Η κυρία Μαρία νίκησε τον καρκίνο στην εξέδρα…

Και όμως η κυρία Μαρία, όχι μόνο παίρνει ζωή απολαμβάνοντας στα …κόκκινα και στα …μπλέ τον αθλητισμό, αλλά κέρδισε την ίδια της την ζωή στο γήπεδο. Τα λόγια για να περιγράψεις την ιστορία της Ναξιώτισσας Μαρίας Φρατζέσκου-Δελημάρη είναι φτωχά. Ο καρκίνος της χτύπησε δύο φορές την πόρτα τα τελευταία 13 χρόνια, ωστόσο η ίδια όχι μόνο δεν το έβαλε κάτω αλλά έκανε το δικό της νταμπλ. Τον νίκησε δις. «Θυμάμαι τον εαυτό μου να βγαίνει από χημειοθεραπεία και να πηγαίνει απευθείας στο γήπεδο. Δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω αγώνα για αυτόν. Οι φίλες μου με έλεγαν τρελή αλλά εγώ δεν καταλάβαινα τίποτα. Η ζωή μου είναι τα παιδιά μου, η οικογένειά μου και το γήπεδο. Δεν έχανα αγώνα του Ολυμπιακού όταν ήμουν στην Αθήνα, δεν χάνω αγώνα του Πανναξιακού τώρα που ζω στη Νάξο. Έτσι παίρνω δύναμη και αυτό είναι που με γεμίζει» λέει η κυρία Μαρία που μας συστήθηκε φωτογραφικά στο πρόσφατο φάιναλ φορ βόλεϊ γυναικών των Σερρών ως οπαδός του Πανναξιακού. «Στο γήπεδο ξεφεύγω, ξεδίνω. Μπορείς να με δεις να ανεβαίνω στα κάγκελα, μου αρέσει πολύ. Δεν νιώθω 64 ετών. Στο γήπεδο νιώθω 24. Όσο με κρατάνε οι δυνάμεις θα βαρεθείτε να με βλέπετε στην εξέδρα. Δεν μπορώ να κάτσω στο σπίτι. Χθες «αρρώστησα» βλέποντας το Θήρα-Πανναξιακός από το διαδίκτυο. Έκανα σαν τρελή μέσα στο σπίτι. Φώναζα μόνη μου…». Για την κυρία Μαρία ο Πανναξιακός σε πρώτη φάση και ο Ολυμπιακός σε δεύτερη είναι τα …οξυγόνα της. Και αν σε λίγο καιρό παίξουν τελικό στο φιλέ; «Εντάξει Πανναξιακός θα είμαι αλλά δεν θα στεναχωρηθώ αν χάσουμε. Έχω ιδιαίτερη αδυναμία στα κορίτσια του Πανναξιακού, ιδιαίτερα στην Κακουράτου. Είναι η δεύτερη οικογένειά μου και τις αγαπώ» τονίζει και ετοιμάζει τα κασκόλ της για την Σαββατιάτικη κόντρα με τον ΑΟ Θήρας στο κλειστό της Νάξου. Εννοείται ότι θα είναι εκεί με τον γιο της Γρηγόρη να την φωτογραφίζει…