Η ήττα του Ολυμπιακού από την ομάδα του Μόντε Κάρλο, η δεύτερη φέτος από την συγκεκριμένη ομάδα, μπορεί να αναλυθεί εύκολα με τη γλώσσα των αριθμών!
Κάπου εκεί, ανάμεσα στα άσχημα ποσοστά ευστοχίας – δίχως βέβαια να έχει καλύτερα η αντίπαλός του – και κυρίως από τα λάθη του, που τον κράτησαν χαμηλά στο σκορ και σχεδόν σε όλο το δεύτερο ημίχρονο πίσω, από τους γηπεδούχους!
Βασικό στοιχείο βέβαια τα πολλά λάθη και κυρίως εκεί όπου όφειλε – σε ένα τόσο νευρικό ματς – να τα αποφύγει ή έστω να τα περιορίσει! Τα 8 από τα 15 λάθη του στο ματς, στο 3ο δεκάλεπτο, λίγο μετά το ξύπνημα του Μάϊκ Τζέϊμς κι ενώ η ομάδα του Πειραιά δεν είχε ανάλογες απαντήσεις τόσο ανασταλτικά όσο και επιθετικά.
Στο πρώτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός τα έκανε όλα σχεδόν (;) τέλεια… Με άμυνα στα όρια του άριστου και σεμνές επιλογές στην επίθεση, συντήρησε μια διαφορά σχεδόν σε όλη τη διάρκεια στα όρια του διψήφιου!
Ο Μάϊκ Τζέϊμς έμεινε άποντος σε αυτό το διάστημα κι αυτό λέει πολλά… Όμως από το δεύτερο δεκάλεπτο ξεκίνησε μια διαδικασία που έδινε την αίσθηση πως η ομάδα του Πειραιά, «έπεφτε» μέσα στις ίδιες τις παγίδες της..
Περιορισμένο εύρος επιλογών στην επίθεση και πολύ απροσεξία στην άμυνα. Μια απροσεξία η οποία όσο περνούσε η ώρα «εξαπλώνονταν» και στο δημιουργικό κομμάτι.
Ο Τζέϊμς (19π, 3ασίστ) πέτυχε τους 14 από τους 23 πόντους τις ομάδας του στο 2ο δεκάλεπτο ενώ στην συνέχεια κατάφερε ο ίδιος αλλά και οι συμπαίκτες του να ισορροπήσουν σε αυτό το οριακό προβάδισμα που κράτησαν ως το τέλος!
Από την άλλη πλευρά, χωρίς τον Βεζένκοφ στο γνωστό καλό του ρεπερτόριο, υπήρχε ένας Πίτερς με 12 πόντους (4/5 τρίποντα) κι ο Σλούκας όσο άντεχε το… ξύλο (!!) με 10 πόντους (7/10 βολές, 0/4 διπ, ¼ τριπ,).
Μακριά από τον ρυθμό του σχεδόν σε όλο το ματς ο Ολυμπιακός έπαιρνε «φιλιά ζωής» κι ανάσες από την καλή του άμυνα, αλλά δεν ήταν αρκετό αυτό!
Τα δεκάλεπτα :
8-20, 23-14, 15-8, 18-18
