Ένα από τα… φαντάσματα που αιωρούνταν πάνω από το Γεώργιος Καραϊσκάκης για αρκετά χρόνια ήταν αυτό του Ερνέστο Βαλβέρδε. Ο Ισπανός τεχνικός όντας προπονητής του Ολυμπιακού κατάφερε με το έργο του και με την εν γένη παρουσία του να αγαπηθεί όσο κανείς άλλος από τον κόσμο της ομάδας του Πειραιά.
Έγινε σύνθημα στα χείλη των οπαδών αλλά και των απλών φιλάθλων, ενώ πάντα αποτελούσε το αντίβαρο στην ζυγαριά για τη δουλειά που έκανε ο κάθε προπονητής μετά απ’ αυτόν, “καλός είναι ο τάδε, αλλά το ποδόσφαιρο που έπαιζε ο Ολυμπιακός επί Βαλβέρδε δεν το παίζει”.
Πολλοί οι αντίπαλοι που μπήκαν στο… ρινγκ αυτό, μα όλοι έχασαν και μάλιστα κατά κράτος. Ο Βασιλιάς Ερνέστο ήταν στον θρόνο και δύσκολα θα έπεφτε απ’ αυτόν.
Η άφιξη του… διαδόχου
Μέχρι που ήρθε στο λιμάνι ο Πέδρο Μαρτίνς. Για να ακριβολογούμε μέχρι που συμπλήρωσε 6 μήνες στο τιμόνι του Ολυμπιακού ο Πορτογάλος τεχνικός.
Για κάποιους που το μάτι τους “κόβει” και μπορούν και βλέπουν λίγο πιο μακριά ο Μαρτίνς ήταν ιδιαίτερη περίπτωση από την πρώτη μέρα. Έδειχνε μία διαφορετική φιλοσοφία και δουλειά που προκαλούσε εντύπωση.
Στην Ελλάδα όμως, όλα κρίνονται από τα αποτελέσματα και όπως καταλαβαίνει κανείς υπήρξαν στιγμές κατά την περσινή σεζόν που ο Μαρτίνς έφτασε μία ανάσα από την πόρτα της εξόδου. Όμως όταν τα “αποδυτήρια” και μάλιστα τα δύσκολα, όπως αυτά του Ολυμπιακού είναι δίπλα στον προπονητή κι επιμένουν πως η ευθύνη ενός κακού αποτελέσματος είναι αποκλειστικά δική τους, κάτι σημαίνει.
Ο Μαρτίνς δούλεψε πολύ το καλοκαίρι και στο κομμάτι “τι παίκτες χρειάζεται το στυλ παιχνιδιού που θέλω να παίξω” και ήταν τυχερός διότι είχε δίπλα του μία διοίκηση που του έδωσε απλόχερα ότι ζήτησε. Τα αποτελέσματα της δουλειάς του φάνηκαν στα πολλά και απαιτητικά Ευρωπαϊκά παιχνίδια των ερυθρολεύκων, στο οποία η ομάδα του Μαρτίνς παρέμεινε αήττητη. Μάλιστα με την πορεία αυτή του Ολυμπιακού ο Πέδρο Μαρτίνς ξεπέρασε σε ποσοστό ευρωπαϊκών νικών τον Ερνέστο Βαλβέρδε, καθώς βέβαια και άλλους προπονητές της ομάδας του Πειραιά. Το ποσοστό επιτυχίας του Πορτογάλου, άλλαξε στους ομίλους αλλά μπορεί να βελτιωθεί περισσότερο στα επόμενα ματς.
Δάσκαλος και μαθητής
Στα συν του, το ότι είναι δάσκαλος και μαθητής. Βελτιώνει καθημερινά την ομάδα του, επειδή ο ίδιος κοιτά να βελτιώνεται ματς με ματς, προπόνηση με προπόνηση.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης του έδωσε τα υλικά που ζήτησε και ο Μαρτίνς “χτίζει” κάτι πολύ ωραίο που ο κόσμος του απολαμβάνει σε τέτοιο βαθμό που πλέον το “βάρος” του Βαλβέρδε στην ζυγαριά των φίλων του Ολυμπιακού δεν φτάνει για να τον κρατά στο κάτω της μέρος.
Ο Μαρτίνς παρουσιάζει ένα Ολυμπιακό που για πολλούς πλέον είναι ο καλύτερος των πολλών τελευταίων χρόνων. Το “σαν τον Ολυμπιακό του Βαλβέρδε, δεν είναι”, έχει μετατραπεί σε “ούτε επί Βλαβέρδε έπαιζε τόσο καλά” κι αυτό είναι το μεγαλύτερο παράσημο για τον Πορτογάλο τεχνικό.
Νίκη προπονητή η νίκη επί της ΑΕΚ
Η νίκη των ερυθρόλευκων την Κυριακή στο Γεώργιος Καραϊσκάκης ήταν νίκη του προπονητή τους. Ο Μαρτίνς ξάφνιασε τους πάντες με την επιλογή του 4-3-3 και μάλιστα ανάποδα απ ότι το έπαιξε με την Μπάγερν. Ο Πορτογάλος επέλεξε να βάλει 3 ποδοσφαιριστές στα χαφ γιατί του άρεσε η πίεση της ομάδας του στο 2ο μέρος με τους Γερμανούς. Όμως επέλεξε να βάλει τον Γκιλιέρμε να παίξει πιο πίσω κοντά στους δύο κεντρικούς αμυντικούς ώστε να έχει έναν παίκτη με άριστο χειρισμό της μπάλας σε σημείο που δεν ήθελε λάθη.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να τραβηχτεί πολύ μακριά ο Σιμόες και να αδυνατίσει τη μεσαία γραμμή της ΑΕΚ. Τρικ που έδωσε σε Μπουχαλάκη και Καμάρα ελεύθερο… χωράφι για να κάνουν τη δουλειά τους και τον Ολυμπιακό να μεταφέρει το παιχνίδι του από τα άκρα στον άξονα.
Επίσης δείχνει απόλυτα σίγουρος στο πως διαχειρίζεται το ρόστερ του πλέον. Επέλεξε σε δεύτερο δύσκολο ματς εντός των συνόρων να παίξει με κεντρικό αμυντικό δίδυμο τους Σεμέντο και Αβραάμ. Ο Μαρτίνς πιστεύει πάρα πολύ στον δεύτερο (στον πρώτο είναι δεδομένο, άλλωστε ο Ολυμπιακός πάλευε με τα θηρία για να τον αποκτήσει το καλοκαίρι) διότι είναι μία “μηχανή” που προπονείται ακατάπαυστα και που ξέρει πάρα πολύ καλά πως να διαχειριστεί παιχνίδια απαιτήσεων στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Όπως στο Κλεάνθης Βικελίδης με τον Άρη, έτσι και χθες ο Αβραάμ ήταν από τους κορυφαίος του γηπέδου.
Η δουλειά του Μαρτίνς φαίνεται στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, ακούγεται στις ιαχές του κόσμου και είναι πλέον φανερό πως ο Ερνέστο Βαλβέρδε δεν κάθεται στον θρόνο πια.
