O αγώνας Σκωτία-Αγγλία το 1872 ήταν ο πρώτος επίσημος διεθνής ποδοσφαιρικός αγώνας που παίχτηκε ποτέ, με αντιπαλότητα και ξύλο.

O αγώνας Σκωτίας-Αγγλίας το 1872 ήταν ο πρώτος επίσημος διεθνής ποδοσφαιρικός αγώνας που παίχτηκε ποτέ, με αντιπαλότητα και ξύλο.

Στον αγώνα βρέθηκαν αντιμέτωπες οι εθνικές ομάδες της Σκωτίας και της Αγγλίας. Ο αγώνας έλαβε χώρα στις 30 Νοεμβρίου του 1872 στο γήπεδο Χάμιλτον Κρέσεντ (Hamilton Crescent) της ομάδας κρίκετ Γουέστ οφ Σκότλαντ Κρίκετ Κλαμπ (West of Scotland Cricket Club), στο Πάρτικ (Partick, περιοχή της Γλασκώβης) στην Σκωτία. Τον αγώνα παρακολούθησαν 4.000 θεατές και έληξε ισόπαλος 0–0.

Στον αγώνα αυτό τα αίματα ανάβουν τόσο πολύ ώστε οι παίκτες και των δύο ομάδων ζητούν από τον διαιτητή να τους επιτρέψει να κλωτσάνε τους αντιπάλους στα πόδια.

Έπειτα από δημόσιες προκλήσεις που εκδόθηκαν σε εφημερίδες του Εδιμβούργου και της Γλασκώβης από τον γραμματέα της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας Τσαρλς Άλκοκ (Charles William Alcock), η πρώτη αναμέτρηση (ισόπαλη 1–1) ανάμεσα στις ομάδες που εκπροσώπησαν την Αγγλία και την Σκωτία έλαβε χώρα στις 5 Μαρτίου του 1870 στο γήπεδο κρίκετ The Oval, στο Λονδίνο. Ακολούθησαν άλλες τέσσερις σαββατιάτικες αναμετρήσεις στο ίδιο γήπεδο: 19 Νοεμβρίου 1870 (1–0), 25 Φεβρουαρίου 1871 (1–1), 18 Νοεμβρίου 1871 (2–1) και 24 Φεβρουαρίου 1872 (1–0).

Όλοι οι παίκτες που επιλέχθηκαν για την πλευρά της Σκωτίας ήταν από την περιοχή του Λονδίνου. Ο μόνος παίκτης συνδεδεμένος με Σκωτσέζικο σύλλογο ήταν ο Ρόμπερτ Σμιθ (Robert Smith) από την ομάδα Κουίνς Παρκ ΦΚ, της Γλασκώβης, ο οποίος έλαβε μέρος στην 2η, 3η και 4η αναμέτρηση. Ο Ρόμπερτ Σμιθ και ο συμπαίκτης του Τζέιμς Σμιθ είχαν οριστεί δημόσια στην λίστα του πέμπτου αγώνα αλλά τελικά δεν αγωνίστηκαν.
Μετά τους παραπάνω αγώνες υπήρχε μία δυσαρέσκεια στην Σκωτία ότι η ομάδα τους δεν συστάθηκε από ντόπιους Σκωτσέζους παίκτες. Ο Άλκοκ τότε προχώρησε στην προσφορά άλλης μίας πρόκλησης με Σκωτσέζικη ομάδα προερχόμενη από την Σκωτία.

Ωστόσο ο Άλκοκ φάνηκε ιδιαίτερα προβληματισμένος από τον αριθμό των παικτών των Σκωτσέζικων ομάδων την περίοδο εκείνη, επισημένοντας: “Δεν ενδιαφερόμαστε να παίξουμε με περισσότερους από έντεκα παίκτες, καθώς με μεγαλύτερο αριθμό κατά την γνώμη μας, το παιχνίδι γίνεται λιγότερο επιστημονικό και περισσότερο μία δοκιμασία ωμής βίας…”.

Το 1872, η πρωτοπόρος ομάδα της Σκωτίας εκείνης της περιόδου Κουίνς Παρκ δέχθηκε την πρόκληση του Άλκοκ, παρόλο που δεν υπήρχε ακόμη η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Σκωτίας για να την επικυρώσει. Αρκετά επίσημα κανονίστηκε αγώνας για την ημέρα του Αγίου Ανδρέα και τόπος συνάντησης επιλέχθηκε το γήπεδο Χάμιλτον Κρέσεντ της ομάδας κρίκετ Γουέστ οφ Σκότλαντ Κρίκετ Κλαμπ στο Πάρτικ.
Επί του παρόντος είναι ο παλαιότερος διεθνής ποδοσφαιρικός αγώνας αναγνωρισμένος από την FIFA ως επίσημος διεθνής, ενώ την εποχή εκείνη θεωρούταν ως μία συνέχεια των προηγούμενων πέντε αναμετρήσεων.

Και οι έντεκα παίκτες της Σκωτίας επιλέχθηκαν από την Κουίνς Παρκ. Η Σκωτία ήλπιζε να ενσωματώσει τους παίκτες Άρθουρ Κιναίρντ (Arthur Kinnaird) από τον σύλλογο Δε Γουόντερερς και Χένρι Ρένι-Τέιλιουρ (Henry Renny-Tailyour) από τον σύλλογο Ρόγιαλ Εντζινίρς οι οποίοι όμως δεν ήταν διαθέσιμοι. Η ομάδα της Σκωτίας επιλέχθηκε από τον τερματοφύλακα και αρχηγό Ρόμπερτ Γκάρντνερ (Robert Gardner). Η ομάδα της Αγγλίας επιλέχθηκε από τον Τσαρλς Άλκοκ, – ο οποίος δεν αγωνίστηκε λόγω τραυματισμού – και οι παίχτες προέρχονταν από εννέα διαφορετικούς αγγλικούς συλλόγους. Ο αγώνας αρχικά προγραμματίστηκε για τις 14:00 αλλά καθυστέρησε 20 λεπτά λόγω ομίχλης.

Οι Άγγλοι φορούσαν λευκή εμφάνιση και καπέλο, ενώ οι Σκωτσέζοι μπλέ σκούρα εμφάνιση με κεντημένο γαϊδουράγκαθο και κόκκινη κουκούλα.