Τι και αν έμεινε 9 μήνες μακριά από τα παρκέ.
Τι και αν προστέθηκε στο ρόστερ του πρωταθλητή Παναθηναϊκού στα μισά της χρονιάς. Η Ελευθερία Χατζηνίκου, οδήγησε εκ του ασφαλούς το «τριφύλλι» στην έβδομη συνεχόμενη κατάκτηση τίτλου, τέταρτη για αυτήν, με τους ρεπόρτερ του βόλεϊ να την αναδεικνύουν MVP για την σεζόνν 2010-2011. «Έχω μείνει. speechless που λένε» ήταν το πρώτο σχόλιο της MVP στην συνέντευξη που παραχώρησε στο επίσημο site της ομοσπονδίας. «Είναι ασυνήθιστο να βγαίνει πολυτιμότερη ενός ολόκληρου πρωταθλήματος μία πασαδόρος», εξήγησε και συνέχισε:
«Όταν επέστρεψα η αλήθεια είναι πως η ομάδα ήταν σε κακή βαθμολογικά θέση. Αλλά υπήρχαν λόγοι εξήγησης. Οι τραυματισμοί και η καθυστερημένη ένταξη των ξένων οδήγησαν σε κάποιες ήττες στην αρχή του πρωταθλήματος», τόνισε και πρόσθεσε τους λόγους που αποφάσισε να ξαναβάλει φόρμα: «Γύρισα γιατί ήθελα το πρωτάθλημα, αλλά φυσικά δεν ήξερα πως 100% θα το πάρουμε. Δεν ήξερα εξάλλου, πόσο σύντομα θα επανερχόμουν από αγωνιστικής πλευράς. Βέβαια, είναι καλό που δεν το είχα δεδομένο γιατί μόνο έτσι συνεχίζεις να παλεύεις».
Στη φετινή χρονιά υπήρχε πάντως και μία. δυσαρμονία. Το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός δεν θα είναι στον τελικό του Κυπέλλου (σ.σ. το Σάββατο στη Σάμο μεταξύ ΑΕΚ και Ολυμπιακού) τής κόστισε: «Ήθελα το νταμπλ και μπορούσαμε, βάσει αξίας, να το πάρουμε γιατί είμαστε πολύ πιο πάνω από τις άλλες ομάδες. Χάσαμε από την ΑΕΚ γιατί δεν είχαμε συνέλθει από την ήττα από τον Ολυμπιακό».
Για τη μάχη του τίτλου σημείωσε επίσης: «Γύρισα γιατί αγαπώ την ομάδα και ό,τι τίτλους έχω πανηγυρίσει μαζί τους έχουμε κερδίσει. Το πρωτάθλημα το πήραμε δίκαια και φάνηκε αυτό όταν βρεθήκαμε με την πλάτη στον τοίχο τις δύο τελευταίες αγωνιστικές. Έπρεπε να πάμε για 3-0 ή 3-1 στο Ρέντη και τελικά γύρισε ο τροχός.»
Ζητώντας της να μάθουμε το πλεονέκτημα του Παναθηναϊκού έναντι του Ολυμπιακού απάντησε: «Ο Ολυμπιακός φέρνει πολύ μεγάλα ονόματα τα τελευταία χρόνια. Η νοοτροπία πρωταθλητή που έχουμε όμως περνάει σε εμάς και ναι, μπορούμε να πούμε πως μετράει και η φανέλα.
Επίσης, το σημαντικό είναι πως σεβόμαστε τους αντιπάλους, δεν τους υποτιμάμε και αυτό σημαίνει πως σεβόμαστε και τους εαυτούς μας. Δεν θριαμβολογούμε ποτέ πριν από το τέλος. Στα λόγια παίρνεις πρωτάθλημα όποτε θες. Το δύσκολο είναι ο αγωνιστικός χώρος».
Η φανέλα λοιπόν είναι. βαριά, κάτι που σημαίνει πως ταυτόχρονα υπάρχει και άγχος. «Φυσικά», αποκρίθηκε και πρόσθεσε: «Πάντα υπάρχει άγχος, ειδικά όταν έχεις πάρει τα έξι προηγούμενα πρωταθλήματα. Και φέτος το βάρος ήταν πιο μεγάλο όταν χάσαμε την ευκαιρία να διεκδικήσουμε το Κύπελλο. Κι αυτό φάνηκε από τη δουλειά που κάναμε πριν από τον τελικό, γιατί για μένα το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό ήταν σαφώς τελικός.
Ήμασταν συγκεντρωμένες, σοβαρές, χωρίς γελάκια στις προπονήσεις και με το μυαλό μας μόνο στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Κι εκεί δεν υστέρησε καμία μας. Ήμασταν εκεί για έναν λόγο και τα καταφέραμε. Φαίνεται πως ξέρουμε τον τρόπο. Μας τον δίδαξαν οι πιο παλιές και τώρα που γίναμε εμείς οι παλιές το περνάμε στα νέα κορίτσια που έρχονται στην ομάδα».
Πανηγυρίζοντας πλέον τον έβδομο τίτλο της, η επόμενη ερώτηση αφορά την επόμενη μέρα. «Δέχθηκα πιέσεις να επιστρέψω, αλλά δεν με καταπίεσαν κιόλας (γέλια). Παραδέχομαι πως έγινε σίριαλ το σταματάω-ξεκινάω, αλλά η κούραση, σωματική και κυρίως ψυχική είναι μεγάλη.
Θέλω να συνεχίσω, είναι μεγάλη η χαρά και τώρα, έχοντας κερδίσει ένα πρωτάθλημα είναι όλα όμορφα. Δεν μπορώ λοιπόν να αποφασίσω τώρα τι θα γίνει. Είναι νωρίς άλλωστε. Αφήνω πάντως ένα ανοιχτό παραθυράκι». Έτσι πάντως δεν… γλιτώνει την καζούρα: «Μου είχαν πει πως έπρεπε να πάρω φέτος και τους δύο τίτλους και από τους έξι να πάω στους οκτώ γιατί το επτά δεν είναι καλό νούμερο να σταματήσω…»
Πλέον ανυπομονεί να σηκώσει τις. κούπες στη φιέστα που θα στηθεί το βράδυ της Παρασκευής στο ΟΑΚΑ παράλληλα με τη συναυλία της Άννας Βίσση για την ενίσχυση του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού: «Ελπίζω να δώσουν όλοι οι φίλοι του Παναθηναϊκού το παρόν και ευχαριστούμε την Άννα Βίσση που μας στηρίζει. Ελπίζουμε οι οπαδοί να δείξουν την αγάπη τους για τον σύλλογο για το καλό όλων και για να συνεχίζουμε να πανηγυρίζουμε τίτλους».
Κλείνοντας την κουβέντας μας, άρχισαν οι. αφιερώσεις. «Τον τίτλο του MVP τον αφιερώνω πρώτα στον εαυτό μου, γιατί πάλεψα πολύ να επανέλθω γρήγορα και πάντα υπήρχε ο κίνδυνος τραυματισμού. Επίσης, πήγαινα κανονικά το πρωί στη δουλειά μου στο Υπουργείο, δεν έλειψα ούτε μία ημέρα και αυτό ήταν πολύ κουραστικό.
Θέλω ακόμα να το αφιερώσω στον σύζυγό μου και τον ξάδελφό μου και να προσθέσω πως αποτελεί δικαίωση για μένα, αλλά και για τους ανθρώπους που με έπεισαν να επιστρέψω, τον πρόεδρο κ. Ρισβά, τον κ. Πιστιόλη και τον προπονητή μου. Φυσικά αυτόν τον τίτλο τον αξίζει όλη η ομάδα και η κάθε μία κοπέλα ξεχωριστά».
