Αναλυτικά:
Για τους παίκτες από τις Ακαδημίες: «Πιστεύω ότι για να παίξει ένας νεαρός πρέπει να έχει δίπλα του έναν έμπειρο, αν ρίξεις νεαρούς μόνους τους στα βαθιά μπορεί να μην τα καταφέρουν, με έμπειρους δίπλα τους μπορούν να αναδειχτούν πιο εύκολα. Να συνδυάζεις εμπειρία και νιάτα. Λόγω ακαδημιών που είναι εξαιρετικές στο Περιστέρι θα δώσουμε μεγάλη βάση στο να αναδείξουμε νέα παιδιά, αλλά αυτό δε γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη, θέλει χρόνο, υπομονή και πλάνο. Δεν είναι εύκολο να πάρεις ένα παιδί από το εφηβικό και να παίξει Α1 από τη μία μέρα στην άλλη. Όταν δεν έχεις άλλη λύση ή επιλογές τότε βάζεις πολλά νέα παιδιά, μήπως μπορέσεις να βγάλεις αποτέλεσμα. Όταν όμως έχεις επιλογή πρέπει να βάλεις πλάνο 2-3 ετών, να πλάσεις το παιδί και θα είναι πιο έτοιμο να πάρει θέση στην ομάδα».
Για το αν είχε δεχτεί ποτέ πρόταση από το Περιστέρι ως παίκτης, τι εντύπωση του έδινε τότε η ομάδα και αν στοχεύει σε τίτλους: «Δεν είχα δεχτεί ποτέ πρόταση από το Περιστέρι. Είχα την εντύπωση μίας ομάδας σκληρής, ανταγωνιστικής, ένα πολύ μπασκετικό γήπεδο, πολύ ζεστό και δύσκολο για κάθε αντίπαλο. Είναι απαγορευτικό να συζητάμε για λάβαρα, έχουμε δέκα νέα πρόσωπα, νέο σταφ, μία ομάδα που τώρα φτιάχνεται. Βήμα – βήμα, ταπεινοί, πρώτα να γίνουμε ομάδα , να δουλέψουμε για να γεμίσουμε πρώτα το γήπεδο και στη συνέχεια να βάζουμε μικρούς στόχους».
Για το αν η θέση που έπαιζε θα τον βοηθήσει ως προπονητή και για το αν θέλει να εμπνεύσει τα νέα παιδιά: «Σίγουρα η θέση βοηθάει, με τον τρόπο που οι πλέι – μέικερ βλέπουν το παιχνίδι, αλλά παίζει ρόλο η προσωπικότητα και το μεράκι. Ποιος δε θέλει να εμπνεύσει τα νέα παιδιά, είτε τα δικά μου είτε σε όλη την Ελλάδα, αυτή είναι η μεγαλύτερη χαρά, αν θέλουν να ασχοληθούν με το μπάσκετ εμείς θα τους τα δώσουμε όλα απλόχερα».
Για το αν είναι πρόκληση η διπλωματία και η ικανότητα διαχείρισης κρίσεων που χρειάζεται η προπονητική: «Έχω αποδείξει και στην καριέρα μου αλλά και στην οικογένειά μου αν μπορώ να διαχειριστώ κρίσεις ή ανθρώπους. Είμαι ανοιχτόμυαλος, επικοινωνιακός, ξέρω ότι κανένας δεν μπορεί μόνος του, χρειάζεσαι δίπλα σου συνεργάτες, μυαλά, να πουν την άποψή τους και όλοι μαζί να κάνουμε το καλύτερο για την ομάδα. Αυτό είναι το εύκολο για μένα, το δύσκολο είναι το πώς θα χτίσουμε και πώς θα τους πείσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται για τη φιλοσοφία μας. Το άλλο είναι εύκολο γιατί το έκανα μια ζωή».
Για το αν κάποιος από τους γιους του θα ενταχθεί στις Ακαδημίες: «Μακάρι, αν το θέλει το παιδί ας έρθει. Τα παιδιά πρέπει να αποφασίζουν και όχι οι γονείς, αυτός είναι ο λόγος που πολλά ταλέντα μένουν πίσω στην Ελλάδα. Αν το παιδί το πιστεύει θα το κάνει. Έβλεπα χθες με τα παιδιά μου την ταινία του Γ. Αντετοκούνμπο, που έλεγε ότι ο Γιάννης με τον αδελφό του έκαναν 1.5 ώρα δρόμο για να πάνε στου Ζωγράφου για προπόνηση. Δεν του το είπε ο πατέρας και η μάνα του να το κάνει, αν θες το κάνεις με όρεξη και όραμα. Το ίδιο ισχύει και για τα δικά μου παιδιά».
Σπανούλης: «Με εξιτάρει το νέο ξεκίνημα»
Σπανούλης: «Αν δεν έχεις ”σκοτώσει” τον παίκτη, δεν μπορείς να κάνεις τον προπονητή»
