριπόντου, έχει τα φόντα να κυριαρχήσει στο NBA τα επόμενα χρόνια. Βέβαια, μέχρι να φτάσουμε εκεί υπάρχει το NCAA, με τον «χορό» των κορυφαίων κολλεγίων να έχει ήδη στηθεί για την πολύτιμη υπογραφή του. Ψηφίστηκε στην καλύτερη πεντάδα, μαζί με τον Κούπερ Φλαγκ (έπεται η ανάλυση), παρότι δεν εντυπωσίασε στα δύο τελευταία ματς, τελειώνοντας παρόλα αυτά το τουρνουά με 9.6 πόντους (45,5% βολές, 50,9% σουτ, 1/5 τρίποντα), 4,3 ριμπάουντ, 1,4 ασίστ, 0,9 κλεψίματα και 1 κόψιμο ανά παιχνίδι.
2. Ιζάν Αλμάνσα-Πέρεθ (Ισπανία)
Οι διοργανωτές τον ψήφισαν MVP του Παγκοσμίου πρωταθλήματος πρωτοτυπώντας! Δεν έχει ξανασυμβεί στην εν λόγω διοργάνωση να μην ψηφίζεται πολυτιμότερος παίκτης κάποιος από την πρωταθλήτρια ομάδα. Όπως και να έχει η επιλογή του Αλμάνσα έχει να κάνει ξεκάθαρα με τα νούμερα του: 12,1 πόντοι (29,2% βολές, 55,7% δίποντα), 11,9 ριμπάουντ (2ος στο τουρνουά), 1,6 ασίστ, 1,1 κλεψίματα, 1,6 κοψίματα ανά παιχνίδι είναι όπως και να το κάνουμε εκκωφαντικά στατιστικά στοιχεία. Επιθετικά θέλει πολύ δουλειά όντας… άγουρος και χωρίς αρκετές ποικιλόμορφες κινήσεις. Αμυντικά πάντως αποτελεί φόβητρο με την αλτικότητα του και τις σωστές τοποθετήσεις του. Στην καλύτερη πεντάδα του τουρνουά θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται ο συμπαίκτης του, Αντάι Μάρα (αθλητής της Σαραγόσα), που έκλεψε την παράσταση με το μπάσκετ που ξέρει όντας 2.20μ.! Αλλά αφού οι διοργανωτές τον επέλεξαν ως MVP δεν γινόταν να λείπει από αυτή την πεντάδα…
3. Κούπερ Φλαγκ (ΗΠΑ)
Ο απόλυτος team player, ο παίκτης που κάθε προπονητής θα ήθελε αναμφίβολα στην ομάδα του. Ο 15χρόνος ταλαντούχος φόργουορντ (γεννημένος το 2006) έκανε τα πάντα για να κερδίσει η ομάδα του το 6ο της χρυσό μετάλλιο και αν οι διοργανωτές δεν είχαν επιλέξει -ανεξήγητα- τον Αλμάνσα για MVP, πολύ δύσκολα το βραβείο δεν θα είχε καταλήξει στα χέρια του Φλαγκ. Δεν είναι δα και μικρό πράγμα ένας έφηβος να είναι τόσο περιζήτητος στο κολλεγιακό αμερικανικό μπάσκετ, λόγω των σπάνιων χαρακτηριστικών του. Τα νούμερα του στο τουρνουά ήταν πιθανώς χειρότερα από κάποιον ή κάποιους συμπαίκτες του αλλά ο Φλαγκ δεν έπαιξε ποτέ για τα νούμερα του: 9,3 πόντοι (72,7% βολές, 42.9% τρίποντο), 10 ριμπάουντ, 1,9 ασίστ, 2,4 κλεψίματα, 2,9 κοψίματα, 1,1 λάθη κατά μέσο όρο.
4. Λούκας Λανγκαρίτα (Ισπανία)
Οι Ισπανοί έκαναν την υπέρβαση και κατέκτησαν το πρώτο τους μετάλλιο σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα κάτω των 17, με τον Λούκας Λανγκαρίτα να είναι ένας από τους κυριότερους λόγους που τα κατάφεραν. Μπορεί ο Αλμάνσα να ψηφίστηκε MVP, μπορεί ο Μάρα να έκανε σπουδαίο τουρνουά, αλλά χωρίς τον γκαρντ της Σαραγόσα οι «φούριας ρόχας» θα είχαν καταλήξει στα παιχνίδια για τις θέσεις 5-8. Στον προημιτελικό με την υπερταλαντούχα και πιο πλήρη Αυστραλία τα έκανε όλα σωστά (23 π., 10/17 εντός πεδιάς) παίρνοντας από το… χέρι τους διοργανωτές και βάζοντας τους στην ζώνη των μεταλλίων. Στον ημιτελικό οι Γάλλοι τον έκλεισαν και για τρία δεκάλεπτα φαινόταν να τον έχουν εγκλωβίσει. Αμ δε, ο Λανγκαρίτα μίλησε και πάλι όταν η μπάλα… έκαιγε και με μεγάλα καλάθια έφερε τους Ισπανούς στον πρώτο τους τελικό (11 π.). Ο πιο clutch παίκτης του τουρνουά, αλτικός, καλός σουτέρ και οι συνειρμοί με σπουδαία γκαρντ του παρελθόντος από την χώρα των Ιβήρων έρχονται αυτόματα στο μυαλό. Οι αριθμοί του δεν λένε όλη την αλήθεια για την επιρροή του στο παιχνίδι της Ισπανίας: 11,1 πόντοι (80% βολές, 41,9% σουτ), 2,4 ριμπάουντ, 2,9 ασίστ, 1,4 κλεψίματα, 1,3 λάθη μ.ό.
5. Τζοσούα Ντεντ (Αυστραλία)
Οι πρώτοι τέσσερις τις λίστας ψηφίστηκαν και στην καλύτερη πεντάδα του τουρνουά, ο κύριος Ντεντ όχι. Αφήνουμε εκτός λοιπόν τον εξαιρετικό Γάλλο, Ιλάν Φιμπλέιγ, για χάρη του καλύτερου και πιο αυθεντικού play-maker που είδαμε στη Μάλαγα. Ο νέος Μάθιου Ντελαβεντόβα είναι εδώ, όσο βαρύγδουπο και αν ακούγεται αυτό! Ο κοκκινομάλης της Centre of Excellence έχει την δυνατότητα να σκοράρει και να δημιουργεί με το ίδιο ποσοστό επιτυχίας. Γεννημένος νικητής, με νοοτροπία που δεν τον αφήνει να… χάσει, κέρδισε τις εντυπώσεις με το πάθος του, την ένταση που έβγαζε σε κάθε φάση και την αυταπάρνηση που επέδειξε. Εξαιρετικός στο παιχνίδι μέσης απόστασης (απειλεί και με φλότερ), καλός πασέρ και συνοψίζοντας ο ορισμός του πλέι-μέικερ του μέλλοντος. Μοναδικό «αγκάθι» τα 190 εκατοστά μπόι, αλλά όντας γεννημένος το 2006, μπορεί να πάρει λίγους πόντους ακόμη. 13 πόντοι (76,5% βολές, 49,3% σουτ, 6/17 τρίποντα), 5,1 ριμπάουντ, 4,4 ασίστ, 1,6 κλεψίματα, 0,1 κοψίματα, 3,3 λάθη ανά ματς, οι αριθμοί του στο τουρνουά.
Κρατήστε (και) αυτά τα ονόματα
Σον Στιούαρτ (ΗΠΑ)
Ίαν Τζάκσον (ΗΠΑ)
Αντάι Μάρα (Ισπανία)
Αλεξάντερ-Νταμ Σαρ (Γαλλία)
Ιλάν Φιμπλέιγ (Γαλλία)
Ιλάν Πιετρούς (Γαλλία)
Ζαχαρί Ρισασέ (Γαλλία)
Βιτάουτας Ζίγκας (Λιθουανία)
Γιούστας Στόνκους (Λιθουανία)
Αλέξας Μπιελιάουσκας (Λιθουανία)
Φίλιπ Γιόβιτς (Σερβία)
Γιάν Βίντε (Σλοβενία)
Ρόκο Ζικάρσκι (Αυστραλία)
Μαλίκ Ντιάλο (Μάλι)
Ροντρίγκο Αϊμπάρ (Δομινικανή Δημοκρατία)
