Με την ολοκλήρωση της δεύτερης αγωνιστικής ας δούμε τι επιδεικνύουν τα play by play δεδομένα για τις δύο ομάδες μας.
Αρκετή κουβέντα έχει γίνει για τους ψηλούς του Παναθηναϊκού. Η αλήθεια των αριθμών είναι σαφώς υπέρ του Γιώργου Παπαγιάννη. Στο διάστημα στο οποίο αγωνίζεται ο Παναθηναϊκός είναι καλύτερος σχεδόν σε όλους τους προηγμένους στατιστικούς δείκτες. Συγκεκριμένα, η αποτελεσματικότητα στην επίθεση είναι +28.6% ενώ η αντίστοιχη στην άμυνα είναι βελτιωμένη κατά 33.5% όταν ο διεθνής σεντερ είναι στην πεντάδα.
Μαζί με τον Deshaun Thomas και τον Ιωάννη Παπαπέτρου είναι οι μοναδικοί απο το ρόστερ του ΠΑΟ με τέτοια επίδραση. Από την άλλη, καμία πεντάδα η οποία δεν είχε κλασσικό σεντερ δεν είχε επιτυχία για τον Παναθηναϊκό. Μάλιστα, 2 στις 3 χειρότερες πεντάδες από τις 35 συνολικά που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι πεντάδες με ¨κοντά¨ σχήματα.
Από την άλλη, ο Ολυμπιακός έχει χρησιμοποιήσει 36 διαφορετικές πεντάδες στους δύο αγώνες που έχει δώσει. Οι καλύτερες δύο πεντάδες, οι οποίες σημειωτέον αγωνίστηκαν στο νικηφόρο εντός έδρας παιχνίδι εναντίον της Βαλένθια, είχαν το Βασίλη Σπανούλη να αγωνίζεται στο 2 με παρτενερ στα γκαρντ τον Αντώνη Κόνιαρη. Ο Ολυμπιακός υπερίσχυσε της αντιπάλου του 18 πόντους στις 22 συνολικά κατοχές με αυτό το δίδυμο στις θέσεις των περιφεριακών.
Τα δεδομένα δείχνουν σαφή αποτελέσματα σχετικά με τη θέση την οποία πρέπει να αγωνίζεται ο αρχηγός του Ολυμπιακού. Οταν αγωνίστηκε σαν δεύτερο γκαρντ, σε σύνολο 11 διαφορετικών πεντάδων, ο Ολυμπιακός ήταν νικητής στις 6 και χαμένος στις 5. Αντίθετα όταν ο Σπανούλης είχε την ευθύνη να οργανώνει το παιχνίδι σαν 1, σε πέντε διαφορετικές περιπτώσεις (πεντάδες), μόνο η μία ήταν κερδοφόρα για τον Ολυμπιακό ενώ στις υπόλοιπες 4 το επιμέρους σκόρ ήταν εναντίον του.