Του Παντελή Λώλη
Ασχολείται με το ποδήλατο τα τελευταία 20 χρόνια. Τα τελευταία 12 πρόεδρος στο Ροδήλιο και τα τελευταία 3 κρατάει τα κλειδιά και στην Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσου Ποδηλασίας. Και μπορεί να αυτοσκαρκάζεται λέγοντας ότι «είμαι από αυτούς που δεν ξέρουν πόσες ακτίνες έχει μια ρόδα» αλλά στην πραγματικότητα είναι από αυτούς, τους
ανιδιοτελείς αθόρυβους εργάτες ενός αθλήματος, που στο τέλος παίρνουν αυτό που τους αξίζει. «Εγώ διοικώ, δεν είναι ανάγκη να ξέρω πόσες ακτίνες έχει ένα ποδήλατο. Άλλη δουλειά κάνει ο αθλητής, άλλη ο προπονητής και άλλη ο διευθυντής. Ο καθένας θα πρέπει να κοιτάει τον τομέα του και να κάνει τη δουλειά του. Εμένα πριν από 20 χρόνια μπήκε ο γιός μου στην ποδηλασία και έτσι κόλλησα το μικρόβιο. Την αγάπησα και πλέον την ακολουθώ και σε διοικητικό επίπεδο». Ο Γιάννης Παπασταματάκης, εξηγεί πως, στηρίζοντας την παράταξη του Βασίλη Διαμαντόπουλου, κατάφερε κα σάρωσε στην καταμέτρηση των ψήφων από τα σωματεία.
Περιμένατε τη νίκη της παράταξης σας στην εκλογική αναμέτρηση;
Την περιμέναμε τη νίκη, αυτή είναι η αλήθεια. Το σώμα είχε κουραστεί. Είχαν φέρει την ποδηλασία στο τελευταίο σκαλοπάτι. Απλά ο αντίπαλος πήρε 17 ψήφους μέσα από τους μηχανισμούς που είχε.
Η μεγάλη διαφορά και η εμπιστοσύνη των σωματείων, ιδιαίτερα στο δικό σας πρόσωπο, σας γεμίζει ευθύνη για το μέλλον στα δρώμενα της ελληνικής ποδηλασίας;
Εννοείται. Ο νέος αθλητικός νόμος ξεκαθάρισε τα εικονικά σωματεία με τους περιορισμούς που έβαλε. Στο συμβούλιο πλέον κατά 90% υπάρχουν μόνο πρόεδροι σωματείων. Παλιότερα έμπαιναν εκπρόσωποι σωματείων όχι πρόεδροι. Τώρα πλέον μπαίνουν αυτοί που πρωταγωνιστούν στο άθλημα. Αυτοί λοιπόν οι πρόεδροι εκτίμησαν τη δουλειά που έχει κάνει ο Παπασταματάκης στο άθλημα παρά το γεγονός ότι εγώ δεν σήκωσα ούτε ένα τηλέφωνο για να πω να με ψηφίσουν. Με ψήφισαν σωματεία που δεν ξέρω καν ποιος είναι ο πρόεδρος. Ήταν αυθόρμητος ο ψήφος των ανθρώπων. Το μόνο τηλέφωνο που πήρα είναι σε ένα τοπικό σωματείο το Σάββατο το μεσημέρι, τηλέφωνο που ο ίδιος ο άνθρωπος μου ζήτησε να πάρω.
Τι πιστεύετε ότι μέτρησε περισσότερο στην προεκλογική διαδικασία και τα σωματεία πείστηκαν και σας ψήφισαν;
Νομίζω η δουλειά που κάνω είτε σαν πρόεδρος του Ροδήλιου είτε σαν πρόεδρος της Τοπικής Επιτροπής. Διοργανώνουμε μέσα στην κρίση διεθνή ποδηλατικό αγώνα όταν από το 2012 έχει σταματήσει να διοργανώνεται ο ποδηλατικός γύρος της Ελλάδας. Εμείς μπορέσαμε, η ομοσπονδία πως δεν μπορεί; Αυτό το κατάλαβαν τα σωματεία.
Ποια είναι τα όνειρά σας για το προσεχές διάστημα που θα είσαστε στην διαχείριση της ευθύνης της Ποδηλατικής ομοσπονδίας;
Επειδή έχουμε γνώση του κινδύνου, πιστεύω ότι στις θέσεις που θα κατανεμηθούν, ο καθένας θα πάρει εκείνη που μπορεί να αποδώσει. Τις κεντρικές θέσεις θα τις πάρουν άνθρωποι που είναι πιο κοντά στην ομοσπονδία, άνθρωποι που έχουν περισσότερο χρόνο να ασχοληθούν. Δεν αποκλείουμε κανέναν. Ακόμη και οι σύμβουλοι της αντίπαλης παράταξης θα τους προταθούν κάποιες θέσεις. Εμείς πάμε να ενώσουμε την ποδηλασία και μόνο αν είμαστε όλοι μαζί μπορούμε να πάμε ένα βήμα πιο μπροστά. Δεν θα πάρει ο καθένας μας 10 θέσεις όπως συνέβαινε τα τελευταία χρόνια. Έκαστος θα πάρει από μια αρμοδιότητα. Αυτό είναι το πνεύμα μας. Όπου χρειαστεί θα είμαστε εκεί, έχουμε τις γνώσεις, την όρεξη. Είμαστε στρατιώτες του αθλήματος.
Σε λίγες μέρες το νησί της Ρόδου θα γίνει και πάλι το επίκεντρο της παγκόσμιας ποδηλασίας με 176 αθλητές από 18 χώρες να λαμβάνουν μέρος στους διεθνείς ποδηλατικούς αγώνες για 5η συνεχή χρονιά. Είναι μια διοργάνωση που έχει την σφραγίδά σας καθώς με την δική σας επιμονή και δουλειά πήρε το μερίδιο που της αξίζει στον παγκόσμιο χάρτη. Τι κόστος έχει για εσάς αυτή η διοργάνωση και δεν μιλάω μόνο για το οικονομικό κομμάτι…
Δεν μετριέται. Νύχτα μέρα δουλεύουμε για αυτούς τους αγώνες και ειδικά φέτος με τον κορωνοϊό μας δυσκολεύει αφάνταστα. Για παράδειγμα. Ακόμη και τώρα, 15 μέρες πριν την έναρξη των αγώνων, δεν ξέρουμε αν ο Καναδάς που έχει δηλώσει 2 ομάδες θα ανοίξει τα σύνορά του για να ταξιδεύσουν οι αθλητές. Το ίδιο ισχύει και με τη Νορβηγία. Ευτυχώς έχουμε 82 αιτήματα ομάδων για 26 συμμετοχές και καθημερινά γίνονται αλλαγές. Επίσης οι αεροπορικές εταιρείες σε κάποιες χώρες δεν έχουν πτήσεις που να βολεύουν τις ομάδες. Θα τα καταφέρουμε όμως και θα έρθουν τελικά 176 αθλητές. Στην ερώτησή σας λοιπόν απαντάω ότι αν ήταν εύκολη η διοργάνωση θα την είχαν κάνει όλοι. Πρέπει να έχει στήριξη φορέων και χορηγών. Για να στηρίξουν Πολιτεία και χορηγοί μια τέτοια διοργάνωση – ειδικά σε ένα άθλημα, όπως η ποδηλασία, που στην Ελλάδα την έφτασαν σε χαμηλό επίπεδο – πρέπει να δείξεις έργο. Πλέον στην 5η συνεχή χρονιά πείθουμε κόσμο και μπαίνουν στην διοργάνωση. Ξενοδοχεία, φορείς, επιχειρήσεις του νησιού, όλοι αρχίζουν και καταλαβαίνουν ότι παράγουμε έργο. Εμείς αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να ανταποδώσουμε. Στόχος μας είναι οι ομάδες του εξωτερικού να επιλέγουν τη Ρόδο σε μη τουριστική περίοδο. Οι Γερμανοί ήρθαν για 15 μέρες τον Ιανουάριο και ενίσχυσαμν την οικονομία του νησιού. Θέλουμε να βάλουμε την Ελλάδα, τη Ρόδο, στον παγκόσμιο χάρτη της ποδηλασίας. Θέλουμε οι ομάδες της Βόρειας Ευρώπης να έρχονται κάθε χειμώνα και να προετοιμάζονται στο νησί μας.
Εν μέσω πανδημίας είδαμε το ποδήλατο να κερδίζει φίλους ανά την Ελλάδα. Μπορεί να γίνει τρόπος ζωής για τον Έλληνα όπως συμβαίνει σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες;
Είναι η χρυσή ευκαιρία μας. Το ποδήλατο πρέπει να μπει στην κουλτούρα του Έλληνα και νομίζω ότι αυτό αρχίζει να συμβαίνει. Σας αναφέρω ότι φέτος στον Ροδήλιο έχουμε βγάλει 76 δελτία, αριθμός τεράστιος. Το ίδιο έγινε και σε άλλα σωματεία της Ρόδου αλλά και στην γειτονική Κω. Πριν από 4 χρόνια δεν υπήρχε σωματείο και πλέον υπάρχουν 3 ομάδες με 100 δελτία. Πλέον πανελλαδικά η Ποδηλασία αρχίζει και ανεβαίνει και αυτό θα πρέπει να το εκμεταλλευτεί η νέα διοίκηση. Θα πρέπει να το αναπτύξει, να το πάει παραπάνω. Όχι μόνο ως άθλημα αλλά και ως μέσο μεταφοράς και εκγύμνασης.
Τι είναι αυτό που θα θέλατε να υποσχεθείτε στους φίλους της ποδηλασίας με την ανάληψη των καθηκόντων σας;
Εμείς θέλουμε να υλοποιήσουμε το προεκλογικό μας σλόγκαν. «Ανοιχτοί δρόμοι για την ποδηλασία» λοιπόν. Δεν αλλάζει κάτι από αυτό που υποστηρίζαμε και ως αντιπολίτευση. Κάποιοι, φοβούνται, ότι επειδή 12 χρόνια ως αντιπολίτευση, μας είχαν στο περιθώριο, θα κάνουμε τα ίδια που έκαναν οι προκάτοχοι μας. Εμείς αυτό πολεμάγαμε ως αντιπολίτευση και αυτό δεν θα κάνουμε τώρα. Εμείς θα είμαστε διοίκηση για όλους. Για τον πρώτο και τον τελευταίο. Δίκαια και ωραία. Θέλουμε τις συμβουλές και τις ιδέες τους για να πάμε το άθλημα μπροστά ενωμένοι. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Μόνο έτσι θα μεγαλώσουμε το άθλημα. Θα το πάμε μπροστά αυτοί που το αγαπάμε. Αν κάποιοι επιδιώκουν τη δική τους προβολή και άλλα συμφέροντα, αυτοί δεν θα έχουν την τύχη να μας ακολουθήσουν. Τόσο απλά. Υποσχόμαστε διαφάνεια και αξιοκρατεία για όλους το ίδιο.
Υπάρχουν κάποιοι που σας βοήθησαν και θα θέλατε μέσα από αυτή τη συνέντευξη να ευχαριστήσετε;
Όλους θέλω να τους ευχαριστήσω. Σίγουρα η ομάδα μου, ο Ροδήλιος, στάθηκε δίπλα μου. Ανέβασαν την εικόνα του συλλόγου ψηλά και αυτό έπεισε σωματεία από την υπόλοιπη Ελλάδα να με ψηφίσουν. Ο δήμος έμπρακτα με στήριξε, ο περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου κ. Χατζημάρκος με εμπιστεύεται, το ίδιο και ο ΔΟΠΑΡ. Δεν θα μετανιώσουν για αυτό. Ότι αναλαμβάνουμε το κάνουμε καλύτερο και αυτό θα το δείτε στο άμεσο μέλλον.
Όταν χθες ακούσατε ότι ο Παπασταματάκης έχει τους περισσότερους ψήφους τι πέρασε από το μυαλό σας;
Η αλήθεια είναι ότι ο σκληρός πυρήνας της παράταξης μας, μου είχε πει ότι θα είμαι πρώτος. Μάλιστα έβαζαν και στοίχημα ότι θα είμαι πρώτος ή μέσα στην πρώτη τετράδα. Όταν η πρόεδρος της εφορευτικής επιτροπής ανακοίνωσε το όνομά μου έμεινα έκπληκτος γιατί δεν πίστευα ότι ένας άνθρωπος που είναι μακριά από τα κέντρα αποφάσεων και δεν είναι στην διοίκηση θα μπορούσε να κερδίσει τόσο μεγάλη μερίδα ψήφων. «Δουλεύεις αθόρυβα και δεν επιδιώκεις κάτι μέσα από το άθλημα, δεν είσαι ποδηλατικός άνθρωπος αλλά είσαι αυτός που προσφέρει στο άθλημα» ήταν η δικαιολογία που μου εξέφρασαν κάποιοι όταν απόρησα για την πρωτιά σε ψήφους. «Εσύ μόνο πληρώνεις και δεν έχεις κανένα συμφέρον» μου είπαν χαρακτηριστικά.
Χάσατε να φανταστώ πολλά στοιχήματα;
Η αλήθεια είναι ότι έχασα ένα μεγάλο τραπέζι αλλά με σώζει το γεγονός ότι τα εστιατόρια είναι κλειστά…