Η “ψυχή” της ΑΕΚ, Δημήτρης Μαυροειδής και Βασίλης Ξανθόπουλος, βρέθηκαν στην “Ώρα των Πρωταθλητών” και μίλησαν για τα… πάντα, στον απόηχο της κατάκτησης του τροπαίου του Τσάμπιονς Λιγκ.
Δημήτρης Μαυροειδής:
“Ο στόχος στην αρχή ήταν το Φάιναλ Φορ. Το πιστέψαμε μέσα από όλες τις συγκυρίες, το πώς προκριθήκαμε από τους ομίλους κτλ. Τότε άρχισα να πιστεύω όλα αυτά με το 1968 και τα 50 χρονιά μετά. Πολλά σημάδια, κόντρα στη Νίμπουρκ, με το Στρασβούργο ανήμερα της επέτειος του ’68. Στον ημιτελικό έχεις το βάρος, αυτό ήταν το δύσκολο ματς. Οι Έλληνες τράβηξαν την ομάδα, στον τελικό ήμουν σίγουρος πως δεν θα χάσουμε. Είχαν ένα ύφος οι Γάλλοι μια μέρα πριν, έλεγα πως στον τελικό δεν θα βρουν την μπασκέτα.
Δεν έχουν σημασία τα μπάτζετ, αλλά ποιος το θέλει παραπάνω. Νιώσαμε αναντριχίλα με τον κόσμο μόλις βγήκαμε στο παρκέ.
Στον τελικό ήμασταν πιο απελευθερωμένοι και ήρεμοι. Στα Φάιναλ Φορ, κερδίζει πολλές φορές το αουτσάιντερ.
Το αφιερώνω στη γυναίκα μου και στο παιδί μου που είναι το γούρι μου, στην οικογένειά μου που με στήριξε.
Έχουμε φτάσει σε δύο Κύπελλα, πρέπει να το ξεχάσουμε και να συνεχίσουμε την πορεία μας. Και να αποκλειστούμε σαν πέμπτοι, πάλι στα ουράνια θα είμαστε. Δεν μπορούμε όμως και δεν πρέπει να τα παρατήσουμε”.
Βασίλης Ξανθόπουλος:
“Είναι πολύ τυχερός ο Δημήτρης που την είχε χθες το βράδυ σπίτι του! Τρομερό το συναίσθημα, ακόμα δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει. Αξίζουν πολλά μπράβο σε πολλούς ανθρώπους μέσα στην ομάδα, που δεν φαίνονται. Δεν είναι μόνο το Τσάμπιονς Λιγκ, είναι και το Κύπελλο Ελλάδα, ζούμε απίστευτες στιγμές.
Η ατμόσφαιρα ήταν απίστευτη, έχω ξαναζήσει τέτοιες καταστάσεις αλλά πρώτη φορά το έζησα έτσι. Πρώτη φορά είπα πως θέλω να το ευχαριστηθώ, είχα συμμετοχή. Οι Γάλλοι μπήκαν με “κομμένα” πόδια μόλις είδαν τον κόσμο. Είχαν θέμα στους ψηλούς. Διαβάσαμε καλά το μας και χτυπήσαμε τον Κικάνοβιτς στα πικ εν ρολ.
Θα ήταν αμαρτία να ερχόταν το Φάιναλ Φορ στην Ελλάδα και να μην υπήρχε ελληνική ομάδα στον τελικό.
Ο κάθε προπονητής σίγουρα δεν με παίρνει για να σκοράρω, αλλά για συγκεκριμένες δουλειές. Είμαι παίκτης που δεν έχω το κόλλημα να σκοράρω.
Μετά με τη Στρασμπούρ στην κανονική περίοδο, γύρισα και είπα στη γυναίκα μου, “μάλλον τελειώσαμε”. Θα το παλέψουμε αλλά είναι δύσκολα για τα νοκ άουτ. Βλέπουμε τα άλλα αποτελέσματα στο ξενοδοχείο,
Το αφιερώνω στη γυναίκα μου και στα τρία μου παιδιά. Και στους γονείς μου που μου έχουν δώσει αρχές, από μικρό παιδί.
Ο πρόεδρος έχει τρομερή δίψα και όραμα. Αν πετύχει και το σχέδιο του γηπέδου, θα μιλάμε για ονειρική χρονιά.
Πάντα υπάρχει ένα άδειασμα μετά από ένα τρόπαιο. Λογικά παίζουμε με τον ΠΑΟΚ, που έχουμε χάσει δύο φορές, η ομάδα μας όμως είναι αλλοπρόσαλη. Δεν υπάρχει τόσο άγχος. Έχουμε 2/2 μέχρι τώρα, είναι πολύ δύσκολο, να πηγαίνουμε παιχνίδι-παιχνίδι και να είμαστε καλά πνευματικά και σωματικά”.