Την τελευταία της πνοή σε ηλικία 57 ετών άφησε η μεγάλη Νορβηγίδα δρομέας Γκρέτε Βάιτς, μετά από πολυετή μάχη με τον καρκίνο. Ξεκίνησε την καριέρα της τη δεκαετία του 1970 από τις μεσαίες αποστάσεις και μετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972 στο Μόναχο και του 1976 στο Μόντρεαλ, αγωνιζόμενη στα 1.500μ., ενώ το 1980 στη Μόσχα δεν έλαβε μέρος, καθώς η Νορβηγία ήταν μία από τις χώρες που μποϋκόταραν τη διοργάνωση.
Στη συνέχεια η Βάιτς στράφηκε στο μαραθώνιο, που μόλις τότε προστέθηκε στο πρόγραμμα των διεθνών διοργανώσεων, και εκεί πανηγύρισε τις μεγαλύτερες επιτυχίες της: πρωταθλήτρια κόσμου στο 1ο Παγκόσμιο Πρωταθλημα, το 1983 στο Ελσίνκι, και «ασημένια» Ολυμπιονίκης το 1984 στο Λος Αντζελες. Αναδείχθηκε ακόμη εννέα φορές νικήτρια στον περίφημο μαραθώνιο της Νέας Υόρκης, άλλες δύο φορές στο Λονδίνο και μία στη Στοκχόλμη, ενώ δύο φορές (το 1975 και το 1976) κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στα 3.000μ.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, αφότου διαγνώστηκε με καρκίνο, η Βάιτς έδωσε αγώνα για τη συγκέντρωση πόρων για τον αγώνα κατά της «επάρατης νόσου».