Σε μια πρωτοφανή κίνηση για τα δεδομένα του Ολυμπιακού προέβησαν το απόγευμα στο κλειστό του «Μελίνα Μερκούρη» οι παίκτες και οι παίκτριες των τμημάτων βόλεϊ. Λίγες μέρες πριν από τους τελικούς του πρωταθλήματος βόλεϊ αναγκάστηκαν να παραχωρήσουν συνέντευξη τύπου προκειμένου να κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου προς όλους όσοι κρατούν τις τύχες των τμημάτων βόλεϊ.
Παράλληλα ζήτησαν από τους κ.κ. Μαρινάκη, Κόκκαλη, την οικογένεια Αγγελόπουλου και τον κ. Συγγελίδη να συμβάλλουν άμεσα οικονομικά τα τμήματα. «Ζούμε με δανεικά, δεν έχουμε να βάλουμε βενζίνη για να έρθουμε στην προπόνηση. Χορτάσαμε με υποσχέσεις, θέλουμε πράξεις και όχι λόγια. Κάνουμε υπομονή τόσους μήνες αλλά δεν αντέχουμε άλλο. Δεν απειλούμε ότι θα κάνουμε αποχή από τους τελικούς αλλά έχουμε φθάσει στα όρια μας. Δεν μπορούμε να συντηρήσουμε τις οικογένειες μας» είπαν με ένα στόμα ο αρχηγός του Ολυμπιακού Ανδρέας Ανδρεάδης, ο Παύλος Κουζούνης, ο Δημήτρης Τζούριτς, ο Ανδρέας Φράγκος, η Έλενα Κόλεβα και η Στέλλα Μουστάκη.
Αναλυτικά η ανακοίνωση που διάβασε στους εκπροσώπους του Τύπου ο αρχηγός του Ολυμπιακού Ανδρέας Ανδρεάδης έχει ως εξής:
«Καλησπέρα σε όλους και ένα μεγάλο ευχαριστώ για την ανταπόκρισή σας στο δικό μας κάλεσμα αγωνίας για το μέλλον του τμήματος βόλεϊ του Ολυμπιακού, αλλά και για το μέλλον του ερασιτέχνη στο σύνολό του. Κι όταν λέμε «ερασιτέχνη» , συζητάμε για την καρδιά , την ατμομηχανή και τα σπλάχνα του Ολυμπιακού μας. Για τα τμήματα που κάθε χρόνο φέρνουν πρωταθλήματα και κύπελλα Ελλάδας, αλλά και κύπελλα Ευρώπης, κάνοντας όλους μας υπερήφανους για έναν σύλλογο μοναδικό στην Ευρώπη σε επιτυχίες σε τόσα αθλήματα.
Στα δικά μας όμως…
Βάση της συζήτησής μας είναι ότι όλοι οι αθλητές που συνυπογράφουμε αισθανόμαστε τυχεροί που ανήκουμε στην ομάδα που αποτελεί τον μεγαλύτερο αθλητικό οργανισμό της χώρας, με τον πολυπληθέστερο αριθμό οπαδών (οι οποίοι άλλωστε ήταν οι μόνοι που στήριξαν βροντερά τον ερασιτέχνη), με τους αναρίθμητους τίτλους. Αισθανόμαστε τυχεροί που φοράμε την φανέλα του Ολυμπιακού μας και υπεύθυνοι να φέρουμε κι άλλους τίτλους και περισσότερες χαρές στον κόσμο μας. Το κάναμε, το κάνουμε και θα το κάνουμε όσο κι αν αιμορραγούμε. Προχωράμε σε αυτή την κίνηση για να σας κάνουμε κοινωνούς των προβλημάτων μας επισήμως και ξεκάθαρα. Όχι για να απειλήσουμε , όχι για να πληγώσουμε στο ελάχιστο το κύρος του συλλόγου. Τελικώς , για να αναζητήσουμε την άμεση ενίσχυση των ανθρώπων που κατ επανάληψη έχουν αποδείξει ότι στηρίζουν, αγαπούν και περιβάλλουν με προσοχή τα τμήματα που φέρνουν διακρίσεις και τους αθλητές που πάντα και υπο οποιεσδήποτε συνθήκες στηρίζουν την ομάδα και τιμούν την φανέλα και τα συμβόλαιά τους. Η σχέση τιμής ,όμως, όταν συζητάμε για επαγγελματίες-ερασιτέχνες (γιατί εμείς επαγγελματικά λειτουργούμε και θα λειτουργούμε) πρέπει να είναι αμφίδρομη. Δώσαμε , δίνουμε και θα δίνουμε , αλλά δεν έχουμε λάβει… Ακόμα τουλάχιστον!
Όπως όλοι γνωρίζετε, το τμήμα βόλεϊ του Ολυμπιακού και ολόκληρος ο Ερασιτέχνης εν γένει, από την περσινή χρονιά αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, τα οποία με την πάροδο του χρόνο γιγαντώνονται και δυστυχώς έχουμε φτάσει σε οριακό σημείο. Από την αρχή της χρονιάς, παρά τις διαβεβαιώσεις μας έχει καταβληθεί μόλις το 10% των συμβολαίων μας. Κάποιοι , οι πιο τυχεροί από εμάς έχουν λάβει έως και το 20% ενώ στους παλιότερους υπάρχουν και οι περσινές οφειλές που φτάνουν και τους 6 μήνες.
Καταλαβαίνουμε πλήρως την δύσκολη οικονομική περίοδο που διανύει η χώρα μας και ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, προσπαθήσαμε να δείξουμε κατανόηση και δεχτήκαμε να αγωνιζόμαστε κανονικά στις υποχρεώσεις της ομάδας σε όλες τις εγχώριες και ευρωπαϊκές διοργανώσεις, χωρίς να δημιουργήσουμε ποτέ το παραμικρό πρόβλημα. Η εκστρατεία «Ολυμπιακός 2020», αναπτέρωσε τις ελπίδες μας για την αποπληρωμή των δεδουλευμένων μας αλλά παρά την σημαντική προσπάθεια, χρειάζεται ακόμα χρόνος για να γίνουν ορατά να αποτελέσματά της και εμείς νιώθουμε πως δεν έχουμε άλλα περιθώρια, άλλη αντοχή. Πλέον είναι θέμα επιβίωσης. Ξεκάθαρα!
Τις τελευταίες εβδομάδες το κλειστό γυμναστήριο που μας φιλοξενεί, ξέμεινε από πετρέλαιο και κάνουμε προπονήσεις στο κρύο. Επίσης, δεν υπάρχει ζεστό νερό και κινδυνεύουμε να πάθουμε κυριολεκτικά κρυοπαγήματα κάθε φορά που δοκιμάζουμε να κάνουμε ένα μπάνιο. Αυτό θα μπορούσαμε και να το ξεπεράσουμε χωρίς συζήτηση. Τα υπόλοιπα ,όμως, είναι πλέον θηλιά που μας πνίγει. Κάποιοι από εμάς έχουν δεχτεί εξώσεις από τα σπίτια στα οποία διαμένουν, ενώ σε άλλους έχουν κοπεί το ηλεκτρικό και το νερό γιατί οι λογαριασμοί έχουν μείνει επί πολλούς μήνες απλήρωτοι. Δεν είναι τραγικό να μην έχει αθλητής λεφτά για να βάλει βενζίνη και να πάει στην προπόνηση; Δεν είναι τραγικό επαγγελματίας να μην μπορεί να ζήσει την οικογένειά του και να δανείζεται ξανά και ξανά; Είναι σαφές. Τίθεται θέμα επιβίωσης, καθώς δεν έχουμε χρήματα (ειδικότερα οι μεγαλύτεροι της ομάδας) για να συντηρήσουμε τις οικογένειές μας.
Έχουμε επανειλημμένως κάνει εκκλήσεις προς όλη την ολυμπιακή οικογένεια και ζητήσαμε από επιχειρηματίες και επιφανείς ανθρώπους να συμβάλουν στην προσπάθειά μας. Ωστόσο, κανένας από όλους αυτούς που πανηγυρίζουν μαζί μας στις κούπες που κατακτούμε, δεν βοήθησε ουσιαστικά. Με όση δύναμη διαθέτει ο καθένας βέβαια. Αυτό, μας απογοήτευσε. Γιατί εμείς από την αρχή της σεζόν, καταφέραμε να κατακτήσουμε τόσο το Σούπερ Καπ όσο και το Κύπελλο Ελλάδος, κάναμε μια αξιοπρεπή εμφάνιση στην Ευρώπη και τώρα βρισκόμαστε στους τελικούς για το Πρωτάθλημα Ελλάδας. Έχουμε τη συνείδησή μας ήσυχη ότι δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό , όπως είχαμε υποσχεθεί.
Ωστόσο, η ομάδα έχει μείνει παντελώς απροστάτευτη και σε εξωαγωνιστικά ζητήματα με τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι να είναι η μη παρουσία νομικής υπεράσπισης ενώπιον του Αθλητικού Δικαστή, στην εκδίκαση της υπόθεσης για τον αγώνα Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, την ερήμην τιμωρία της ομάδας μας με ποινή μίας αγωνιστικής κεκλεισμένων των θυρών, η οποία θα εκτιθεί στον πιο σημαντικό αγώνα της σεζόν, στον τρίτο τελικό με τον Ηρακλή. Δεν γνωρίζουμε ποιος ευθύνεται γι’ αυτόν τον λάθος χειρισμό ή την αδιαφορία, το σίγουρο όμως είναι ότι οι μοναδικοί που θα την πληρώσουμε είμαστε εμείς και ο κόσμος μας. Χάνουμε το πλεονέκτημα της υποστήριξης του κόσμου μας, ο οποίος μας βοήθησε σημαντικά στους ημιτελικούς να ανατρέψουμε τα εις βάρος μας αποτελέσματα και να προκριθούμε εν τέλει.
Και είναι αυτός ο κόσμος που θα απογοητευτεί μαζί μας αν τα πράγματα δεν κυλήσουν όπως θέλουμε. Όπως έχουμε τονίσει και στο παρελθόν, μεγάλο μέλημά μας είναι να χαροποιούμε τους φιλάθλους του Ολυμπιακού και με κλειστά προς το κοινό γήπεδα δεν μπορούμε να το πετύχουμε αυτό. Γιατί ο κόσμος αυτός είναι σημαντικός για μας. Στα παιχνίδια ζωτικής σημασίας είναι δίπλα μας και έχει αγκαλιάσει την εκστρατεία οικονομικής ενίσχυσης του σωματείου μας. Ίσως να είναι και οι μοναδικοί που ενδιαφέρονται αγνά για το παρόν και το μέλλον της ομάδας. Τους ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας αλλά ζητάμε και την ηθική τους ενίσχυση που δεν περιορίζεται σε 4-5 αγώνες το χρόνο. Θέλουμε κάθε βδομάδα να τους έχουμε στο πλευρό μας, να μας δίνουν δύναμη και ώθηση και να τους το ανταποδίδουμε με νίκες και τίτλους. Είναι πολύ δύσκολο να παίζουμε σε άδεια γήπεδα και να αισθανόμαστε ότι ουσιαστικά αγωνιζόμαστε κεκλεισμένων των θυρών σχεδόν όλη τη χρονιά. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει πολλά χρόνια τώρα και τα οικονομικά αποτελέσματα τα βιώνουμε τώρα.
Τα έσοδα από τα εισιτήρια, θα μπορούσε να είναι η σταθερή πηγή εισοδήματος για την ομάδα και κάθε βδομάδα να μπαίνουν χρήματα στα ταμεία. Το γεγονός αυτό, μαζί με αρκετούς άλλους λόγους (που δεν είναι της ώρας) οδήγησε στον οικονομικό μαρασμό του συλλόγου και στην ανάγκη οργάνωσης μιας εκστρατείας για τη σωτηρία του. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η διοίκηση της ομάδας καισυγκεκριμένα ο κος Καραχάλιος, κάνει σημαντικές προσπάθειες για την εύρεση πόρων και το πρόγραμμα «Ολυμπιακός 2020» είναι στο σωστό δρόμο. Οι στόχοι είναι μακροπρόθεσμοι αλλά οι ανάγκες μας τρέχουν και πρέπει να δοθεί μία λύση άμεσα. Τα έσοδα από τις εξαιρετικές -πραγματικά- κινήσεις που έχουν γίνει δεν φτάνουν για να καλύψουν όλες τις «τρύπες», όλα τα ανοίγματα, όλες τις υποχρεώσεις των τμημάτων του ερασιτέχνη. Είναι τραγικό και ταυτόχρονα αστείο να βάζουν εμάς τους αθλητές σε αντιπαράθεση. Βόλεϊ ή πόλο; Ή μήπως κολύμβηση; Ανδρικά ή γυναικεία τμήματα; Ποιός έχει προτεραιότητα; ΟΛΟΙ! Όλοι κάνουμε το καλύτερο , όλοι είμαστε επαγγελματίες , όλοι έχουμε οικογένειες. Δουλειά μας είναι να δοξάζουμε τον σύλλογο (και το κάνουμε) και δουλειά των διοικούντων είναι να φροντίζουν αυτό να γίνεται απρόσκοπτα (δυστυχώς δεν γίνεται για την ώρα).
Η σκληρή πραγματικότητα μας αποσυντονίζει και μας αποσπά την προσοχή. Όταν τίθεται θέμα επιβίωσης δικής μας και της οικογένειάς μας, είναι αδύνατον να συγκεντρωθούμε στις προπονήσεις καθώς μοιάζουν να είναι δευτερεύον ζήτημα. Ως επαγγελματίες αθλητές, δεν μπορούμε να το δεχτούμε αυτό, όταν η μοναδική πηγή εισοδήματός μας έχει κυριολεκτικά στερέψει.
Τα πράγματα τα τελευταία χρόνια έχουν πάρει την κατηφόρα και κυριαρχεί η αβεβαιότητα στους κόλπους του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού. Κανένας υπεύθυνος, καμία διαβεβαίωση, κανένα ορατό μέλλον, πολλές υποσχέσεις, μηδέν αντίκρισμα. Από την άλλη, επειδή εμείς οι αθλητές του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού είμαστε και πολίτες της χώρας, δεν αεροβατούμε ούτε νιώθουμε ότι ανήκουμε σε κάποια ελίτ (έχει ακουστεί και αυτό!), έχουμε επίγνωση της οικονομικής κατάστασης και της γενικότερης κατήφειας της Ελλάδας των χρεών (που πάντως οι παίκτες των ερασιτεχνικών σωματείων και οι ωρομίσθιοι δεν προκάλεσαν όπως αφήνεται να εννοηθεί) κατανοούμε την ανάγκη συμμαζέματος των budget και περιορισμού τω εξόδων. Εντούτοις, πριν προχωρήσουμε σε οτιδήποτε άλλο απαιτούμε αυτά για τα οποία έχουμε δουλέψει, αυτά που εξ αρχής ήταν μειωμένα , προσαρμοσμένα στις ανάγκες των καιρών , στις ανάγκες της ομάδας μας. Όλα είναι κατανοητά. Ακατανόητη είναι η κατάντια μας. Δεν επαιτούμε , δεν εκβιάζουμε. Ζητάμε (με δυνατή φωνή πλέον , γιατί δεν γίνεται αλλιώς) τα απολύτως αυτονόητα.
Ο Ολυμπιακός μας έχει την τεράστια τύχη να στηρίζεται από επιχειρηματίες κύρους, από τεχνοκράτες με όραμα, από ανθρώπους στους οποίους αυτή η φανέλα μιλάει κατευθείαν στην ψυχή τους. Είμαστε εκ των πραγμάτων αναγκασμένοι να ζητήσουμε την δική τους στήριξη. Και επειδή οι άνθρωποι αυτοί έχουν ονοματεπώνυμο και βγαίνουν μπροστά όχι στις φωτογραφίες θριάμβου, αλλά πάντα στα δύσκολα, θα γίνουμε απολύτως συγκεκριμένοι.
Ζητάμε ,λοιπόν, από τον κύριο Μαρινάκη, την οικογένεια Αγγελόπουλου, τον κύριο Κόκκαλη, τον κύριο Συγγελίδη και απο οποιονδήποτε άλλο παράγοντα του Ολυμπιακού έχει την δυνατότητα, να βοηθήσουν τον ερασιτέχνη να βγει από το αδιέξοδο, να τον γλιτώσουν από την απόλυτη καταστροφή. Τους ζητάμε να ακούσουν την κραυγή αγωνίας μας , γιατί ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ! Ξέρουμε ότι πάντοτε ανταποκρίνονται Αντιλαμβανόμαστε ότι το ποδόσφαιρο και σε μικρότερο βαθμό το μπάσκετ είναι τα κύρια πεδία διακίνησης χρημάτων , ότι είναι τα πιο εμπορικά σπορ. Ο αιμοδότης του Ολυμπιακού μας όμως, η σταθερότερη πηγή διακρίσεων και τίτλων είναι ο ερασιτέχνης. Ταυτόχρονα είναι και ο πιο αδικημένος. Φέτος επιτρέψτε μας να αισθανόμαστε εμείς οι πιο αδικημέοι των αδικημένων. Ίσως μέχρι τώρα δεν κάναμε απολύτως σαφές το μέγεθος του προβλήματος μας. Το κάνουμε τώρα και βάζουμε την δυνατότερη φωνή μας. Δεν θέλουμε ούτε να απόσχουμε απο τις υποχρεώσεις μας , ούτε να φρενάρουμε τον σύλλογο και τελικώς τους ίδιους μας τους εαυτούς. Όμως ΜΗΝ ΜΑΣ ΑΓΝΟΕΙΤΕ! Δεν το αξίζουμε.
Οι οπαδοί του Ολυμπιακού, αποδείχτηκαν για ακόμη μια φορά η ραχοκοκαλιά του, με εκπληκτική αντίδραση σε οποιαδήποτε προσπάθεια ενίσχυσης του Ερασιτέχνη και συνεχή παρουσία σε όλα τα γήπεδα. Τους ευχαριστούμε θερμά γι αυτό και θα πρέπει να γνωρίζουν ότι από πλευράς μας οποιαδήποτε επιτυχία σημειώνεται στο τμήμα είναι αφιερωμένη πρώτα σε αυτούς, που αψήφησαν την ανέχεια στην οποία τους έχουν καταδικάσει οι πολιτικές ηγεσίες και οι εκφραστές των ηγεσιών αυτών με το έτσι θέλω, και έδωσαν από το μηδαμινό υστέρημα τους μια ανάσα ζωής στον Ερασιτέχνη που αργοπεθαίνει. Είμαστε βέβαιοι ότι οι μεγάλοι παράγοντες της οικογενείας του Ολυμπιακού (φανατικοί και οι ίδιοι της μεγάλης ιδέας που λέγεται Ολυμπιακός), μπορούν να φανούν το ίδιο μεγαλόψυχοι με αυτούς που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
Αναλογιζόμενοι την ευθύνη που έχουμε απέναντι στον κόσμο της ομάδας, δεν θέλουμε να φτάσουμε στο ακραίο σημείο της αποχής από τη σειρά των τελικών του πρωταθλήματος. Ωστόσο, φοβόμαστε ότι είμαστε οι μοναδικοί που παίρνουμε στα σοβαρά τις ευθύνες μας. Πραγματικά έχουμε βρεθεί σε αδιέξοδο και δεν ξέρουμε πώς αλλιώς να αντιδράσουμε. Ζητάμε άμεση εξόφληση των οφειλομένων ώστε να εξασφαλιστεί το μέλλον αυτής της ομάδας. Και φυσικά εμείς και οι οικογένειες μας.
Θέλοντας να είμαστε σταθεροί στις θέσεις μας, σας καλέσαμε εδώ για να σας ενημερώσουμε για αυτές τις απόψεις μας ώστε να μην βρεθεί κανείς προ εκπλήξεως για όποια πιθανόν κινητοποίηση αποφασιστεί για το μέλλον και να καταρριφθεί οποιαδήποτε δικαιολογία για μη έγκαιρη ενημέρωση. Δεν απειλούμε. Ενημερώνουμε επισήμως και με έμφαση. Εάν χτυπάμε «στου κουφού την πόρτα» , αυτή την φορά δεν θα πούμε «ευχαριστώ» και δεν θα σκύψουμε το κεφάλι , αναζητώντας μεταξύ μας δανεικά για να γεμίσουμε τα άδεια από υπομονή , αξιοπρέπεια και ασφαλώς βενζίνη ρεζερβουάρ μας.
Το να φοράς την φανέλα του Ολυμπιακού είναι μια μεγάλη τιμή. Ταυτόχρονα είναι και μια μεγάλη ευθύνη. Ευθύνη αγωνιστική , την οποία φέρουμε επιτυχώς εις πέρας, αλλά και ευθύνη συνολική , αφού η πορεία που ακολουθεί ο ερασιτέχνης είναι πορεία προς τον γκρεμό . Εμείς δεν θέλουμε στο μέλλον να σκεφτόμαστε ότι παρακολουθούσαμε το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου χωρίς να βγάζουμε τσιμουδιά. Και ακόμα χειρότερα… Αν ο ερασιτέχνης Ολυμπιακός δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματά του , έχοντας την στήριξη οικονομικών κολοσσών , οι υπόλοιποι τί θα κάνουν; Δεν θα υπάρχει αθλητισμός; Εμείς είμαστε εδώ για να διεκδικήσουμε την ύπαρξη του Ολυμπιακού, του αθλητισμού στο σύνολό του και ασφαλώς την δική μας ύπαρξη. Οι κοινωνία έχει γεμίσει παθητικούς δέκτες κακοποίησης των εργαζομένων. Κι εμείς εργαζόμενοι είμαστε, αλλά στους αθλητές δεν ταιριάζει ο παθητικός ρόλος. Ταιριάζει η διεκδίκηση των αυτονόητων.
Σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας και ελπίζουμε στην στήριξή σας. Όλοι απο την ίδια κατσαρόλα τρώμε , μην το ξεχνάτε. Και αυτή την κατσαρόλα κάποιοι , κάπως , κάποτε την άδειασαν. Σίγουρα όχι εμείς. Ελάτε να την ξαναγεμίσουμε ή τουλάχιστον να μην χαθεί και το νερό, να μην χαθούν και τα κόκκαλα. Με καταρρακωμένους αθλητές υπάρχει καταρρακωμένο άθλημα. Υπάρχει θάνατος. Σταθείτε στο πλευρό μας. Σας χρειαζόμαστε και μας χρειάζεστε δυνατούς. Το παλεύουμε. Παλέψτε το μαζί μας.
Με περισσότερο νόημα απο ποτέ,
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ…!
Οι αγωνιζόμενοι και θεωρητικώς αμειβόμενοι
ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ».
