Τα ιστορικού περιεχομένου αφιερώματα ανέκαθεν ήταν μία από τις αδυναμίες μας. Εκείνο που αντιληφθήκαμε με αφορμή την παρουσίαση των μεγαλύτερων σουτέρ στην ιστορία της Ευρωλίγκας, η οποία ολοκληρώθηκε πριν από λίγες μέρες, είναι πως έχουμε ακριβώς την ίδια αδυναμία με πολλούς από εσάς. Εδώ είμαστε ξανά λοιπόν, αυτή τη φορά με ένα αφιέρωμα στους καλύτερους αθλητικούς σέντερ της διοργάνωσης. Ξεκίνημα απόψε με δύο παίκτες τους οποίους γνωρίζουμε καλά.
Όνομα: Τζόι Ντόρσι
Ύψος: 2.02μ.
Άνοιγμα χεριών: 2.17μ.
Ομάδες: Μπασκόνια, Ολυμπιακός, Μπαρτσελόνα
Αγώνες: 75
Ο παίκτης που άλλαξε (μαζί με τον Έισι Λο) την μοίρα του Ολυμπιακού τη σεζόν 2011-12 και παράλληλα επαναπροσδιόρισε (μαζί με τον Κάιλ Χάινς) τα δεδομένα της θέσης “5” στον τελευταίο κύκλο της Ευρωλίγκας.
Ουδείς αποτυπώνει με μεγαλύτερη ακρίβεια τα βασικά χαρακτηριστικά των “υβριδικών” σέντερ (γνωστών κι ως undersized ή mobile) από τον Τζόι Ντόρσι. Με πραγματικό μπόι (χωρίς παπούτσια δηλαδή) μόλις στο 1.99μ. (μετρήθηκε 6’6.25’’ στο draft combine του 2008-09), όγκο, δύναμη κι εκτόπισμα “παλιομοδίτη” ψηλού άνω των 2.10μ. και παράλληλα εκρηκτικότητα κι ευκινησία που θα ζήλευαν ακόμα και “3αρια”, ο απόφοιτος του πανεπιστημίου του Μέμφις διέθετε όλα τα σωματικά “εργαλεία” για να εξελιχθεί στον Μπεν Γουάλας των φτωχών.
Το πιθανότερο είναι μάλιστα πως, λόγω των “εξωγήινων” σωματικών του προσόντων, θα το είχε πετύχει ακόμα κι αν είχε την μισή συγκρότηση κι ωριμότητα σε σχέση με τον “Big Ben”, που έλαμψε με τους Ντιτρόιτ Πίστονς την περασμένη δεκαετία, με αποκορύφωμα το πρωτάθλημα του 2004 απέναντι στους Λέικερς του Σακίλ και του Κόμπι. Η συνέπεια ωστόσο ουδέποτε συμπεριλήφθηκε στα δυνατά όπλα του Ντόρσι.
Οι ειδικοί συμφωνούν σχεδόν ομόφωνα πως είναι ο πληρέστερος pick and roll αμυντικός στην ιστορία της διοργάνωσης.
Ήθελες επιθετική άμυνα (hedge out ή παγίδα); Σου έδινε το μάξιμουμ, αντισταθμίζοντας τις μικρές τεχνικές του ατέλειες με την έκρηξη και τον όγκο του.
Ήθελες άμυνα με αλλαγές; Ήταν το ίδιο αποτελεσματικός με τον Χάινς, παρότι σαφέστατα δεν μπορούσε να χαμηλώσει στον βαθμό που το κάνει ο κατά έξι πόντους κοντύτερος συμπατριώτης του (ουδείς σέντερ μπορεί), αλλά και με τον Γιούντο, παρότι απέναντί του υστερούσε σημαντικά σε τεχνική.
Ήθελες flat άμυνα; Αυτή ήταν η ειδικότητά του. Αψεγάδιαστος σε όλα τα επίπεδα, παρότι οι προπονητές χρειάζονταν μονάχα μία προπόνηση για να αντιληφθούν πως τα περισσότερα απ’ όσα έκανε ήταν ενστικτώδη κι όχι αποτέλεσμα εκπαίδευσης.
“Το μεγαλύτερο θέμα που έχει ένας αντίπαλος του Ντόρσι, ξεκινώντας βεβαίως από τα κυρίαρχα αθλητικά του προσόντα, είναι το πόσο φαρδύς είναι”, μας έλεγε ο Γιώργος Μπαρτζώκας μία εβδομάδα πριν από το φάιναλ φορ της Κωνσταντινούπολης.
Είχε αντιμετωπίσει τους μετέπειτα πρωταθλητές Ευρώπης ως προπονητής του Πανιωνίου, στο τελευταίο τους τεστ ενόψει του μεγάλου ραντεβού. Τα λόγια του, όταν του είχαμε ζητήσει να σκιαγραφήσει το προφίλ της ομάδας του Ίβκοβιτς, ήταν σχεδόν προφητικά: “Δεν είναι εύκολο για κανέναν, ακόμα και για ομάδες με το ταλέντο και την προσωπικότητα της Μπαρτσελόνα, της ΤΣΣΚΑ και του Παναθηναϊκού, να ματσάρει την ενέργεια και την αθλητικότητα του Ολυμπιακού. Είναι ουσιαστικά μια νέα ομάδα έπειτα από τις προσθήκες του Ντόρσι και του Λο και τουλάχιστον αμυντικά μπορεί να τα βάλει με οποιονδήποτε. Ποιος είναι ο νο1 παράγοντας επ’ αυτού; Ξεκάθαρα ο Ντόρσι”.
Λίγους μήνες αργότερα ο Μαρουσιώτης τεχνικός αντικατέστησε τον θρυλικό Ντούντα στον πάγκο της ομάδας, όμως σύντομα υποχρεώθηκε να πει “αντίο” στον παίκτη που τον είχε αφήσει με το στόμα ανοιχτό σε εκείνο το φιλικό. Καταραμένη ασυνέπεια…
Όνομα: Μάρκους Σλότερ
Ύψος: 2.03μ.
Άνοιγμα χεριών: 2.12μ.
Ομάδες: Μπάμπεργκ, Ρεάλ, Νταρουσάφακα
Αγώνες: 134
Στα ντουζένια του, ο νυν παίκτης της ΑΕΚ διέθετε ένα αξιοθαύμαστο “πακέτο” εκρηκτικότητας, δύναμης και αλτικότητας, χωρίς ωστόσο σε καμία περίπτωση να πλησιάζει τα εξωπραγματικά στάνταρ του Ντόρσι. Και πως κατάφερε λοιπόν να καταγράψει διπλάσιο αριθμό παιχνιδιών στην καριέρα του στην Ευρωλίγκα σε σχέση με τον συμπατριώτη του, κατακτώντας μάλιστα το βαρύτιμο τρόπαιο το 2015, ως παίκτης-κλειδί στην επιστροφή της Ρεάλ στον θρόνο έπειτα από 20 χρόνια; Ζήτημα συγκρότησης και σε αυτή την περίπτωση, αλλά… από την ανάποδη.
Όπως ισχύει με τους περισσότερους “υβριδικούς” σέντερ, έτσι κι ο Σλότερ ξεκίνησε στο γυμνάσιο και στο κολλέγιο ως “τριαροτεσσάρι”, που λόγω των τεχνικών του περιορισμών μετατοπίστηκε σιγά-σιγά στην θέση “5”. Διέθετε πάντοτε την εργατικότητα, την σκληράδα και κυρίως την προσαρμοστικότητα που απαιτούνταν για να ολοκληρώσει ομαλά εκείνη την μετάβαση.
Τα πνευματικά του χαρίσματα ήταν κι ο βασικός λόγος για τον οποίο τον επέλεξε ο Λάσο με το που ολοκληρώθηκε η παρθενική του σεζόν στην Ευρωλίγκα με τη φανέλα της Μπάμπεργκ(2011-12), όπου είχε υπογράψει ως διάδοχος του Χάινς. Δικαιώθηκε απόλυτα δύο σεζόν αργότερα.
Ο προπονητής της Ρέαλ δεν έψαχνε απλώς έναν αθλητικό ψηλό, προκειμένου να είναι καλυμμένη η ομάδα του με βάση τα νέα δεδομένα που είχαν προκύψει, κυρίως λόγω του διδύμου Χάινς-Ντόρσι στον Ολυμπιακό. Έψαχνε έναν παίκτη που θα ήταν πάνω απ’ όλα ανθεκτικός στο μυαλό, ο οποίος θα μπορούσε να διαχειριστεί την πίεση και το “πρέπει” της Μαδρίτης, παραμένοντας απόλυτα προσηλωμένος ακόμα κι όταν θα έμενε… παρκαρισμένος για μακρά διαστήματα στον πάγκο.
Η σεζόν 2014-15 ξεκίνησε με τον Σλότερ να είναι τρίτος στην ιεραρχία των σέντερ της Ρεάλ, πίσω από τον Αγιόν και τον Μπουρούση, με αποτέλεσμα να αποτελεί έκπληξη κάθε φορά που ξεπερνούσε τα πέντε λεπτά παρουσίας στο παρκέ. Συνέχισε να προπονείται με την ίδια συνέπεια κι επιβραβεύτηκε στα μέσα Φλεβάρη, όταν ο Λάσο άλλαξε την τακτική στα μετόπισθεν. ‘Ήθελε η Ρεάλ να έχει την δυνατότητα να αμυνθεί με αποτελεσματικότητα τόσο επιθετικά, όσο και με αλλαγές κι αυτά μονάχα ο Σλότερ μπορούσε να του τα προσφέρει.
Από τρίτος λοιπόν έγινε ουσιαστικά σε μία νύχτα δεύτερος πίσω από τον Αγιόν, με την τροποποίηση εκείνη στο αμυντικό πλάνο να μνημονεύεται ως σήμερα στη Μαδρίτη ως ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες για την κατάκτηση του τροπαίου.
Ο Αμερικανός βγήκε μάλιστα ακόμα πιο μπροστά στον τελικό. Ο Μεξικάνος συμπαίκτης του είχε κάνει ματσάρα στον ημιτελικό με την Φενέρ, όμως ο Λάσο φοβόταν τον Σπανούλη όσο κανέναν άλλον, με αποτέλεσμα να αλλάξει την προσέγγιση του ενόψει του μεγάλου ραντεβού με τον Ολυμπιακό.
Με δεδομένο λοιπόν πως η Ρεάλ είχε θέσει ως πρώτο στόχο να σταματήσει το pick and roll των “ερυθρολεύκων”, ο Σλότερ (17 λεπτά συμμετοχής) ουσιαστικά προσπέρασε στο rotation τον Αγιόν (15 λεπτά) στο κρισιμότερο παιχνίδι της σεζόν, δικαιώνοντας απόλυτα τον προπονητή του.
