Στην ερώτηση του δημοσιογράφου για τα προβλήματα που προκαλεί η Ευρωλίγκα, απάντησε πως η διοργάνωση προκαλεί με τη συμπεριφορά της.

Στην ερώτηση του δημοσιογράφου για τα προβλήματα που προκαλεί η Ευρωλίγκα, απάντησε πως η διοργάνωση προκαλεί με τη συμπεριφορά της. 

Αναλυτικά:

“Το πρόβλημα είναι η τεράστια ζημιά και η φθορά που προκαλεί με την συμπεριφορά της η Ευρωλίγκα. Μία συμπεριφορά που είναι επιβλαβής για το παρόν αλλά και για το μέλλον του μπάσκετ τόσο σε ό,τι αφορά το άθλημα γενικότερα, όσο και την Ισπανία πιο ειδικά. Η Ευρωλίγκα μας προκαλεί πολλές ζημιές και η λύση δεν είναι τόσο εύκολη”

– Ένα πρόβλημα που ο πρώην υπουργός αθλητισμού δεν ήξερε πώς να το λύσει…

“Ναι, αλλά πρέπει να καταλάβετε και τις περιστάσεις. Ο Χοσέ Ραμόν Λέτε ήταν μόνο μερικούς μήνες επικεφαλής. Είχαμε μαζί του αμέτρητες συναντήσεις σχετικά με αυτό το θέμα και αποδείχτηκε ότι ένα πολύ δύσκολο ζήτημα προς επίλυση, τουλάχιστον σε εθνικό επίπεδο. Μιλάμε για μία ευρωπαϊκή διοργάνωση, για την Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για μια διεθνή ομοσπονδία και τον ηπειρωτικό τομέα της. Είναι περίπλοκο. Και αυτό το πρόβλημα δεν είναι θέμα πείσματος, αλλά γεγονότων. Δεδομένων! Κι αυτό γιατί όταν η Ευρωλίγκα λέει ότι ενδιαφέρεται για την υγεία των παικτών, που παίζουν πολλά παιχνίδια, γιατί βάζουν δύο ακόμα ομάδες και δημιουργούν ακόμα τέσσερις αγωνιστικές στο τουρνουά τους; Το πρόβλημα δεν είναι για τους παίκτες της Ομπραντόιρο, ή της Μπούργος, αλλά για τις ομάδες που παίζουν στη διοργάνωση του κ. Μπερτομέου. Δεν μπορεί να ξεγελάσει τους ανθρώπους. Πρόκειται για ένα ζήτημα που επηρεάζει πολλές ομάδες και πολλές ομοσπονδίες. Δεν μπορεί να συμβαίνει το γεγονός ότι μία διεθνής διοργάνωση προκαλεί τόσο μεγάλη ζημιά στο εγχώριο επριβάλλον. Θα προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε”.

– Ηταν αυτή η μεγαλύτερη πρόκληση αυτών των δύο ετών;

“Ναι, επειδή με έχει φθείρει πολύ και έχει πάρει πολύ χρόνο, που θα μπορούσαμε να αφιερώσουμε για άλλα σημαντικά θέματα. Αλλά επειδή είμαι υπεύθυνος για τη διασφάλιση του καλού για το ισπανικό μπάσκετ, όπου φυσικά συμπεριλαμβάνεται και η Εθνική Λίγκα, λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να επιτρέψω σε κάποιον να βλάψει το μπάσκετ μας. Και το λέω αυτό επειδή στο τέλος της ημέρας, όλα αυτά επηρεάζουν και τις ομάδες της γειτονιάς, που σημαίνει ότι αυτός ο άνθρωπος θέλει να βλάψει πολλούς ανθρώπους. 

– Από αυτό το πρόβλημα προέκυψε όμως η λεγόμενη “επιλογή των Παραθύρων της FIBA για την Εθνική ομάδα”…

Αν κρίνουμε με βάση το αθλητικό αποτέλεσμα, ναι, κάναμε πολύ καλή δουλειά. Σχεδιάσαμε μία συνάντηση, έχουμε πολύ καλή επαφή με τους παίκτες και είμαστε πολύ ειλικρινείς μαζί τους. Χωρίς ψέματα! Αυτό το πρόβλημα μας επέτρεψε να δημιουργήσουμε μια ομάδα “ηρώων” για αυτή τη χώρα. Γιατί εννοώ αυτό μου είπα στο τέλος του τελευταίου παιχνιδιού της πρώτης φάσης: Αυτοί οι παίκτες έχουν σώσει το ισπανικό μπάσκετ από τη μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας του. Δεν θα μπορέσουμε να τους ευχαριστήσουμε ποτέ όσο πρέπει. Ο κόσμος αισθάνεται πια ταυτισμένος με παίκτες που δε γνώριζε και τόσο πολύ πριν τους αγώνες των Παραθύρων. Δεν ήταν άγνωστοι. Είναι όλοι παίκτες κορυφαίου επιπέδου. Ο Φραν Βάσκεθ έμοιαζε σαν να …εξοστρακίστηκε από το μπάσκετ τα προηγούμενα χρόνια και τώρα είναι ο παίκτης-εικόνα της ομάδας μας. Κι αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα. Αυτό δεν σημαίνει ότι η σύγκρουση είναι δεδομένη και η Ευρωλίγκα δεν πρόκειται να σταματήσει. Το πρόβλημα επιδεινώνεται και το μόνο που ζητώ είναι η ενότητα για το ισπανικό μπάσκετ προκειμένου να αντιμετωπίσει ένα πρόσωπο του οποίου τα συμφέροντα είναι ριζικά αντιμέτωπα με αυτά του δικού μας μπάσκετ. Και δεν είναι μόνο η ACB, αλλά ολόκληρη η αθλητική πυραμίδα βρίσκεται σε κίνδυνο”.