Επιστρέφοντας από την Ισπανία με 12+21 πόντους στην πλάτη, οφείλει κανείς να είναι θυμωμένος. Αν δεν είναι, δεν συναισθάνεται το βάρος της φανέλας – και αυτό είναι πρόβλημα. Γράφει ο Χρήστος Καούρης.

Το ματς της Βιτόρια δεν χρήζει καμίας μαραθώνιας ανάλυσης. Το είπε άλλωστε και ο Ιβάνοβιτς: «κάναμε ένα σοβαρό παιχνίδι». Πάει να πει η Μπασκόνια δεν παρέκκλινε παρά ελάχιστα από το πλάνο. Με εξαίρεση το αρχικό 2-10 και ένα μικρό διάστημα στην τρίτη περίοδο, το έφερε σε πέρας χωρίς αναταράξεις, κάνοντας τα πράγματα με τα οποία νιώθει άνετα. 

Κάπως έτσι ήρθε το 71.4% στα δίποντα και το αρχικό 4/17 στα τρίποντα έγινε 13/29, κάπως έτσι το παθητικό του Παναθηναϊκού έφτασε ως το 93 μετά το 95 στην Βαλένθια. 

Το πράγμα έγινε δεδομένα δύσκολο από τη στιγμή που αποδείχθηκε ότι ο Σέλβιν Μακ δεν είχε ανάσες για να ανταπεξέλθει σε δεύτερο αγώνα μέσα σε 48 ώρες. Από τη στιγμή που ο νεοαποκτηθείς πόιντ γκαρντ είναι ο μοναδικός ο οποίος έχει την βαρύτητα, την ποιότητα και την προσωπικότητα να ασκήσει εξισορροπητική δύναμη στον Νέντοβιτς, ο Παναθηναϊκός έζησε με τους Μποχωρίδη και Σαντ-Ρος στο τιμόνι της. 

Αναμενόμενα, ειδικά απέναντι στους φορμαρισμένους Χένρι και Βιλδόσα, η πλάστιγγα έγειρε γρήγορα, ειδικά από τη στιγμή που ο Νέντοβιτς έχασε γρήγορα τον έλεγχο μετά το εκρηκτικό ξεκίνημα και παραδόθηκε στην βιασύνη και την τσαπατσουλιά. 

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αναδίδεται από τις δύο τελευταίες πράσινες εμφανίσεις έχει να κάνει με την νοοτροπία. Σε 40 λεπτά αγώνα στην Μπουέσα, οι παίκτες του Γιώργου Βόβορα έκαναν όλα κι όλα 17 φάουλ: μόλις ένας από αυτούς, ο Σαντ-Ρος, έφτασε τα τρία προσωπικά. Ούτε μία φορά δεν βρέθηκε κάποιος να σπάσει βίαια ένα σκριν για να μην αφήσει τον αντίπαλο να σουτάρει ανενόχλητος. Το επίπεδο ενέργειας ήταν τουλάχιστον μία φορά χαμηλότερο από έναν αντίπαλο που ναι μεν δεν ταξίδεψε αυτή την εβδομάδα, αλλά είχε αγωνιστική υποχρέωση για το πρωτάθλημα, σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό. 

Οι θυμωμένες δηλώσεις του αρχηγού Ιωάννη Παπαπέτρου είναι, μαζί με την επιβεβαιωμένη πρόοδο του Γιώργου Παπαγιάννη, οι μοναδικές πηγές αισιοδοξίας. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Γιώργος Βόβορας είναι αντιμέτωπος με την πρώτη κρίση της προπονητικής του καριέρας: το πώς θα την διαχειριστεί θα κρίνει πολλά.