Μια σουρεάλ ποδοσφαιρική ιστορία, με απίθανο αυτογκόλ, άμυνα και στα δύο τέρματα από την…ίδια ομάδα και μια τρελή πρόκριση.

Μια σουρεάλ ποδοσφαιρική ιστορία, με απίθανο αυτογκόλ, άμυνα και στα δύο τέρματα από την…ίδια ομάδα και μια τρελή πρόκριση.
27 Ιανουαρίου 1994, Εθνικό Στάδιο Μπαρμπάντος. Η εθνική ομάδα των Μπαρμπέϊντος τίθεται αντιμέτωπη με την αντίστοιχη της Γρενάδα στο πλαίσιο των προκριματικών αγώνων για την πρόκριση στην τελική φάση του τότε Shell Caribbean Cup. Οι δύο αντίπαλοι έχουν κληρωθεί στον πρώτο όμιλο μαζί με το Πουέρτο Ρίκο.
Λίγες μέρες νωρίτερα, τα Μπαρμπέϊντος είχαν ηττηθεί 0-1 από το Πουέρτο Ρίκο, ενώ η Γρενάδα είχε επικρατήσει των Πορτορικανών με 2-0 στην παράταση. Σε εκείνον τον τελευταίο αγώνα του ομίλου οι γηπεδούχοι παίχτες των Μπαρμπέϊντος έπρεπε να κερδίσουν με τουλάχιστον δυο γκολ διαφορά τη Γρενάδα για να τερματίσουν πρώτοι στον όμιλο και να περάσουν στην επόμενη φάση.
Κι όμως, τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά. Σύμφωνα με τον κανονισμό της διοργάνωσης, δεν προβλέπεται ως αποτέλεσμα η ισοπαλία. Σε περίπτωση ισοπαλίας στα 90 λεπτά του αγώνα, οι δυο ομάδες θα πρέπει να αγωνιστούν και στην παράταση. Στην παράταση προβλέπεται το λεγόμενο «χρυσό γκολ»• όποια ομάδα σκοράρει πρώτη στην παράταση κερδίζει τον αγώνα. Κι όχι μόνο αυτό! Το χρυσό γκολ μετράει ως διπλό! Παραμένει άγνωστος ο εμπνευστής αυτού του κανόνα, αλλά όποιος και να είναι, σε αυτόν οφείλεται ό,τι επακολούθησε εκείνο το βράδυ στα Μπαρμπέϊντος.
Σχετικά νωρίς στον αγώνα τα Μπαρμπέϊντος προηγούνται ήδη με 2-0 και φαίνεται να εξασφαλίζουν τη νίκη και την πρόκριση με το επιθυμητό σκορ. Όμως, στο 83ο λεπτό, μόλις επτά λεπτά πριν από τη λήξη του αγώνα, η Γρενάδα σκοράρει. Με το σκορ 2-1 οι παίχτες των Μπαρμπέϊντος γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να προκριθούν στην επόμενη φάση. Θα πρέπει να σκοράρουν και τρίτο γκολ. Οι αδαείς περιμένουν τους παίχτες των Μπαρμπέϊντος να επιτεθούν κατά κύματα στην εστία της Γρενάδα για να πετύχουν το πολυπόθητο τέρμα. Εις μάτην.
Οι παίχτες των Μπαρμπάντος επιλέγουν κάτι διαφορετικό. Μετά από τέσσερα λεπτά ατελέσφορων επιθέσεων και με τον χρόνο να τρέχει εις βάρος τους, αποφασίζουν να παίξουν τον άσο στο μανίκι τους. Στο 87ο λεπτό, ο αμυντικός Τέρι Σίλι και ο τερματοφύλακας Χόρας Στάουτ παίζουν πασούλες μέσα στην περιοχή τους μέχρις ότου ο Σίλι έστειλε με μεγάλη άνεση την μπάλα στα δίχτυα της εθνικής του, βάζοντας ένα από τα πιο γραφικά αυτογκόλ στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, κάνοντας το 2-2 και δίνοντας έτσι στην ομάδα του άλλα 30 (αντί για 3 που έμεναν) λεπτά για να κυνηγήσει το όνειρο της πρόκρισης, αφού όπως είπαμε ισοπαλία δεν προβλέπεται, παρά μόνο παράταση.
Στα επόμενα λεπτά του αγώνα μέχρι και το σφύριγμα του διαιτητή, που θα σημάνει τη λήξη του 90λεπτου, εξελίχθηκαν σε λεπτά τεράστιου μπερδέματος αφού οι παίκτες της Γρενάδα συνειδητοποιούν ότι μπορούν να προκριθούν με ένα γκολ σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ εστία, ενώ οι παίχτες των Μπαρμπέϊντος αμύνονται τόσο μπροστά από τη δική τους εστία όσο και από εκείνη της Γρενάδα! Δεν πρέπει να αφήσουν τους αντιπάλους τους να σκοράρουν ούτε γκολ ούτε αυτογκόλ. Ένα (αυτό)γκολ της Γρενάδα θα είναι αρκετό για τους φιλοξενουμένους να προκριθούν στην επόμενη φάση.
Ένα σουρεαλιστικό σκηνικό ξετυλίγεται στον αγωνιστικό χώρο, όπου έξι παίχτες των Μπαρμπέϊντος τρέχουν προς την αντίπαλη εστία και την υπερασπίζονται απέναντι … στους αντιπάλους τους, ενώ ο τερματοφύλακας των Μπαρμπέϊντος και τέσσερις αμυντικοί παραμένουν στη δική τους περιοχή και υπερασπίζονται την εστία τους απέναντι… στους αντιπάλους τους.
Τελικά, ο αγώνας οδηγείται στην παράταση. Τα Μπαρμπέϊντος σκοράρουν το πολυπόθητο χρυσό γκολ, που μετράει για δύο γκολ, επικρατούν με 4-2 της Γρενάδα και προκρίνονται. Για την ιστορία, τα Μπαρμπέϊντος στο Κύπελλο Καραϊβικής, απέτυχαν να περάσουν την πρώτη φάση των ομίλων.
Φυσικά, η αποστολή της Γρενάδα δεν είναι καθόλου ενθουσιασμένη με την τροπή του αγώνα. Ο προπονητής της ομάδας Τζέιμς Κλάρκσον θα δηλώσει (με το δίκιο του): «Νιώθω εξαπατημένος. Όποιος σκέφτηκε αυτούς τους κανόνες, θα πρέπει να πάει στο τρελάδικο. Ο αγώνας δεν θα έπρεπε να είχε παιχτεί με τους παίχτες να είναι τόσο μπερδεμένοι και να μην ξέρουν σε ποια εστία να επιτεθούν, στη δική τους ή στων αντιπάλων τους. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο. Στο ποδόσφαιρο υποτίθεται ότι θα πρέπει να σκοράρεις κατά του αντιπάλου για να κερδίσεις, όχι για λογαριασμό του.»

ΠΗΓΕΣ: Ευλογημένο ποδόσφαιρο, History espressο, el sombrero