Ο Παναγιώτης Γιαννάκης… επέστρεψε με στόχο να δημιουργήσει μια σχολή για το ελληνικό μπάσκετ, αλλά και για να μιλήσει για τη δύσκολη θητεία του στον Ολυμπιακό και για τον «πολυνίκη» Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς.
Ο «Δράκος» βρέθηκε στη σχολή Αθλητικής Δημοσιογραφίας «CITY UNITY COLLEGE» ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα των σπουδαστών και του καθηγητή του, και πρώην βοηθού του, Μάνου Μανουσέλη και αναφέρθηκε σε πολλά θέματα.
«Στόχος μου είναι να δημιουργήσω σχολή του ελληνικού μπάσκετ. Όπως για παράδειγμα, αν δεις κάποιον να πασάρει, ξέρεις ότι είναι Γιουγκοσλάβος ή Ρώσος ή Αμερικανός, έτσι, να γίνει και με τον Ελληνα παίκτη του μπάσκετ. Να γνωρίζουν ότι είναι Ελληνας μόνο από τον τρόπο που πασάρει, αμύνεται κλπ», τόνισε ο τέως ομοσπονδιακός τεχνικός.
Παράλληλα, εξήγησε πως «απέχω συνειδητά από την προπονητική, μετά την θητεία μου στον Ολυμπιακό. Μπορώ να πω όμως, ότι μου έχει λείψει. Θα πήγαινα οπουδήποτε να δουλέψω κι όχι μόνο σε μεγάλα ευρωπαϊκά σωματεία».
Εξηγώντας, μετά από χρόνια, το τι συνέβη κατά τη διάρκεια της θητείας του στον πάγκο των «ερυθρόλευκων», είπε πως «στον Ολυμπιακό έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα και αισθάνομαι δικαιωμένος, παρά το γεγονός ότι δέχτηκα επιθέσεις από παντού. Το πιο δύσκολο επάγγελμα στην Ελλάδα είναι αυτό του προπονητή». Όταν αναφέρθηκαν τα ονόματα δύο πρώην «κόκκινων», ο Γιαννάκης απάντησε: «Μη με ρωτάτε αν ο Μπουρούσης ή ο Τεόντοσιτς ήταν απείθαρχοι. Το θέμα είναι ότι ο προπονητής πρέπει να ξέρει να χειρίζεται τις όποιες ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα τους».
Μια άλλη ερώτηση που δέχθηκε ήταν για τον πιο δύσκολο αντίπαλο προπονητή. Ο ίδιος μπορεί να μην είπε το όνομα του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, αλλά τον «φωτογράφισε», τονίζοντας πως ήταν αυτός που είχε δημιουργήσει έναν κορμό χρόνων, που δούλεψε μ’ αυτόν για μεγάλες χρονικές στιγμές.
Εκτός αυτών είπε:
-Αισθάνομαι ευλογημένος που ως παίκτης είχα συμπαίκτες το Γκάλη, τον Ντομινίκ Γουίλκινς και πολλού άλλους. Ή, που ως προπονητής είχα παίκτη τον Διαμαντίδη, τον Σπανούλη κι όλα τα άλλα «χρυσά παιδιά» του ελληνικού μπάσκετ.
-Δεν γνωρίζω κάτι για την πρόταση της Φενέρ, μ’ αυτό ασχολείται ο ατζέντης μου.
-Πολλοί είπαν ότι οι Αμερικανοί δεν στενοχωρήθηκαν όταν τους κερδίσαμε στην Ιαπωνία. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Όχι μόνο στενοχωρήθηκαν, αλλά μας το είπαν κιόλας.
-Σημασία στον αθλητισμό δεν έχει μόνο πόσο γρήγορα τρέχεις, αλλά πόσο γρήγορα σταματάς.