Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966 αποτελεί την 8η διοργάνωση του θεσμού και φιλοξενήθηκε για πρώτη και τελευταία φορά στα γήπεδα της Αγγλίας από τις 11 μέχρι τις 30 Ιουλίου. Μια διοργάνωση, πάντως, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της οικοδέσποινας, την οποία αν όχι όλοι, οι περισσότεροι την κατηγόρησαν ότι έλαχε ευνοϊκής μεταχείρισης κυρίως λόγω του τότε προέδρου της FIFA, του Aγγλου Σερ Στάνλεϊ Ράους.
Το ξεκίνημα μιας αιώνιας κόντρας-διαμάχης
Το Μουντιάλ του 1966 έμεινε στην ιστορία για τον τελικό. Ένας τελικός από τον οποίο ξέσπασε μια μεγάλη κόντρα μεταξύ Άγγλων και Γερμανών για το γκολ του Τζεφ Χαρστ που σύμφωνα με τα «πάντσερ» δεν πέρασε ποτέ τη γραμμή. 98.000 θεατές απόλαυσαν έναν σπουδαίο τελικό που κρίθηκε στην παράταση υπέρ των Άγγλων με σκορ 4-2.
Το τρίτο γκολ των «Λεόντων» που σημειώθηκε από τον Τζεφ Χαρστ προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και διαμαρτυριών από τους Δυτικογερμανούς, οι οποίοι θεώρησαν πως ουδέποτε πέρασε η μπάλα τη γραμμή της εστίας του Τιλκόφσκι. Ο διαιτητής, Γκότφριντ Ντινστ και ο επόπτης Τόφικ Μαχράμοφ είχαν αντίθετη άποψη και βοήθησαν την Αγγλία να φτάσει στην κατάκτηση του τίτλου. Τα σύγχρονα μέσα, μερικά χρόνια αργότερα αποκάλυψαν πως αυτοί που είχαν δίκιο ήταν οι Γερμανοί. Ο Τζεφ Χαρστ ακόμα και σήμερα παραμένει ο μοναδικό παίκτης στην ιστορία της διοργάνωσης που έχει πετύχει χατ-τρικ στον τελικό. Πάντως, το βίντεο του αγώνα έδειξε πως η εγκυρότητα και των τριών γκολ του Χαρστ ήταν συζητήσιμη.
Η κλοπή του «Ζιλ Ριμέ»
Σχεδόν δύο μήνες πριν την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου, η FIFA ανακοίνωσε την κλοπή του τροπαίου «Ζιλ Ριμέ». Λίγες μέρες αργότερα, το κλεμμένο τρόπαιο, εντοπίστηκε σε λονδρέζικο κήπο από έναν σκύλο.
Η πρωτάρα
Η Βόρεια Κορέα ήταν πρωτοεμφανιζόμενη σε Παγκόσμιο Κύπελλο, ωστόσο, φρόντισε η παρουσία της να μείνει αξέχαστη. Κυρίως στους Ιταλούς, τους οποίους απέκλεισε στη φάση των ομίλων κερδίζοντας με 1-0 και γκολ του Πακ Ντου Ικ. Μάλιστα, λίγο έλειψε να κάνει νέα έκπληξη στην προημιτελική φάση όταν προηγήθηκε 3-0 της Πορτογάλιας. Ο αείμνηστος Εουσέμπιο με 4 γκολ οδήγησε την πατρίδα του σε μια ανεπανάληπτη ανατροπή παίρνοντας την πρόκριση με 5-3 (Χοσέ Αουγούστο 80′ το 5ο γκολ).
Η απογοήτευση
Η Βραζιλία ήταν η μεγάλη απογοήτευση της διοργάνωσης. Το «Μαύρο Διαμάντι» ο Πελέ, δεν έλαμψε ποτέ και γι’ αυτό φρόντισαν οι αμυντικοί της Βουλγαρίας και της Ουγγαρίας, που τον «ξυλοφόρτωσαν» με σκληρά μαρκαρίσματα, με αποτέλεσμα να μη βοηθήσει τη «σελεσάο». Έτσι, με μία νίκη σε 3 ματς έμεινε στην 3η θέση, αποχαιρετώντας τη διοργάνωση στη φάση των ομίλων και μετά από δύο συνεχόμενα τρόπαια δεν μπόρεσε να υπερασπιστεί το στέμμα της.
Τα γήπεδα που χρησιμοποιήθηκαν:
Λονδίνο – Γουέμπλεϊ
Λονδίνο – Γουάιτ Σίτι
Λίβερπουλ – Γκούντισον Παρκ
Σέφιλντ – Χίλσμπορο
Σάντερλαντ – Ρόκερ Παρκ
Μπέρμιγχαμ – Βίλα Παρκ
Μάντσεστερ – Ολντ Τράφορντ
Μίντλεσμπρο – Έιρσομ Παρκ
Τα «κανόνια»
9 γκολ: Εουσέμπιο – Πορτογαλία
6 γκολ: Χέλμουτ Χάλερ – Γερμανία
4 γκολ: Τζεφ Χαρστ – Αγγλία
Φραντς Μπεκενμπάουερ – Γερμανία
Φέρεντς Μπένε – Ουγγαρία
Βάλερι Πορκουγιάν – Σοβιετική Ένωση
