Η διαδικασία έγινε επί της αρχής των άρθρων και επί του συνόλου κατά πλειοψηφία στη Βουλή και αφορά την Ένωση Επαγγελματικού Αθλητισμού, καθώς και άλλες διατάξεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε υπέρ του νέου νομοσχεδίου, η Ένωση Κεντρώων δήλωσε «παρών» και η ΝΔ και τα υπόλοιπα κόμματα της νυν Βουλής ψήφισαν κατά.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του ο Υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης επεσήμανε: «Συζητάμε σήμερα ένα νομοσχέδιο το οποίο έρχεται στη συνέχεια πολλών ρυθμίσεων που σκοπό είχαν όλα αυτά τα χρόνια να προσπαθήσουν να επαναφέρουν μία κανονικότητα, να βάλουν κανόνες και τάξη στο σύνολο του ελληνικού αθλητισμού. Η συζήτηση στην Ευρώπη -σε όλα τα όργανα είτε αυτά είναι αθλητικά είτε είναι πολιτικά- επικεντρώνεται σε συγκεκριμένους τομείς που πρέπει να χαραχθεί η πολιτική, γιατί τα φαινόμενα διαφθοράς και κακοδιοίκησης, τόσο στον επαγγελματικό όσο και στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, μαστίζουν το χώρο και αποτελούν πληγή στο σώμα του αθλητισμού.
Στο επίκεντρο των συζητήσεων αυτών βρίσκεται η λογοδοσία, η διαφάνεια, η ορθή διακυβέρνηση, η διασφάλιση των δικαιωμάτων της μειοψηφίας, η ισότητα των φύλων. Την ίδια στιγμή, η Διεθνής Ολυμπιακή επιτροπή στο σύνολο των δράσεων της μιλάει για την ορθή διακυβέρνηση, τη διαφάνεια και την ισότητα των φύλων, προωθώντας μικτά αθλήματα ή και θέματα ταμπού μέχρι τώρα, όπως είναι τα ηλικιακά όρια στις θητείες των Αθανάτων.
Στην Ελλάδα, την περίοδο της ευμάρειας όταν δαπανούσαμε εκατομμύρια επί εκατομμυρίων, είτε από τον Κρατικό προϋπολογισμό είτε από τους ειδικούς λογαριασμούς του τότε κρατικού ΟΠΑΠ, γίναμε μάρτυρες μιας όχι αντίστοιχης με τα χρήματα που δαπανούνταν, άνθησης του ελληνικού αθλητισμού, με πάρα πολλές παρατυπίες, και πάρα πολλά προβλήματα στο σύνολο των εκφάνσεων της διοίκησης του αθλητισμού.
Στον επαγγελματικό αθλητισμό επιβάλλεται, όπως συμβαίνει παντού, ο οικονομικός έλεγχος, και όχι ο κρατικός παρεμβατισμός. Σεβόμενοι την ορθή έννοια του αυτοδιοίκητου, προχωράμε στον προσδιορισμό του πλαισίου προκειμένου να γλιτώσουμε από τα φαινόμενα «αχυρανθρώπων» και των παράνομων δοσοληψιών.
Με αυτό το νομοθέτημα η επιτροπή επαγγελματικού αθλητισμού αναβαθμίζεται και ενισχύεται με αρμοδιότητες και ανθρώπινο δυναμικό με την απαιτούμενη νομική, επιστημονική και επαγγελματική εξειδίκευση, θεσπίζοντας σαφή ασυμβίβαστα, σαφή κολλήματα, αλλά και αναπτύσσοντας ένα σαφές και αυστηρό πλαίσιο ούτως ώστε να έχουμε έναν ενδελεχή και ουσιαστικό έλεγχο για να μη ζήσουμε τα φαινόμενα του παρελθόντος.
Ένα όργανο το οποίο θα λογοδοτεί και θα έχει την υποχρέωση να εκδίδει έκθεση πεπραγμένων. Ένα όργανο που θα εκδίδει πιστοποιητικό στις Α.Α.Ε. Ως Κράτος κάνουμε τον οικονομικό έλεγχο για να δούμε αν κάποια Α.Α.Ε. πληροί τις προϋποθέσεις προκειμένου να το λάβει. Αν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις αυτές, προβλέπονται εξοντωτικά πρόστιμα. Χαράσσουμε την πολιτική, ακολουθώντας τους κανόνες των διεθνών συνομοσπονδιών. Παράλληλα είμαστε σύννομοι με το κοινό περί δικαίου αίσθημα και την πραγματικότητα, την ουσία του ελέγχου που θα πρέπει να έχει το κράτος.
Για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό θα αντιπαρέλθω την ανακοίνωση της ΕΟΕ, η οποία νομίζω ότι έρχεται σε μεγάλο βαθμό σε αντίθεση και με τη συζήτηση που είχαμε στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, όπου καταδείχτηκε εκεί ότι πολλές από τις προτάσεις και εισηγήσεις έγιναν αποδεκτές και έγιναν διορθώσεις. Νομίζω ότι με την ανακοίνωση αυτή περισσότερο πολιτικολογεί παρά επί της ουσίας απαντά χρησιμοποιώντας τον όρο λαίλαπα. Λαίλαπα ο οικονομικός έλεγχος; Η λογοδοσία; Λαίλαπα το να μπορείς να ελέγχεις πού πηγαίνει το δημόσιο χρήμα για να μην ξαναζήσουμε όσα ζήσαμε στο παρελθόν; Η απλή αναλογική; Τώρα θυμήθηκαν το εκλογικό σύστημα; Ο Ν. 2725/1999 δεν έχει εκλογικό σύστημα; Σαφές εκλογικό σύστημα με ενισχυμένη αναλογική, με 70% μπόνους που επί της ουσίας αποτρέπει οποιαδήποτε άλλη άποψη να ακούγεται.
Γιατί τότε δεν ήταν παρέμβαση στο αυτοδιοίκητο και δεν ήταν πρόβλημα; Ο νόμος λοιπόν διαχρονικά ορίζοντας το πλαίσιο λειτουργίας ορίζει τα πάντα και εμείς σε αυτό το πλαίσιο ερχόμαστε και θέτουμε τους κανόνες, ν2725 του 99 άρθρο 24 παράγραφος 8 για το εκλογικό σύστημα. Το να υπάρχουν λοιπόν κανόνες γενικοί κανόνες, το πώς δομείται το κύτταρο του αθλητισμού είναι κομβικό για να μπορέσουμε να διασφαλίσουμε την ορθή λειτουργία του. Καμία παρέμβαση ούτε στο τι αποφάσεις θα πάρουν, ούτε στους κανόνες συγκρότησης, αλλά κανόνες που οφείλει το κράτος να βάζει.
Με αυτό το νομοσχέδιο θεσπίζουμε κανόνες στη συγκρότηση των οργάνων που διασφαλίζουν τις συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές της εκπροσώπησης, των δικαιωμάτων της μειοψηφίας, της εκπροσώπησης των φύλων. Ο κανόνας λοιπόν ενιαίο ψηφοδέλτιο αλλά με ποσόστωση σταυροδοσίας, εξυπηρετεί ώστε οι οριακές πλειοψηφίες να μην μπορούν να αποκλείσουν αντίθετες απόψεις. Δεν μπορεί το 51% της συνέλευσης να μπορεί να ελέγξει το 100% του οργάνου. Επίσης δίνεται η δυνατότητα στο νόμο σε κάποιον που δεν θέλει να κατέβει στην ενιαία λίστα να έχει το δικαίωμα να κατέβει με ξεχωριστό ψηφοδέλτιο, με τους κανόνες που βάλαμε.
Σχετικά με τη θέσπιση θητειών. Δεν αποκλείουμε κάποιον από τη διοίκηση των αθλητικών οργάνων, ορίζουμε τις θητείες, στις εκτελεστικές θέσεις είτε δύο συνεχόμενες ή τέσσερις στο σύνολο, στις θέσεις δηλαδή που έχουν δικαίωμα υπογραφής όπως αυτές ορίζονται στο καταστατικό κάθε ομοσπονδίας. Νομίζω ότι κανένας μας δεν θέλει το καθεστώς των ισοβίων προέδρων, χωρίς όμως να τους διώχνει και από τη διαδικασία. Είναι μια εξαιρετικά ισορροπημένη πρόβλεψη. Να βάλουμε λοιπόν αυτούς τους ελάχιστους κανόνες για την αυτοπρόσωπη ψήφο ώστε να τελειώσουν οι ομοσπονδιάρχες που στα συρτάρια τους έχουν εξουσιοδοτήσεις. Αυτά είναι τα σωματεία σφραγίδα που εμφανίζονται μόνο για τις εκλογές και συνήθως δια εξουσιοδοτήσεων.
Θα τα κάνουμε αποδεκτά όλα αυτά; Δεν μπορούμε να γυρίσουμε την πλάτη γιατί στο τέλος της ημέρας, τα χρήματα που δίνονται από τον κρατικό κορβανά δεν είναι λίγα και κάθε χρόνο θα είναι αυξημένα. Από τα 15 εκ. ευρώ που ήταν το 2015, στα 20 εκ. ευρώ το 2019 χωρίς να υπολογίσουμε τις έκτακτες επιχορηγήσεις.
Για την ποσόστωση φύλου να νομοθετήσουμε με ευχολόγια; Στο νόμο προβλεπόταν 20%, που είναι το 20%; Εγώ δεν δέχομαι, δεν μπορώ να κάνω με τίποτα αποδεκτό ότι δεν υπάρχουν γυναίκες που ενδιαφέρονται. Αν υποθέσουμε ότι έχουμε 10.000 σωματεία σε όλη τη χώρα με 7μελή διοικητικά συμβούλια σημαίνει ότι χρειαζόμαστε 23.000 γυναίκες σε σύνολο 5,5 εκατομμυρίων γυναικών στον ελληνικό πληθυσμό. Το 0,42% δηλαδή. Τόσο αδιάφορες λοιπόν είναι οι γυναίκες για την αθλητική διαδικασία»;