Ο πρώην ποδοσφαιριστής της Τσέλσι, της Γουέστ Χαμ και και της Λίβερπουλ, Τζο Κόουλ, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το ποδόσφαιρο σε ηλικία 37 ετών.
Ο διεθνής Άγγλος μέσος, ο οποίος έπαιξε 56 φορές με την φανέλα της Εθνικής του ομάδας, έβαλε τίτλους σε μια 20ετή καριέρα που τελείωσε με τους Τάμπα Μπέι Ρόουντις στο πρωτάθλημα των ΗΠΑ.
Η θητεία του στο «Στάμφορντ Μπριτζ» ήταν η πιο πετυχημένη στην καριέρα του. Εκεί κέρδισε επτά τρόπαια, συμπεριλαμβανομένων τριών πρωταθλημάτων Αγγλίας, δύο Κυπέλλων και έχασε τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2008 από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Έπαιξε 56 φορές με την Αγγλία, αλλά ποτέ δεν έφτασε σε υψηλό επίπεδο με την Εθνική
Προϊόν των ακαδημιών της Γουεστ Χαμ, έπαιξε στην πρώτη ομάδα μαζί με τον Ρίο Φερντινάνντ και τον Φρανκ Λάμπαρντ.
Είχε πολύ μεγάλη επιδεξιότητα με την μπάλα, πολλοί τον παρομοίαζαν με τον Γκασκόιν, ενώ ο Πελέ είχε πει κάποτε ότι «έχει τις δεξιότητες ενός Βραζιλιανού».
Αποτελούσε πόθο του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον κατά την θητεία του στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Μάλιστα είχε στείλει μία φανέλα με το No 10 στον Κόουλ με το μήνυμα «αυτός θα είναι ο αριθμός σου όταν θα παίξεις για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ».
Η Άρσεναλ ήθελε επίσης να τον αποκτήσει, αλλά ήταν η Τσέλσι που τελικά υπερίσχυσε και απέκτησε τον ποδοσφαιριστή, από την Γουεστ Χαμ.
Μία σπουδαία καριέρα που στιγματίστηκε από πολλούς τραυματισμούς
Είχε μια σταδιοδρομία γεμάτη από τραυματισμούς. Ένα σπασμένο πόδι τον κράτησε έξω από την ομάδα για τα τελικά του Euro 2000 και τελικά το ντεμπούτο του με τα «Τρία Λιοντάρια» πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 2001.
Έκανε μόλις μία εμφάνιση παίζοντας ως αλλαγή στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 και «ζέσταινε» τον πάγκο στο Euro του 2004.
Η τελευταία του εμφάνιση με την Αγγλία, ήταν στην ήττα από την Γερμανία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010.
«Μετά από 20 χρόνια ως επαγγελματίας, ήρθε η ώρα να κλείσω την καριέρα μου. 716 επαγγελματικά παιχνίδια, 104 γκολ, για επτά μεγάλες ομάδες. Γουεστ Χαμ. Τσέλσι, Λίβερπουλ, Λιλ, Άστον Βίλα, Κόβεντρι και Τάμπα Μπέι Ρόουντις».
Το μέλλον του ο Κόουλ το βλέπει κοντά στο ποδόσφαιρο.
«Αισθάνομαι ότι μπορώ να προσφέρω πολλά ως προπονητής και πραγματικά είχα την ευκαιρία να αναλάβω κάποια από αυτά τα καθήκοντα με τους Ρόουντις. Για να προσφέρω την εμπειρία μου, για να βοηθήσω άλλους νέους ποδοσφαιριστές να πετύχουν τα όνειρά τους, όπως και εγώ, είναι το μεγάλο πάθος μου».
Με την κούπα του πρωταθλητή το 2010, μαζί με την γυναίκα του Κάρλι και την κορούλα τους
Και πρόσθεσε: «Υπάρχουν καίριες στιγμές στην καριέρα του κάθε επαγγελματία. Mία από τις δικές μου ήρθε όταν ήμουν νέος παίκτης της Γουεστ Χαμ. Ένας προπονητής, ο οποίος πλησίαζε τη συνταξιοδότησή, μου είχε πει: «Απολαύστε κάθε παιχνίδι, ως νεαροί παίκτες, γιατί κάποτε θα τελειώσει αυτό και θα σας λείπει».
Είχε δίκιο. Αυτές οι λέξεις αντηχούν ακόμα περισσότερο τώρα στα αυτιά μου από ό,τι τότε. Προσπάθησα να παίξω και να ζήσω με τις συμβουλές του κάθε μέρα, επειδή το να είμαι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής αποτελούσε απόλυτη τιμή για μένα.
Ελπίζω οι επόμενες δύο δεκαετίες να είναι τόσο ξεχωριστές όσο τα τελευταία 20 χρόνια μου ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Και πάλι, θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους με βοήθησαν κατά τη διάρκεια αυτής της πορείας».