Μετά από χρόνια οι «πράσινοι» ξεκινούν την Ευρωλίγκα χωρίς τη λέξη «φάιναλ φορ» στις προσδοκίες τους. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν προσδοκίες: οι αφίξεις των Φριντέτ, Τζόνσον και Ράις είναι κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Ο Αργύρης Πεδουλάκης έπιασε ξανά δουλειά στην άκρη του πάγκου και θα προσπαθήσει να μετατρέψει ένα μάλλον ανισοβαρές ρόστερ σε ομάδα πλέι-οφ.
Ρόστερ
Η κατεύθυνση του «χτισίματος» του φετινού Παναθηναϊκού ήταν από την αρχή δεδομένη και προήλθε από τις περσινές – εμφανείς – αδυναμίες. Εκτός από αυτή που αφορά το μακρινό σουτ, η φιλοσοφία μπορεί να συνοψιστεί σε μια απλή φράση: παίκτες που βολεύουν/συμπληρώνουν τον Νικ Καλάθη. Όπερ σημαίνει ένας σκόρερ εγνωσμένης αξίας με έφεση στο τρίποντο στο «2» (Φριντέτ), ένας άψητος αλλά καλός diver στο pick n’ roll ψηλός (Γουάιλι), μια αξιόπιστη λύση για τα λεπτά που ο Νικ θα ξεκουράζεται (Ράις), ένας πολυσύνθετος φόργουορντ με αμυντικό φίλτρο για να καλύψει το χάντικαπ του μεγέθους στην περιφέρεια (Τζόνσον). Η απόκτηση των Μπράουν και Μπέντιλ από το ελληνικό πρωτάθλημα (Προμηθέας – Περιστέρι) έγινε προφανώς για λόγους μπάτζετ, όμως ο Πεδουλάκης ελπίζει πως θα καταφέρει να πάρει πράγματα και από τους δύο, ποντάροντας στην δίψα τους να κάνουν το μεγάλο βήμα στην καριέρα τους.
Ο ελληνικός κορμός είναι πλέον ισχυρός (Καλάθης, Παππάς, Παπαπέτρου, Μήτογλου, Παπαγιάννης, Βουγιούκας) και προσφέρει την εγγύηση συνέχειας του ρόστερ. Αυτός που καλείται να κάνει step-up είναι ο Γιώργος Παπαγιάννης: από την δική του απόδοση πιθανόν να εξαρτηθεί η απόδοση ολόκληρης της front line, μιας και οι παρτενέρ του στο «5» είναι περισσότερο στοιχήματα παρά blue chips.
Το Αστέρι: Νικ Καλάθης
O Φριντέτ μπορεί να είναι η ιλουστρασιόν μεταγραφή, αλλά ο Νικ Καλάθης παραμένει το απόλυτο αφεντικό της ομάδας και φυσικά το αστέρι της. Προερχόμενος από δύο σερί σεζόν με ρεκόρ ασίστ, μην εκπλαγείτε αν φέτος ξεπεράσει και το φράγμα των 300, ειδικά αν βρει γρήγορα χημεία με τους νεοφερμένους. Προφανώς είναι εκ των ουκ άνευ πως η απόδοση του θα συμπαρασύρει όλο τον Παναθηναϊκό, όμως για την ομάδα του θα είναι εξίσου σημαντικό να μάθει να παίζει χωρίς αυτόν. Πέρσι η δημιουργία περνούσε κατά 60-70% από αυτόν: παρόμοια ποσοστά φέτος δεν θα είναι καλό μαντάτο.
Ο προπονητής: Αργύρης Πεδουλάκης
Η δεύτερη επιστροφή του 55χρονου πια Πεδουλάκη στον Παναθηναϊκό δείχνει να τον βρίσκει στην πιο κατασταλαγμένη περίοδο της καριέρας του. Επιτυχημένος πέραν πάσης αμφιβολίας στην πρώτη του θητεία (2012-14), δεν πρόλαβε να κριθεί αντικειμενικά την δεύτερη (2016), διαδέχεται τον λαμπερό Ρικ Πιτίνο αλλά δεν… μασάει. Πως άλλωστε να το κάνει, όταν πριν από 7 χρόνια είχε διαδεχτεί τον Ομπράντοβιτς;
Γήπεδο: ΟΑΚΑ
Το «σπίτι» του Παναθηναϊκού δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Σε αυτό το «τριφύλλι» πανηγύρισε την κατάκτηση της Ευρωλίγκας το 2007 απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, ενώ είναι αναρίθμητες οι μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές που έχει φιλοξενήσει. Η ατμόσφαιρα όταν είναι γεμάτο μνημονεύεται και από τους πιο έμπειρους αντιπάλους.
Ήρθαν: Φριντέτ, Τζόνσον, Ράις, Μπέντιλ, Γουάιλι, Μπράουν, Παπαδάκης
Έφυγαν: Γκιστ, Κιλπάτρικ, Λάνγκφορντ, Λεκάβιτσους, Λοτζέσκι, Αντετοκούνμπο
Τι έκανε πέρσι: Την 20η αγωνιστική ήταν 12ος με ρεκόρ 8-12, αλλά φορμαρίστηκε στο τελευταίο τρίτο της κανονικής περιόδου και με 8-2 νίκες τερμάτισε έκτος. Αποκλείστηκε από την Ρεάλ Μαδρίτης χωρίς να καταφέρει να κάνει νίκη (0-3).
Τίτλοι
Κύπελλο Πρωταθλητριών/Ευρωλίγκα: 6
Πρωταθλήματα Ελλάδας: 37
Κύπελλα Ελλάδα: 19
Θα είναι επιτυχία αν: Μπει στα πλέι-οφ, βελτιώνεται σταθερά κατά τη διάρκεια της σεζόν, είναι διεκδικητής του F4 τον Απρίλιο
Θα είναι αποτυχία αν: Δεν μπει στα πλέι-οφ, αλλάξει πάλι προπονητή, χρειαστεί δραστικές αλλαγές στο ρόστερ τον Ιανουάριο