Η θητεία του στον πράσινο πάγκο δεν κράτησε πολύ. Για την ακρίβεια κράτησε ακριβώς όσο και η σεζόν της Ευρωλίγκας τη σεζόν 2015-16, αφού η απομάκρυνσή του ανακοινώθηκε μετά τον αποκλεισμό με 0-3 από την πανίσχυρη τότε Λαμποράλ Κούτσα (σ.σ νυν Μπασκόνια). Ο Σέρβος συνέχισε να κατακτά μετάλλια με την εθνική Σερβίας, πήρε ένα κύπελλο Γερμανίας αλλά έφυγε από το Μόναχο λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων με τη διοίκηση και εν τέλει μετακόμισε στη Μπολόνια, να πάρει μέρος στην αναγέννηση της Βίρτους.
Στην Ιταλία κατέκτησε με το καλημέρα το Basketball Champions League, είδε τη δεύτερη σεζόν να διακόπτεται λόγω κορωνοϊού και πέρσι απέτυχε μεν να οδηγήσει τον σύλλογο στην Ευρωλίγκα, αποκλειόμενος από την Ούνικς του Δημήτρη Πρίφτη στα ημιτελικά του Eurocup, εντούτοις κατέκτησε εντυπωσιακά το ιταλικό πρωτάθλημα με 4-0 νίκες επί της Αρμάνι Μιλάνο.
Ο 54χρονος σήμερα Τζόρτζεβιτς μας αφιέρωσε λίγο χρόνο αμέσως μετά την άφιξη της Φενέρμπαχτσε στην Αθήνα. Ιδού τι δήλωσε στο Novasports.gr:
Καλησπέρα κόουτς, καλωσήρθατε πίσω. Πρώτο παιχνίδι κόντρα στον Παναθηναϊκό από τότε που φύγατε από την ομάδα και έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε. Ποιες είναι οι αναμνήσεις σας, με τι συναισθήματα ήρθατε στην Ελλάδα;
Έχω υπέροχες αναμνήσεις. Ελπίζω να δω αρκετά οικεία πρόσωπα, κάποιοι παίκτες που προπόνησα έχουν πλέον διαφορετικά πόστα στον σύλλογο, οπότε θα είναι όμορφο που θα τους δω έχοντας προχωρήσει στις καριέρες του. Ο Παναθηναϊκός έχει ένα κομμάτι της καρδιάς μου, όμως τώρα θα είναι αντίπαλος. Νιώθω καλά.
Ήταν κάπως περίεργο να σας βλέπουμε να φεύγετε από την Μπολόνια μετά από έναν τίτλο BCL και το περσινό πρωτάθλημα λίγους μήνες πριν. Αλλά φαίνεται πως η δουλειά σας δεν πέρασε απαρατήρητη και πλέον είστε στο τιμόνι μιας μεγάλη ομάδας όπως η Φενέρμπαχτσε. Πως είναι ο πρώτος καιρός στον Βόσπορο;
Η υποδοχή όλων στην ομάδα ήταν κάτι που μας συγκίνησε. Είναι μια οικογένεια και από την πλευρά μου προσπαθώ να προσθέσω κάτι από τον εαυτό μου, την προσωπικότητα μου, τον χαρακτήρα μου, την μπασκετική μου γνώση. Την ίδια στιγμή θέλω να παραμείνω πεινασμένος και ταπεινός, όπως συχνά λέει ο GM της ομάδας, Μαουρίτσιο Γκεραρντίνι: είναι μια έκφραση που έχω υιοθετήσει.
Είστε ήδη ένας επιτυχημένος προπονητής σε επίπεδο εθνικών ομάδων, αλλά και σε επίπεδο συλλόγων. Φυσικά το να προπονεί κανείς την Φενέρ είναι μια πρόκληση από μόνη της, όμως νιώθετε και μια δεύτερη, αυτήν που λέει ότι θέλετε να αποδείξετε τι μπορείτε να κάνετε και στην Ευρωλίγκα, όπου είχατε λίγες ευκαιρίες ως τώρα;
Όχι. Νομίζω πως είμαι ένα πολύ υπεύθυνο άτομο και θα κάνω ότι μπορώ για να κερδίζει η Φενέρμπαχτσε όσο περισσότερο μπορεί. Προφανώς οι φιλοδοξίες σε ένα σύλλογο όπως αυτός είναι πολύ υψηλές και είναι κάτι που πάντα αποδεχόμουν σε όποιον σύλλογο κι αν ήμουν, προσπαθώντας παράλληλα να βάλω την πήχη ακόμα ψηλότερα με τη δουλειά και την αφοσίωση μου και φυσικά όλων γύρω μου, την διοίκηση, τους φιλάθλους της Φενέρμπαχτσε. Όταν δουλεύεις σε μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό ή την Φενέρμπαχτσε εκτιμάς την αγάπη που έρχεται από τις κερκίδες. Ο κόσμος περιμένει συνεχώς περισσότερα και αυτό είναι εντάξει. Μεγάλωσα στην Παρτιζάν, πρώτα σαν φίλαθλος και μετά σαν παίκτης και έμαθα να εκτιμώ το πάθος του κόσμου. Αυτό το μέρος (σ.σ το ΟΑΚΑ) είναι ένα ξεχωριστό μπασκετικό μέρος στον κόσμο και οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού είναι ξεχωριστοί.
Αν συμφωνήσουμε ότι ο Βέσελι και ο Ντε Κολό είναι μέλος του κορμού της ομάδας, θα δούμε ότι αυτός ο κορμός θα έχει τον τρίτο του προπονητή τα τελευταία τρία χρόνια. Αυτό μπορεί να προκαλέσει έναν… πνευματικό λόξυγκα στους παίκτες και να κάνει τη δική σας δουλειά πιο περίπλοκη;
Φυσικά σαν προπονητής θέλεις να έχεις συνέχεια σε μια ομάδα, είτε αυτό λέγεται εθνική ομάδα είτε σύλλογος. Η συνέχεια σου δίνει την ευκαιρία να έχεις ευκολότερη καθημερινότητα στο να εξηγείς στους παίκτες σου τον τρόπο δουλειάς, σε αυτά που τους ζητάς, στις υποχρεώσεις σου απέναντι τους και το αντίστροφο. Το να μην έχεις αυτή την ευκαιρία δεν δημιουργεί αυτόν τον λόξυγκα μόνο στους παίκτες. Αλλά έτσι είναι, ο χρόνος είναι ανεκτίμητος και πρέπει να τον κερδίσουμε με τη δουλειά, το όραμα, το πάθος μας και να προσπαθήσουμε να διδάξουμε το μπάσκετ. Ελπίζω ότι θα καταφέρουμε να μείνουμε εδώ για πολλά χρόνια – αν όχι, θα σημαίνει ότι κάτι πήγε στραβά. Είναι κάτι φυσιολογικό στα σπορ, είναι κάτι που είναι γνωστό, είμαστε εμβολιασμένοι σε αυτό πριν ακόμα εμβολιαστούμε για τον κορωνοϊό! Το να έχεις την εμπειρία του παίκτη και τώρα αυτή του προπονητή πάντα βοηθά.
Τι είδους παιχνίδι περιμένετε στο Ο.Α.Κ.Α; Ο Παναθηναϊκός φαίνεται πως είναι πολύ νωρίς σε δύσκολη κατάσταση, προερχόμενος από ήττα σε ένα παιχνίδι που προηγήθηκε με 19 πόντους.
Ναι, το είδα. Αυτή την εποχή όλες οι ομάδες είναι ακόμα στην αρχή. Οι ομάδες της Ευρωλίγκας έχουν το μειονέκτημα να ξεκινούν τη σεζόν τους αργότερα σε σχέση με άλλες ομάδες, οι οποίες μπορεί να ξεκίνησαν τρεις εβδομάδες ή 10 μέρες πριν το όριο της Ευρωλίγκας. Παλεύουμε κόντρα στις ίδιες δυσκολίες, να αποκτήσουμε κίνηση, αυτοματισμούς, να διορθώσουμε συστήματα και λεπτομέρειες. Είναι μια διεργασία που πρέπει να καταλάβουμε, να αγαπήσουμε, να καταλάβουμε, να θυμώσουμε. Δεν θα έλεγα ότι ο Παναθηναϊκός είναι σε κακή κατάσταση. Φυσικά είναι καλό να ξεκινάς καλά, όμως μερικές φορές αυτό μπορεί να σε ξεγελάσει. Ξέρουμε ότι είναι μια εξαιρετική ομάδα, έχει καλούς αθλητές, ενέργεια, είναι εξαιρετικοί στο επιθετικό ριμπάουντ. Η εξέλιξη του Παπαγιάννη σε έναν πυλώνα του ελληνικού στοιχείου της ομάδας είναι κάτι αξιοθαύμαστο, μιλώντας με κάποιον που τον προπονούσε όταν ήταν ακόμη 18 ετών. Ο Παναθηναϊκός άλλαξε προπονητή, παίκτες και όλοι προσπαθούν να βρουν τον τρόπο τους. Το μπάσκετ είναι όμορφο και για αυτό το λόγο, γιατί ξαφνικά μπορεί να κερδίσεις δύο παιχνίδια και όλα να είναι καλά.
Πλέον είστε σε μια χώρα στην οποία η κύρια αντίπαλός σας, η Εφές, στέφθηκε πρόσφατα πρωταθλήτρια Ευρώπης. Η τωρινή πραγματικότητα μοιάζει να έχει κάποιες ομοιότητες με την προηγούμενη, όπου ο αντίπαλος σας ήταν η Αρμάνι που ήταν στο Φάιναλ Φορ, αλλά αυτό δεν σας εμπόδισε να την «σκουπίσετε» στους τελικούς. Τελικά μήπως στον Σάλε Τζόρτζεβιτς αρέσει λίγο η ταμπέλα του διεκδικητή;
Μερικές φορές είναι πιο γλυκό να κερδίζεις έναν μεγάλο αντίπαλο, κόντρα σε ένα φαβορί. Νιώθεις ότι κατάφερες κάτι ξεχωριστό. Αλλά είναι πολύ δύσκολο να κερδίσεις τον τίτλο του φαβορί στον αθλητισμό, σε οποιοδήποτε άθλημα. Εσείς οι δημοσιογράφοι μπορεί να αναλύετε τα ρόστερ ή τα μπάτζετ και να λέτε «αυτή η ομάδα θα κερδίσει σίγουρα το πρωτάθλημα ή την Ευρωλίγκα», αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο. Όχι μόνο για τους προπονητές ή τους παίκτες, αλλά γιατί δεν είναι εύκολο να χτιστεί αυτή η χημεία. Σε αυτές τις στιγμές χρησιμεύουν οι άνθρωποι που έχουν την γνώση, την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα να δείξουν το σωστό δρόμο. Μετά από αυτό οι παίκτες είναι εκεί για να το κάνουν πράξη. Για αυτό αγαπάμε τους παίκτες, για αυτό χρειαζόμαστε εξαιρετικούς παίκτες που θα φτιάξουν υπέροχα παιχνίδια με θεαματικές φάσεις. Αυτοί είναι οι πραγματικοί δημιουργοί της επιτυχίας.
