Ο Πολωνός παίκτης του «τριφυλλιού» αναφέρθηκε στην έως τώρα πορεία της ομάδας του, καθώς επίσης και στις εντυπώσεις του από τη συνεργασία με τον Ντέγιαν Ράντονιτς. Ο Πονίτκα μίλησε στη «Przeglad Sportowy». Αναλυτικά:
– Ποιες είναι οι σκέψεις τώρα που έπαιξες και πάλι στο ίδιο γήπεδο στο Βερολίνο με τον Παναθηναϊκό για τη συνέχεια με την εθνική Πολωνίας;
«Το γήπεδο φαίνεται τώρα λίγο διαφορετική από ό,τι κατά τη διάρκεια του Eurobasket και αυτό με εξέπληξε. Νομίζω ότι αυτό έφερε επίσης αναμνήσεις. Αλλά όχι για πολύ καιρό. Δεν είχα πραγματικά χρόνο να ζήσω αυτό που συνέβη στο Eurobasket. Σκέφτομαι σοβαρά να κάνω ένα μεγάλο διάλειμμα. Νομίζω ότι είναι μια καλή στιγμή για άλλους παίκτες να αποδείξουν τον εαυτό τους. Έχω κουραστεί από τα συνεχή δράματα και τα σκάνδαλα. Θα ήθελα να κάνω ένα διάλειμμα από αυτό. Οι άνθρωποι ήθελαν να ακούσουν την αλήθεια, οπότε μετά από πολύ καιρό χωρίς να μιλήσουν καθόλου για αυτήν, άκουσαν την αλήθεια. Δεν υπάρχει μισή αλήθεια ή κάποια αλήθεια».
– Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε καλά τη σεζόν και μετά έχασε από την Άλμπα στο Βερολίνο. Μπορείς να πείτε ότι αυτά συμβαίνουν;
«Είναι πολύ δύσκολο για μια ομάδα με νέο ρόστερ να παίξει απέναντι σε μια ομάδα όπως η Άλμπα, η οποία έχει συνεχή δουλειά και γνωρίζονται αρκετά χρόνια. Έχουν το δικό τους στυλ παιχνιδιού. Για να νικήσεις μια τέτοια ομάδα πρέπει να είσαι πολύ πειθαρχημένος, πολύ έξυπνος και να είσαι έτοιμος για κάθε πτυχή της επίθεσής της. Μπορεί να είναι πιο εύκολο για εμάς απέναντι σε αντιπάλους με θεωρητικά ισχυρότερο ρόστερ, αλλά παίζοντας πιο ατομικά ή χτίζοντας από την αρχή».
– Ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας για τη φετινή σεζόν στην Euroleague; Στις δύο προηγούμενες, τα αποτελέσματα ήταν πολύ φτωχά. Υπάρχει μεγάλη πίεση για να επιστρέψετε στα πλέι οφ;
«Η Euroleague είναι πολύ δύσκολη. Η πρώτη ομάδα μπορεί να χάσει στη δέκατη όγδοη. Κατά τη γνώμη μου, αν θέλεις να φτιάξεις μια ομάδα που παλεύει για την οκτάδα, πρέπει να επικεντρωθείς στη συνέχεια της δουλειάς με παίκτες και προπονητές και να φτιάξεις κάτι από την αρχή. Στην προηγούμενη ομάδα μου, τη Ζενίτ, χρειάστηκαν συνολικά 2-3 χρόνια για να έρθει κάποια διάκριση».
– Και τι είπαν οι εκπρόσωποι του Παναθηναϊκού αμέσως μετά την υπογραφή του συμβολαίου; Ποιος είναι ο σκοπός αυτής της ομάδας;
«Ο Παναθηναϊκός έχει πάντα τον ίδιο στόχο. Παίζεις για τη νίκη σε κάθε αγώνα. Το πλάνο είναι πάνω από όλα η κατάκτηση του ελληνικού πρωταθλήματος. Και όταν πρόκειται για την Euroleague, η πρώτη οκτάδα θα ήταν πράγματι ένα μεγάλο επίτευγμα και σίγουρα ένα μεγάλο βήμα μπροστά μετά τις δύο προηγούμενες σεζόν».
– Τι είδους προπονητής είναι ο Ντέγιαν Ράντονιτς σε σύγκριση με τους προπονητές με τους οποίους συνεργαστήκες πριν; Μοιάζει σε κάποιον;
«Δεν μπορούν να συγκριθούν, γιατί κάθε προπονητής έχει τη δική του φιλοσοφία και όραμα για όλη την ομάδα. Για αυτόν η άμυνα είναι νούμερο ένα. Όμως στην επίθεση έχουμε και λύσεις που προσπαθούμε να επιβάλουμε. Προς το παρόν, ίσως να μην βγαίνει όπως θα έπρεπε, γιατί είμαστε ένα συγκρότημα που μόλις ξεκίνησε να παίζει μαζί. Αυτή είναι μόνο η τρίτη μας εβδομάδα μαζί».
– Ήσουν από τους τελευταίους που έφτασες στα τέλη Σεπτεμβρίου. Σε προηγούμενους συλλόγους υπέγραψες νωρίς και τώρα η κατάσταση ήταν λίγο διαφορετική. Μόνο μετά το Eurobasket συνδέθηκες με τον Παναθηναϊκό. Η ομάδα ήταν έτοιμη, μπήκες σε αυτήν. Σε μια τέτοια κατάσταση, έρχεσαι στην πρώτη προπόνηση και όλοι κοιτάζουν ύποπτα. «Ο σταρ του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος είναι εδώ, υποτίθεται ότι θα βοηθήσει»;
«Σίγουρα δεν βλέπω τον εαυτό μου έτσι. Από τη μια είναι κίνητρο και από την άλλη, αυτοί οι παίκτες σίγουρα πιστεύουν ότι ήρθε άλλος άνθρωπος, που αφαιρεί τον χρόνο του αγώνα, τις κατοχές και την μπάλα. Τώρα το ερώτημα πώς να το προσαρμοστούμε έτσι ώστε όλοι να εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον και να ξέρουν ότι είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν κάτι για το καλό της ομάδας. Είναι μια ενδιαφέρουσα εμπειρία για μένα. Ήταν η πρώτη φορά που μπήκα σε μια ομάδα που ήταν ήδη χτισμένη, αλλά είμαι χαρούμενος που είμαι σε αυτήν».
– Ο Παναθηναϊκός έχει επίσης οπαδοί που εντυπωσιάζουν με τις επευφημίες τους. Η ατμόσφαιρα στους αγώνες της Αθήνας είναι σίγουρα διαφορετική από τη Ρωσία, όπου έπαιζες πριν.
«Η Ρωσία έχει μια ελαφρώς διαφορετική κουλτούρα από ό,τι σε μέρη όπως η Ελλάδα, η Τουρκία και η Σερβία. Αυτά είναι πολύ ιδιοσυγκρασιακά έθνη και η μπασκετική κουλτούρα είναι πολύ υψηλή εκεί. Όλοι πηγαίνουν να στηρίξουν την ομάδα τους φωνάζοντας, πηδώντας και κάνοντας ό,τι μπορούν για να ενοχλήσουν τον αντίπαλο».