Είναι στιγμές στη ζωή που καταλαβαίνεις πάρα πολλά πράγματα χωρίς να χρειαστεί να κάνεις ιδιαίτερες αναλύσεις Αρκεί, να σας περιγράψω (συγνώμη για τον πρώτο ενικό, αλλά στην παρούσα φάση πρέπει να τον χρησιμοποιήσω) το περιστατικό που μου έτυχε λίγο πριν αποχωρήσω απ’ την αίθουσα Τύπου του γηπέδου της Βίλεμ, όταν ολοκληρώθηκε το φιλικό παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Ενώ ετοίμαζα τα πράγματά μου μαζί με τον συνάδελφο και καλό φίλο Γιώργο Λώρη, μας πλησίασε ένας 30ρης με φόρμα της ολλανδική ομάδας.
Κατάλαβε πως είμαστε Έλληνες και άρχισε να μας ρωτάει αν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα στη χώρα μας, όσο διαβάζει και ακούει. Αν έχουμε χρήματα για να φάμε και πόσο επικίνδυνη είναι η κατάσταση στην Ελλάδα. Εμείς, του ζητήσαμε να πιστεύει τα μισά από όσα διαδίδονται για τη χώρα μας, προτείνοντάς του να έρθει απ’ τα μέρη μας για διακοπές. Ακουσε με ευχαρίστηση τα λόγια μας. Έδειξε να αγαπάει πολύ την Ελλάδα.
Όταν τον ρωτήσαμε αν είναι ανοικτή η μπουτίκ της Βίλεμ για να αγοράσουμε ένα αναμνηστικό λάβαρο της ομάδας, προσφέρθηκε να μας βοηθήσει, λέγοντάς μας: «Είναι κλειστεί τέτοια ώρα. Αλλά ξέρω τον υπεύθυνο και θα σας πάω σε αυτόν για να την ανοίξει για εσάς».
Ο 30άρης έκανε άνω – κάτω το πολύ οργανωμένο γήπεδο της Βίλεμ, αλλά δεν τον βρήκε τον υπεύθυνο της μπουτίκ. Τότε μας πρότεινε να τον ακολουθήσουμε έως τα αποδυτήρια της ολλανδικής ομάδας, μήπως βρει εκεί κάποιο λάβαρο να μας το χαρίσει.
«Όχι, μη σε βάζουμε στον κόπο», του είπαμε, αλλά εκείνος επέμενε. Στη διαδρομή γυρίζει ο Γιώργος και μου λέει: «Έχεις καταλάβει ποιος είναι». «Όχι», του απάντησα μηχανικά, λόγω της κόπωσης στο τέλος της ημέρας απ’ τη δουλειά.
«Είναι ο Ντόνι Ντε Γκρόοτ που πήγε να «κρεμάσει» με σουτ τον Κάρολ στο δεύτερο ημίχρονο», μου διευκρίνισε ο Γιώργος, ο οποίος επειδή γνωρίζει πολύ καλά το ολλανδικό ποδόσφαιρο, άρχισε να μου αναλύει το βιογραφικό του όση ώρα τον περιμέναμε έξω απ’ τα αποδυτήρια: «Πέρυσι, σε 21 αγώνες της Βίλεμ πέτυχε 11 γκολ. Είναι πολύ έμπειρος και καταξιωμένος ποδοσφαιριστής Ολλανδία, ο οποίος έχει αγωνιστεί στην Ουτρέχτη, την Βαλβάικ, την Νιούκασλ Γιουνάιτεντ Τζετς και την ΑΕΚ Λάρνακας».
Μέχρι να αφομοιώσω το βιογραφικό του, ο Ντε Γκρόοτ βγήκε απ’ τα αποδυτήρια: «Δυστυχώς δεν βρήκα λάβαρο. Ελπίζω να σας αρέσει αυτή η φανέλα. Είναι η περσινή της Βίλεμ». Τον κοίταζα και δεν το πίστευα. Ένας εν ενεργεία αξιόλογος Ολλανδός ποδοσφαιριστής να κάνει ότι περνάει απ’ το χέρι του προκειμένου να εξυπηρετήσει δύο άγνωστους δημοσιογράφους, από μία χώρα του εξωτερικού, για την οποία έχει ακούσει τα χειρότερα.
Κάπου εδώ ολοκληρώνεται η ιστορία με τον Ντόνι Ντε Γκροοτ. Ήταν ένα μάθημα συμπεριφοράς και κατ’ επέκταση ζωής για εμάς και ελπίζω για όλους όσοι ασχολούνται επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο στην καταταλαιπωρημένη Ελλάδα.
