Ο Αντρέι Βατούτιν δεν πτοείται από το κακό ρεκόρ της ΤΣΣΚΑ Μόσχας απέναντι στον Ολυμπιακό στα Final Four.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο Αντρέι Βατούτιν δεν πτοείται από το κακό ρεκόρ της ΤΣΣΚΑ Μόσχας απέναντι στον Ολυμπιακό στα Final Four.
Ο πρόεδρος της ΤΣΣΚΑ, σε συνέντευξή του εφ’ όλης της ύλης σε ρωσικά ΜΜΕ, μίλησε για το ραντεβού με τους «ερυθρόλευκους» στην Κωνσταντινούπολη και τον τελικό του 2012, την μορφή της Euroleague και την επέκτασή της, τον Τεόντοσιτς και τον Ιτούδη, ενώ αποκαλύπτει και ένα παρασκήνιο με πρωταγωνιστή τον Θοδωρή Παπαλουκά.
Αναλυτικά:
Για την πρόκριση στο Final Four: «Πέρσι επιτέλους σταματήσαμε τις κουβέντες χωρίς νόημα για κάρμα, κατάρες, ατυχία και άλλες ανοησίες. Αν είχαμε μία κατάρα, τότε την σπάσαμε. Πάντα μετά από μία κατάκτηση τίτλου την επόμενη σεζόν υπάρχει πρόβλημα με το κίνητρο, αλλά έχουμε ήδη πετύχει τον μίνιμουμ στόχο. Στο Final Four όμως εκτός από ποιότητα χρειάζεσαι και τύχη. Στην ΤΣΣΚΑ υπάρχει πάντα πίεση, αλλά είναι σημαντικό να μην πιεζόμαστε παραπάνω από μόνοι μας. Θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο».
Για τον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό και τις προηγούμενες ήττες από τους «ερυθρόλευκους»: «Ένας ημιτελικός Euroleague είναι από μόνος του μεγάλο κίνητρο, όποιος και να είναι ο αντίπαλος. Πρέπει να κοιτάμε το παρελθόν για να παίρνουμε μαθήματα για το μέλλον. Το 2014 χάσαμε στο Final Four του Μιλάνου και ήμασταν στο 0-2 στην προημιτελική σειρά της VTB με την Λοκομοτίβ. Στις δύο διοργανώσεις είχαμε υποστεί τέσσερις ήττες στην σειρά και χειρότερο συναίσθημα δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Ήταν ένα τεστ χαρακτήρα. Ανάμεσα στο Final Four και την συνέχεια της σειράς με την ”Λόκο”, μίλησα με αρκετούς παίκτες και για να είμαι ειλικρινής, δεν είδα την ίδια πίστη από όλους για να γυρίσουμε την σειρά. Τελικά στο τρίτο παιχνίδι κερδίσαμε με τον Φριτζόν και βγήκαμε από την εντατική. Μετά το Final Four πάντα υπάρχει κούραση, κερδίσεις ή χάσεις, δεν είναι εύκολο να ξαναμπείς σε ρυθμούς πλέι – οφ. Για τον Ολυμπιακό, προτιμώ να κοιτάω την τρέχουσα σεζόν. Ο Ολυμπιακός δεν είναι ο ίδιος με άλλες χρονιές. Αφήστε τους οπαδούς να μιλούν για τις τρεις συνεχόμενες ήττες και το γεγονός ότι παίζουμε στην ”δυσάρεστη” για την ΤΣΣΚΑ Κωνσταντινούπολη. Κάθε επιτυχία ή αποτυχία είναι εμπειρίες, δεν βλέπω τον λόγο να συγκρίνω διαφορετικές ομάδες και προπονητές. Σίγουρα πάντως είναι κατανοητό ότι πριν από το ματς θα είναι πρώτο θέμα συζήτησης η νέα συνάντησή μας στην Κωνσταντινούπολη».
Για το γεγονός ότι η Euroleague δεν καθιερώνει πλέι – οφ για την ανάδειξη του πρωταθλητή: «Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει πιθανότητα το Final Four να αντικατασταθεί με πλέι – οφ. Είναι η κορυφαία στιγμή της σεζόν για την Euroleague και το θετικό είναι ότι είναι ένα τουρνουά που διεξάγεται σε ένα Σαββατοκύριακο σε μία πόλη, όπου συγκεντρώνονται φίλαθλοι από όλο τον κόσμο. Επίσης, το καλαντάρι των ευρωπαϊκών διοργανώσεων συλλόγων είναι πλήρες. Αν παίξουμε τον τελικό σε σειρές, είναι λογικό να γίνει το ίδιο και για τον ημιτελικό. Οπότε μιλάμε για μίνιμουμ έξι – επτά ματς στις δύο σειρές, κάτι για το οποίο δεν υπάρχει χώρος στο καλαντάρι. Επίσης, αν κάνατε μία δημοσκόπηση ανάμεσα στις 16 συμμετέχουσες στην Euroleague, το αποτέλεσμα θα ήταν 12-4 υπέρ του Final Four. Το τρέχον σύστημα δίνει μία ευκαιρία σε μικρές ομάδες. Σε ένα ματς όλα μπορούν να γίνουν, ακόμα και να κερδίσεις τον πρωταθλητή του ΝΒΑ. Ναι είναι άδικο και ανέντιμο, σε όλο τον κόσμο ο πρωταθλητής βγαίνει από πλέι – οφ. Επίσης δεν βολεύει τις ομάδες με μεγάλο μπάτζετ. Έχεις ξοδέψει πολλά λεφτά όλη τη σεζόν και κάτι γίνεται σε ένα ματς και χάνεις τη χρονιά. Όμως είναι μία πραγματικότητα για την οποία δεν ωφελεί να παραπονούμαστε. Το Final Four είναι ενδιαφέρον γιατί είναι απρόβλεπτο».
Για τον τελικό του 2012: «Ήταν η πιο δυνατή ομάδα μας όλων των εποχών, με Κιριλένκο, Σβεντ, Τεόντοσιτς, Κρστιτς, Λαβρινόβιτς, Σισκάουσκας, Χριάπα, Βοροντσέβιτς, Κάουν. Κανείς δεν είχε αμφιβολία ότι θα παίρναμε τον τίτλο. Όμως το πιστέψαμε λίγο νωρίτερα απ’ ότι έπρεπε. Λόγω μίας ανόητης ατυχίας με τις δύο χαμένες βολές του Σισκάουσκας και το καλάθι του Πρίντεζη 0.7 πριν από το τέλος χάσαμε. Ακόμα θυμάμαι τη λήξη. Τα αποδυτήρια ΤΣΣΚΑ και Ολυμπιακού ήταν 50 μέτρα μακριά, αλλά από τις ψευδοροφές μας έφτανε η φωνή του Ντούσαν Ίβκοβιτς. Ήταν τρομερό. Όμως τόσο εκείνη η ήττα, όσο και η νίκη πέρσι στο Βερολίνο είναι παρελθόν και πρέπει να ζήσουμε με αυτά».
Για τη νέα μορφή της Ευroleague: «Πολλά ενδιαφέροντα παιχνίδια, πολλά εκ των οποίων κρίθηκαν στο τέλος. Ο κόσμος είχε την ευκαιρία να δει τις δυνατότερες ομάδες στην Ευρώπη, όλες πέρασαν από τη Μόσχα. Ήταν επιτυχία και αύξησε την απήχηση του μπάσκετ σαν προϊόν. Αλλά υπάρχει και ένα μείον. Σε όλες τις χώρες, εξαιρουμένης ίσως της Ισπανίας, μειώθηκε το ενδιαφέρον για τις εγχώριες λίγκες. Είναι λογικό. Μέσα στην εβδομάδα παίζεις με την Μπαρτσελόνα και την Ρεάλ και το Σάββατο έναν αγώνα πρωταθλήματος. Δεν υπάρχει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον. Μίλησα με συναδέλφους άλλων συλλόγων και συμφωνούν ότι υπάρχει πρόβλημα. Όταν παίζεται υπερβολικό μπάσκετ, δεν υπάρχει αρκετή ενέργεια από προπονητές, παίκτες και οπαδούς. Κάτι πρέπει να θυσιαστεί».
Για το γεγονός ότι δεν συναντήθηκε με την Φενέρ στα πλέι – οφ μετά την ήττα της Μπασκόνια από την Ζαλγκίρις: «Δεν ξέρω ποιόν να ευχαριστήσω, την Μπασκόνια ή την Ζαλγκίρις. Ήμασταν έτοιμοι να συναντήσουμε την Φενέρ στα πλέι – οφ, αλλά δεν ήταν γραπτό να συμβεί. Ίσως η μοίρα έχει προετοιμάσει αυτό το ματς για αργότερα».
Για την επέκταση της Εuroleague σε 18 ομάδες: «Δεν είναι επίσημο, αλλά είναι κοινό μυστικό. Από το 2018-19 θα προστεθούν δύο ομάδες, δεν ξέρω ποιές θα είναι. Χρειαζόμαστε καλύτερη δομή, γιατί θα υπάρχουν περισσότερες πτήσεις και τσάρτερ. Αν η Ούνικς είχε τσάρτερ φέτος θα είχε καλύτερα αποτελέσματα. Δύο παραπάνω ομάδες σημαίνουν τέσσερα ματς περισσότερα και είναι δύσκολο. Ίσως δεν είναι η ώρα να το συζητήσουμε, αλλά ένας τρόπος είναι να εξαιρούνται οι μεγάλες ομάδες από την κανονική περίοδο των εθνικών τους πρωταθλημάτων. Είναι δύσκολο να βρεθεί λύση που θα βολεύει τους πάντες».
Για την πίεση που υπάρχει στην ΤΣΣΚΑ λόγω του μπάτζετ: «Πρώτα απ’ όλα να ευχαριστήσω τους πάντες για τις εκτιμήσεις που έκαναν στην αρχή της σεζόν για το ποιους θα πάρει η ΤΣΣΚΑ και πόσα χρήματα δίνει. Είναι πάντα ενδιαφέρον να ακούς τις σκέψεις των αναλυτών του καναπέ για τους μισθούς και τα συμβόλαια. Στο ρωσικό μπάσκετ, δύο πράγματα απολαμβάνουν όλοι, να μετρούν τα λεφτά και να περιμένουν ήττες της ΤΣΣΚΑ στο Final Four της Euroleague. Ναι, έχουμε μεγάλο μπάτζετ, αλλά από την άλλη μόνο η ΤΣΣΚΑ δηλώνει δημόσια το μπάτζετ της. Εγώ ξέρω ακριβώς τι ξοδεύουν οι ανταγωνιστές μας. Είμαστε πλούσια ομάδα, αλλά πιστέψτε με, στην Ευρώπη υπάρχουν τουλάχιστον άλλοι τέσσερις που συγκρίνονται με εμάς στο πορτοφόλι».
Για το γηπεδικό και την κατασκευή της νέας VTB Arena: «Είμαστε άνετοι στο Megasport παρ’ όλο που δεν είναι καθαρά μπασκετικό γήπεδο. Προς το παρόν, όλα παραμένουν ίδια, τα ματς της Εuroleague θα γίνονται στο Megasport και τα πλέι – οφ της λίγκας στο ”Αλεξάντερ Γκομέλσκι”. Η VTB Arena θα είναι πιο άνετη, αλλά δεν μπορώ να μιλήσω για κάτι που δεν έχει γίνει ακόμα, όταν ολοκληρωθεί και έχουμε προτάσεις θα αποφασίσουμε. Αν πάνε όλα καλά, η VTB Αρένα θα φιλοξενήσει το 2019 το Final Four της Euroleague, δεν έχει υπογραφεί κάτι αλλά θα γίνει. Θα είναι ένα τεστ για την ΤΣΣΚΑ».
Για τον Τεόντοσιτς και αν θα πάει στο ΝΒΑ: «Ο Μίλος είναι μεγάλο παιδί και θα αποφασίσει. Θα ζυγίσει τα υπέρ και τα κατά του να μείνει εδώ ή να πάει στο ΝΒΑ. Χαίρομαι που ένα τόσο μεγάλο ταλέντο έχει γίνει μεγάλος παίκτης στην ΤΣΣΚΑ. Μιλήσαμε πρόσφατα, καταλαβαίνω τις επιθυμίες και τις προσδοκίες του, δεν τίθεται θέμα οικονομικού ανταγωνισμού με το ΝΒΑ. Στα πλέι – οφ με την Μπασκόνια έπαιξε με ενέσεις λόγω πόνου. Σε κάποια ματς υπήρχαν αμφιβολίες για το αν θα έπαιζε αλλά ήρθε στο γήπεδο. Μπορείς να πεις ό, τι θέλεις γι’ αυτόν, αλλά είναι παίκτης με κεφαλαία γράμματα. Έχει χαρακτήρα αθλητή. Πολλοί σε αυτές τις συνθήκες θα έλεγαν ότι δεν θα παίξουν. Ο ”Τεό” έχει τα προτερήματα και τα μειονεκτήματά του, μερικές φορές υπάρχουν αμφιβολίες για την διάθεσή του, αλλά έχουμε συνηθίσει. Σισκάουσκας και ο Ντε Κολό έδιναν πάντα το 100% σε κάθε άσκηση, ο Μίλος καμιά φορά όχι, αλλά δεν μπορείς να αλλάξεις έναν άνθρωπο 30 ετών. Πριν από μερικά χρόνια υπήρχε θέμα αποχώρησής του, αλλά είμαι χαρούμενος που έμεινε και στο Βερολίνο αφαιρέσαμε το αρνητικό κλίμα. Ίσως στην ομάδα ο Ιτούδης επιτρέπει στον Τεόντοσιτς περισσότερα πράγματα απ’ ότι σε άλλους, αλλά κάθε προπονητής έχει τον αγαπημένο του. Είναι σημαντικό ο κάθε παίκτης να εκτιμά την προσωπική επαφή με τον προπονητή και να μην του κάθεται στον λαιμό. Κάθε ιδιοφυΐα θέλει ιδιαίτερη προσέγγιση. Είναι σημαντικό μία ομάδα να έχει καλούς ανθρώπους. Τα τελευταία 10 χρόνια πάντα προσπαθούμε να μαθαίνουμε πολλά για τους υποψήφιους παίκτες μας και ως ανθρώπους. Όλοι είναι διαφορετικοί, μερικοί έχουν υψηλότερες φιλοδοξίες, άλλοι όχι, όμως κανείς δεν είναι κακός. Στο ΝΒΑ, εξαρτάται από ποια ομάδα θα πας και για τον Μίλος ενδιαφέρονται 2-3 ομάδες, που είναι έτοιμες να του δώσουν χρόνο συμμετοχής, αλλά όχι αυτές που έχουν γραφεί στα media. Ο Τεόντοσιτς πάντα σε όλη την καριέρα του παλεύει για τίτλους, αλλά δεν πιστεύω ότι ομάδες όπως το Γκόλντεν Στέιτ και οι Ρόκετς του ταιριάζουν, έχουν άλλους μάγους στην επίθεση. Πρέπει να καταλάβουμε τι θέλει, θα υπάρχουν προτάσεις για να παίξει στο ΝΒΑ ή να πάει σε άλλη χώρα για να πάρει την Euroleague με άλλη ομάδα. Το 2008 μετά την νίκη μας στη Μαδρίτη, ο Θόδωρος Παπαλουκάς ήρθε και μου είπε ότι ήθελε να πάει στον Ολυμπιακό για να το κερδίσει εκεί. Δεν βλέπω όμως τον Τεόντοσιτς σε άλλη ευρωπαϊκή ομάδα, ή ΤΣΣΚΑ ή ΝΒΑ. Είναι πρόκληση το να μείνει σε μία ομάδα που έχει γίνει έξι χρόνια η οικογένειά του με ένα καλό συμβόλαιο».
Για τις «περιέργειες» των παικτών: «Ο Παπαλουκάς είχε έναν περίεργο τρόπο να οδηγεί και περίπου μία φορά την εβδομάδα με έπαιρνε τηλέφωνο όταν είχε πρόβλημα με την τροχαία. Η τρομερή ιστορία ήταν όταν στην Κοντίνκα προσπέρασε δύο αυτοκίνητα της τροχαίας και ένα ειδικό όχημα που μετέφερε άλογα της αστυνομίας! Άρχισαν να τον καταδιώκουν και όταν σταμάτησαν, πίστευαν ότι είχαν να κάνουν με ναρκομανή. Ούτε καν μεθυσμένος δεν θα σκεφτόταν να κάνει προσπέραση σε αυτοκίνητα της αστυνομίας και μάλιστα κορνάροντας!».
Για τον Ιτούδη: «Το να προσλάβεις έναν προπονητή είναι πάντα ρίσκο. Υπάρχουν δύο επιλογές. Παίρνεις ένα μεγάλο όνομα όπως ο Ομπράντοβιτς ή ο Μεσίνα και τότε μειώνεις το ρίσκο, γιατί λες ότι έκανες ό, τι καλύτερο μπορούσες, με τους καλύτερους παίκτες και τον καλύτερο προπονητή. Αν αποτύχεις είσαι άτυχος. Όμως όταν προέκυψε ο Ιτούδης, καταλάβαμε ότι δεν γινόταν να κάνουμε το ίδιο. Λυπάμαι πολύ που δεν μπορέσαμε να πάρουμε την Euroleague στην επιστροφή του Έτορε, είναι ένας θαυμάσιος εξπέρ, σοφός και ψυχολόγος, επικοινωνούμε θαυμάσια. Τον Ιτούδη τον ξέραμε χρόνια ως βοηθό του Ομπράντοβιτς στον Παναθηναϊκό. Αν χάναμε πέρσι στο Βερολίνο, τώρα θα μας έκαναν διαφορετικές ερωτήσεις για τον Ιτούδη. Αν ο Χριάπα δεν έβαζε ένα καλάθι, όλοι θα έλεγαν γιατί προτιμήσαμε έναν άπειρο, δεν θα ήταν καλύτερα να είχαμε κάποιον άλλο…Πάντα υπάρχουν αυτοί που είναι σοφοί και τα καταλαβαίνουν όλα κατόπιν εορτής. Αλλά αυτοί δεν έχουν καμία ευθύνη. Κάποτε ένας έξυπνος άνθρωπος μου είχε πει: ”Κύπελλα, μετάλλια, δόξα κλπ, είναι όλα καλά. Όμως η ζωή και η υγεία σου δεν μπορεί να εξαρτάται από το αν κάποιος βάζει ένα καλάθι ή αστοχεί. Συμφωνώ πλήρως. Το πρόβλημα όμως είναι ότι ο εθισμός είναι ίδιος όπως με τα ναρκωτικά».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ