Τι κι αν η άστοχη, χωρίς ιδέες και ενέργεια Εθνική είχε πετύχει 40, όλους κι όλους, πόντους σε 30 λεπτά αγώνα και ήταν πίσω με 12 (40-52);
Ένα απίθανο αμυντικό ντεμαράζ στην τέταρτη περίοδο ήταν αυτό που άλλαξε τα πάντα. Τα κλεψίματα διαδέχονταν το ένα το αλλο και ακόμη και αν σπαταλούσαμε αιφνιδιασμούς, οι μόλις 4(!) πόντοι που επέτρεψε η ελληνική άμυνα σε αυτό το διάστημα ήταν αρκετοί για να στείλουμε το ματς στην παράταση, αφού ο Μερμίγκης αστόχησε στο φινάλε της κανονικής διάρκειας.
Το ματς ήταν υπόθεση ενός σουτ και έτσι κύλησε ως το φινάλε. Ο Πλώτας ήταν αυτός που έβαλε το μεγάλο σουτ για το 65-64 στα 48 δευτερόλεπτα για το φινάλε, κερδίζοντας και το φάουλ. Ο νεαρός αστόχησε στη βολή, Ζούγρης και Μαντζούκας πήραν το ριμπάουντ, όμως η εθνική δεν κατάφερε να σουτάρει εντός χρόνου και το θρίλερ συνεχίστηκε.
Ο Ντε Ρίντερ αστόχησε σε ελεύθερο τρίποντο, ο Οικονομόπουλος κέρδισε φάουλ στη διεκδίκηση και με 2/2 βολές έγραψε το 67-64, βάζοντας το νερό στο αυλάκι. Ο Λεντέγκεν αστοχησε με τη σειρά του στα 17΄ σε σουτ ισοφάρισης και μία βολή του Ζούγρη διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα που έφερε την Ελλάδα στην τρίτη θέση και το χάλκινο μετάλλιο!
Για την ελληνική ομάδα που σούταρε 40% δίποντο και 17% τρίποντο και έκανε 18 λάθη για 12 ασίστ, τη διαφορά έκανε η άμυνα (10 κλεψίματα) και τα ριμπάουντ (56-47, 20 επιθετικά, 8 ο Ζούγρης).
Πρώτος σκόρερ της γαλανόλευκης ήταν ο Ζούγρης με 16π και 12ρ, ενώ νταμπλ νταμπλ είχε και ο άστοχος Μαντζούκας (10π, 5/20 σουτ, 10ρ). Παίκτης – κλειδί στην ανατροπή ο Μπαζίνας (13π, 5ας), θετικός ο Πλώτας (13π).
Για το Βέλγιο ο Ντε Ριντέρ είχε 15π.