Γεννήθηκε στη Ρόδο από πατέρα Έλληνα και μητέρα από την Ολλανδία. Έχει και τις δύο υπηκοότητες και η μοίρα ήθελε να μάθει ποδόσφαιρο και στις δύο αυτές χώρες. Εξέφρασε το πάθος του για ποδόσφαιρο στην Ακαδημία του Ευκλή Σορώνης στο νησί των ιπποτών, αλλά από οκτώ χρονών πάλευε να μπει στην Ακαδημία του Παναθηναϊκού.
Τα κατάφερε στα 11. Ένα πρώτο όνειρο γινόταν πραγματικότητα. Στο “Τριφύλλι” θα μάθαινε τα μυστικά του ποδοσφάιρου και θα έμπαινε σε έναν πιο επαγγελματικό τρόπο ζωής. Για τρία χρόνια πήρε πολλά, αλλά η ζωή δεν τα φέρνει πάντα όπως τα υπολογίζεις. Η οικονομική κρίση, ανάγκασε τους γονείς του να πάρουν την απόφαση να μετακομίσει η οικογένεια στην γεννέτειρα της μητέρας για ένα καλύτερο μέλλον.
Του είχαν υποσχεθεί πως το ποδόσφαιρο δε θα το άφηνε. Ήθελαν να βλέπουν τον γιο τους ευτυχισμένο, χαρούμενο και χαμοεγλαστό. Και το ποδόσφαιρο του πρόσφερε απλόχερα αυτά τα συναισθήματα. Η Ακαδημία της Άλκμααρ ήταν η καλύτερη επιλογή. Ο Παντελής προσαρμόστηκε άμεσα εκεί και γρήγορα άρχισε να ξεχωρίζει.
Βλέπετε είχε ένα καλό πακέτο από συνδυασμό πραγμάτων. Είχε ταλέντο, είχε πάθος γι’ αυτό που έκανε και είχε όρεξη για δουλειά ώστε να πετύχει. Και το κατάφερε. Προπόνηση με προπόνηση, παιχνίδι με παιχνίδι, χρονιά-χρονιά έγινε αρχηγός της Άλκμααρ. Και με μάνατζερ τον Ραϊόλα, όλα δείχνουν πως το νερό έχει μπει στο αυλάκι.
Ο Τζον Φαντ Σχιπ, μετά τον Βρουσάι και τον Παυλίδη άνοιξε την πόρτα της Εθνικής ομάδας και στον Παντελή Χατζηδιάκο. Πλέον μπορεί να εκφράζει άφοβα και χαμογελαστά τα όνειρά του όπως είπε και στις πρώτες του δηλώσεις με τη γαλανόλευκη: “Πάντα ήταν το όνειρο μου να πάιξω στην Εθνική Ελλάδος και να παίξω μαζί με τον Παπασταθόπουλο και τον Μανωλά οι οποίοι δυστυχώς δε βρίσκονται εδώ πέρα. Το λόγο δεν τον ξέρω, αλλά για μένα είναι μια ευκαιρία να αποδείξω το τί μπορώ να κάνω για την Εθνική.”
Έτσι χαμογελαστός έκανε και την πρώτη του προπόνηση όπως θα δείτε και στα πλάνα του novasports.gr.
