Ο Θοδωρής Παπαλουκάς μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τη νέα του ομάδα, ενώ έπλεξε το εγκώμιο τόσο του Μπλατ, όσο και του Σχορτσιανίτη. Ο πρώην παίκτης του Ολυμπιακού σε συνέντευξη του στην επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωλίγκας αναφέρθηκε στους λόγους που τον έκαναν να επιλέξει τη Μακάμπι για τη συνέχιση της καριέρας του.
Θοδωρή, καλωσόρισες στην 11η σεζόν σου στην Euroleague. Αρχικά, πόσο παράξενο είναι να φοράς την κίτρινη φανέλα όταν τα 10 προηγούμενα χρόνια αντιμετώπιζες την Μακάμπι Τελ Αβίβ ως αντίπαλος;
«Πάντα ήταν εκπληκτικά να αγωνίζομαι στη “Nokia Arena”, ακόμα και όταν έπαιζα ως αντίπαλος της Μακάμπι, οπότε φαντάσου πόσο καλύτερα μπορεί να είναι όταν παίζω για την Μακάμπι. Είναι σπουδαίος σύλλογος με μεγάλη ιστορία, όπως όλοι γνωρίζουν, και με έναν πολύ μεγάλο προπονητή. Και για εμένα, αυτό που ήταν το πιο σημαντικό, είναι ότι η Μακάμπι είναι μία από τις ομάδες που μπορούν να κατακτήσουν την Euroleague. Αυτός είναι και ο βασικότερος λόγος για τον οποίο ήρθα στο Τελ Αβίβ».
Πως εσύ και η Μακάμπι βρεθήκατε στον ίδιο δρόμο το καλοκαίρι που μας πέρασε;
«Μίλησα με τον Ντέιβιντ Μπλατ δύο ή τρεις φορές το καλοκαίρι. Του είπα ότι το μόνο που ήθελα ήταν να παίξω σε υψηλό επίπεδο ώστε να έχω τη δυνατότητα να κατακτήσω την Euroleague. Μου είπε τι είχε στο μυαλό του και μετά από αυτό ήμασταν έτοιμοι να συμφωνήσουμε. Τα υπόλοιπα ήταν εύκολα καθώς το μόνο που ενδιέφερε ήταν να συνεχίσω να παίζω μπάσκετ στο υψηλότερο επίπεδο».
Ποιες ήταν οι κυριότερες σου σκέψεις όταν αποφάσισες να υπογράψεις στην Μακάμπι;
«Ενδιαφερόμουν μόνο για δύο-τρεις ομάδες που είχα στο μυαλό μου, ομάδες σε υψηλό επίπεδο. Αλλιώς, δεν με ενδιέφερε. Όταν η Μακάμπι ήρθε στο προσκήνιο, μου ήταν εύκολο να αποφασίσω. Επαναλαμβάνω ότι το μεγαλύτερο ρόλο τον έπαιξε η δυνατότητα να κερδίσω την Euroleague. Παίζοντας μπάσκετ σε αυτό το επίπεδο ήταν ο μόνος παράγοντας που με ενδιέφερε, πραγματικά».
Σκέφτηκες ποτέ όλα αυτά τα χρόνια, πριν από το καλοκαίρι, ότι μπορεί να παίξεις για την Μακάμπι κάποια μέρα;
«Ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή. Για να είμαι ειλικρινής όμως, δεν σκέφτηκα ποτέ πως θα παίξω στη Μακάμπι. Αλλά προσωπικά, πάντα απολάμβανα να αγωνίζομαι στη “Nokia Arena”, ακόμα και όταν έπαιζα ως αντίπαλος, γιατί είναι ένα μέρος όπου οι φίλαθλοι σέβονται το μπάσκετ. Αν έρθεις εδώ με κάποια άλλη ομάδα και κάνεις καλό παιχνίδι, ο κόσμος της Μακάμπι θα σε παραδεχθεί και θα σε επιδοκιμάσει. Οπότε για μένα, και έχοντας αυτό ως δεδομένο, θεώρησα μεγάλη ευκαιρία το να αγωνιστώ για τη Μακάμπι και το εκμεταλλεύτηκα».
Σου πέρασε από το μυαλό πριν υπογράψεις ότι ενδεχομένως η Μακάμπι θα μπορούσε να είναι ο τελευταίος σταθμός στην καριέρα σου;
«Δεν ξέρεις ποτέ πως θα κυλήσουν τα πράγματα. Προς το παρόν, το μόνο που σκέφτομαι είναι να παίξω εδώ και να βοηθήσω την ομάδα».
Γνώριζες καλά τον Ντέιβιντ Μπλατ πριν αποφασίσεις να κάνεις μια τέτοια μεγάλη κίνηση; Τι σου είπε ότι θα χρειαστεί από εσένα;
«Δεν είχαμε ξαναδουλέψει μαζί πριν την Μακάμπι όμως είχαμε ειδωθεί αρκετές φορές εντός και εκτός παρκέ και από αυτό μπορείς να καταλάβεις ότι είναι μεγάλος προπονητής και υπέροχος άνθρωπος. Τον σέβομαι γιατί μου αρέσουν κάποια από τα πράγματα που λέει για το άθλημα. Ελπίζω να καταφέρω να κάνω στο γήπεδο όλα όσα έχουμε συζητήσει και τα οποία θα μείνουν μεταξύ μας».
Κάθε πασέρ επιθυμεί να έχει έναν δυναμικό σέντερ για να πασάρει. Πόσο μεγάλο ρόλο έπαιξε για σένα το γεγονός ότι ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης ήταν στην Μακάμπι;
«Ο ‘Σόφο’ είναι μεγάλος παίκτης και ήταν τυχερός που ήρθε πέρυσι στην Μακάμπι. Ο κόσμος εδώ τον λατρεύει, η ομάδα τον αγαπά. Οπωσδήποτε αποτέλεσε για μένα κίνητρο το να ξαναπαίξω μαζί του. Δεν είναι απλά κάποιος που ξέρω, είναι και Έλληνας. Αν αντιμετωπίσω κάποιες δυσκολίες εκτός αγωνιστικού χώρου θα με βοηθήσει να τις ξεπεράσω. Πάντα είχα πολύ καλή σχέση με τον ‘Σόφο΄ και αυτό εξακολουθεί να ισχύει. Όμως είμαι τυχερός γιατί όλη η ομάδα είναι άψογη και όλοι οι παίκτες και ο σύλλογος με βοήθησαν πολύ. Αν χρειαστώ κάτι, υπάρχουν άνθρωποι έτοιμοι να λύσουν το πρόβλημα μου. Όλα είναι τέλεια εδώ. Όλοι ξέρουν ότι η Μακάμπι είναι μεγάλος σύλλογος, προσέχουν τους παίκτες και αυτό είναι πολύ σημαντικό για κάποιον καινούργιο στην ομάδα. Περνάω εξαιρετικά μέχρι στιγμής».
Μίλησες για τον σεβασμό των φιλάθλων της Μακάμπι. Πως σου συμπεριφέρθηκαν τα περασμένα χρόνια ως αντίπαλο;
«Το πιο χαρακτηριστικό σκηνικό που θυμάμαι είναι το Final 4 της Πράγας, γιατί έτυχε στην επιστροφή μας για τη Μόσχα και έχοντας κατακτήσει τον τίτλο να συναντηθούμε με μια μεγάλη μερίδα φιλάθλων της Μακάμπι. Νόμιζα ότι θα είναι περίεργο, όμως όλοι μας έδωσαν συγχαρητήριο για την επιτυχία μας, μας είπαν ότι κάναμε ένα πολύ καλό παιχνίδι και ήθελαν να βγουν φωτογραφίες μαζί μας. Παρόλο που η ομάδα σου νικά τη δική τους, το κατανοούν και το σέβονται. Ήταν φανταστικά. Κέρδισαν και τον δικό μου σεβασμό. Στην Ελλάδα έχουμε μία λέξη που δεν υπάρχει στα αγγλικά: είναι όταν κάποιος κάνει κάτι από την καρδιά του και εσύ νιώθεις υποχρεωμένος απέναντι του. Αυτό είναι που νιώθω από τότε για τους φιλάθλους της Μακάμπι».
Είσαι 34 χρονών. Πριν δύο χρόνια σταμάτησες να αγωνίζεσαι με την Εθνική ομάδα τα καλοκαίρια. Νομίζεις ότι απαιτούνται και άλλες προσαρμογές λόγω της ηλικίας σου;
«Δουλεύω σκληρά για να κρατώ το σώμα μου σε φόρμα. Όταν είσαι μεγαλύτερος χρειάζεσαι περισσότερο χρόνο για να ανακτήσεις τις δυνάμεις σου. Πρέπει να είσαι πιο προσεκτικός. Ήμουν ένας από τους τυχερούς, χωρίς μεγάλους τραυματισμούς, οπότε όσο τα πόδια είναι γερά, θα παίζω. Απλά πρέπει να δουλέψω σκληρά. Όμως πλέον έχω χρόνο το καλοκαίρι για ξεκούραση και για δουλειά και αυτό είναι καλό».
Σκέψεις για να γίνεις βασικός παίκτης σε αυτό το στάδιο της καριέρα σου;
«Νομίζω ότι ο ρόλος μου θα είναι να έρχομαι από τον πάγκο. Όμως δεν εξαρτάται από εμένα, αλλά από τον προπονητή. Και έχει πολλούς καλούς παίκτες. Ο Τζόρνταν Φάρμαρ παίζει εξαιρετικά μέχρι τώρα και είναι σπουδαίος παίκτης για την ομάδα. Ελπίζω να μείνει όλη τη σεζόν, για μας θα είναι πολύ σημαντικό. Έχουμε έναν νεαρό Ισραηλινό, τον Ογκέβ Οχαγιόν, ο οποίος δουλεύει επίσης σκληρά. Ο ρόλος μου θα είναι αυτός που επιθυμεί ο κόουτς, όμως περιμένω πως θα έρχομαι από τον πάγκο».
Τι σκέφτηκες όταν είδες του πρώην συμπαίκτες σους, Τζέι Αρ Χόλντεν, Τράιαν Λάνγκτον και Μάρκους Μπράουν -αλλά και έναν από τους νέους σου προπονητές, τον Ντέρικ Σαρπ- να αποσύρονται από τα παρκέ αυτό το καλοκαίρι;
«Μίλησα με τον Τζέι Αρ για αυτό και σίγουρα είναι μια πολύ δύσκολη απόφαση. Αν δεν τον νιώθεις, αν είσαι ψυχικά κουρασμένος, είναι δύσκολο να παίξεις. Το μπάσκετ για εμάς είναι διασκέδαση. Αν απολαμβάνεις το παιχνίδι, συνεχίζεις. Αν όχι, σταματάς. Αυτοί οι παίκτες που ανέφερες είναι όλοι σημαντικοί, αλλά και σπουδαίοι ως άνθρωποι. Αυτά τα παιδιά σημαίνουν πολλά και για το άθλημα και για εμένα. Είχα την τύχη παίξω με τον Μάρκους, τον Τζέι Αρ, τον Τράιαν και τώρα να δουλέψω με τον Ντέρικ. Ήταν όλοι πολύ μεγάλοι παίκτες και επαγγελματίες. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να σεβαστείς την απόφασή τους».