Ο ημιτελικός των -60κ. στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο της Νάπολης, όπου συμμετείχαν συνολικά 49 αθλητές, έχει μόλις τελειώσει και ο Κωνσταντίνος Τσαπάρας, αντιλαμβάνεται ότι αυτή τη φορά, έχει καπαρώσει θέση στο βάθρο των νικητών.

Ότι ο τελικός και το μετάλλιο σε μια μεγάλη διοργάνωση της Ευρωπαϊκή Ένωσης Τζούντο (EJU), είναι πλέον γεγονός. Ότι στην ηλικία των 16 ετών, φτάνει στη μεγαλύτερη διάκριση της έως τώρα καριέρας του. Η συγκίνηση τεράστια (σ.σ. εξ ου και η αντίδρασή του να πιάσει το κεφάλι του σαν να μην πίστευε τι είχε καταφέρει), όπως αποκάλυψε στις δηλώσες που έκανε στο επίσημο site της EO Τζούντο, έστω κι αν λίγο αργότερα, δεν κατάφερε να κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο που τοσο επιθυμούσε. «Στο μέλλον θα έρθει», λέει.

Λίγες ημέρες μετά το ασημένιο στη Νάπολη, ο νεαρός τζουντόκα στέφθηκε πρωταθλητής Ελλάδας στους νέους άνδρες στη διοργάνωση που έγινε στη Θεσσαλονίκη, αποδεικνύοντας ότι άστρο λαμπρό τον ακολουθεί. Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού ο Κωνσταντίνος συνεχίζει την παράδοση του πατέρα και προπονητή του, Γιάννη Τσαπάρα, ενός εκ των κορυφαίων Ελλήνων τζουντόκα, με Μεσογειακό μετάλλιο, άπειρους Πανελλήνιους τίτλους κ.ο.κ.

Κι αν το μέλλον του στο τζούντο, δεν μπορεί να το γνωρίζει επακριβώς, το αντίθετο συμβαίνει με την Πανεπιστημιακή του κατάρτιση, αφού ασχολείται αρκετά με τον προγραμματισμό και γενικότερα την πληροφορική και στόχος του είναι να σπουδάσει στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο στην σχολή των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, ενώ θα ήθελε κι ένα μεταπτυχιακό στο εξωτερικό. Κι όλα αυτά παράλληλα με τη μεγάλη του αγάπη, το τζούντο!

Ο λόγος στον Κωνσταντίνο Τσαπάρα:

ΕΡ: Τι ήταν το πρώτο πράγμα που σου ήρθε στο μυαλό, όταν κατάλαβες ότι είχες κατακτήσει μετάλλιο στη Νάπολη;

ΑΠ: «Με το που κέρδισα τον ημιτελικό ένιωσα τεράστια συγκινημένος, το οποίο πιστεύω φάνηκε και από την αντίδραση μου. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν κατάλαβα ότι είχα φτάσει στον τελικό ήταν ότι μπορώ να κατακτήσω και το χρυσό μετάλλιο, το οποίο δυστυχώς δεν το κατέκτησα, αλλά είμαι σίγουρος ότι στο μέλλον θα έρθει».

ΕΡ: Πόσες φορές είδες τον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου με τους προπονητές σου, για να μπορέσεις να καταλάβεις τι δεν πήγε καλά ώστε να το διορθώσεις στο μέλλον;

ΑΠ: «Τον τελικό τον είδα αρχικά μόνος μου και ύστερα με τους προπονητές μου αρκετές φορές, έτσι ώστε να καταλάβω τα λάθη μου για να βελτιωθώ ως αθλητής στο μέλλον. Κατάλαβα δηλαδή ότι θα πρέπει να επιτίθεμαι πιο γρήγορα και πριν τον αντίπαλο μου, για να μην περνώ παρατηρήσεις για μη μαχητικότητα. Ενώ επίσης, κατάλαβα με τις παρατηρήσεις των προπονητών μου ότι θα πρέπει να δυναμώσω το κράτημα μου, έτσι ώστε να μπορώ να επιβάλλω το παιχνίδι μου στον αγώνα».

ΕΡ: Πρώτο ευρωπαϊκό μετάλλιο και αμέσως μετά πρωταθλητής Ελλάδας στους νέους άνδρες. Φαντάζομαι ότι αυτός ο μήνας θα σου μείνει αξέχαστος, μέχρι την επόμενη μεγάλη αθλητική στιγμή στην καριέρα σου;

ΑΠ: «Ναι αυτός ο μήνας ήταν πολύ σημαντικός για μένα καθώς το μετάλλιο αυτό ήταν το πρώτο μου σε υψηλό διεθνές επίπεδο. Ήταν επίσης μετά από μια πολύ δύσκολη χρονιά για μένα, λόγω πολλών τραυματισμών και κακοτυχίας, ενώ το 2023 ξεκίνησε πολύ καλά».

ΕΡ: Είναι δύσκολο είναι να έχεις για προπονητή τον πατέρα σου; Κι αν ναι, πως το διαχειρίζεσαι;

ΑΠ: «Όχι δεν είναι καθόλου δύσκολο, ίσα ίσα με βοηθάει περισσότερο που είναι ο πατέρας μου και προπονητής μου, καθώς με πιέζει αρκετά έτσι ώστε να βελτιωθώ. Επίσης με γνωρίζει τόσο καλά που μπορεί να με καταλάβει και να με βοηθήσει κάθε στιγμή, καλύτερα από ότι θα έκανε εάν δεν ήταν πατέρας μου».

ΕΡ: Οι αγωνιστικές προκλήσεις πολλές μέσα στη χρονιά. Έχεις οριοθετήσει τους στόχους σου;

ΑΠ: «Αρχικά τα Ευρωπαϊκά κύπελλα ξεκινώντας από το κύπελλο της Κροατίας. Ενώ ο μεγάλος μου στόχος είναι να κατακτήσω κάποιο μετάλλιο στις μεγάλες διοργανώσεις, δηλαδή το Παγκόσμιο και το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα καθώς και το Ευρωπαϊκό Ολυμπιακό Φεστιβάλ Νεότητας».

ΕΡ: Το τζούντο κυλάει στις φλέβες της οικογένειάς σου λόγω του πατέρα σου. Πόσο ψηλά θα ήθελες να φτάσεις κι αν το τζούντο θα συνεχίσει να αποτελεί οικογενειακή παράδοση στο μέλλον και με τα δικά σου παιδιά όταν με το καλό θα έρθουν.

ΑΠ: «Στο μέλλον μου θα ήθελα να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται και γιατί όχι και στους Ολυμπιακούς αγώνες. Το τζούντο για μένα είναι ένα πολύ μεγάλο μέρος της ζωής μου και για αυτό θα ήθελα και τα παιδιά μου να ασχοληθούν με αυτό, εφόσον φυσικά το επιθυμούν. Πριν φτάσω όμως στο σημείο να σκεφτώ για το τι θα συμβεί με τα δικά μου παιδιά, θα ήθελα να σπουδάσω στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο στην σχολή των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών. Ασχολούμαι ήδη με την πληροφορική και τον προγραμματισμό, οπότε είναι κάτι που ενδιαφέρει να κάνω στο μέλλον. Παράλληλα πάντα με το τζούντο. Είναι στο DNA μου».