Ο Φάμπιο Καπέλο εμφανίστηκε θαυμαστής του ποδοσφαίρου που παίζει η Μπαρτσελόνα σε συνέντευξη του στην επίσημη ιστοσελίδα της ΦΙΦΑ. Ο Ιταλός τεχνικός μίλησε για την δουλειά του στην εθνική Αγγλίας και για πολλά άλλα θέματα. Αναλυτικά η συνέντευξή του:
-Από τη στιγμή που αναλάβατε την Αγγλία, έχετε δώσει 38 παιχνίδια και νικήσατε στα 25. Πώς βλέπετε την ομάδα να βελτιώνεται;
«Βελτιωθήκαμε πολύ όταν συμμετείχαμε στα προκριματικά του Παγκόσμιου Κυπέλλου, στους τομείς του ομαδικού πνεύματος και την αυτοπεποίθηση. Κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Κυπέλλου, ήμασταν κουρασμένοι.
Νομίζω ότι το αγγλικό έχει αλλάξει μέσα στα τέσσερα αυτά χρόνια. Τώρα όλες οι ομάδες προσπαθούν να παίξουν με περισσότερες κοντινές πάσες, όχι μόνο με σέντρες. Αυτή είναι η βασική διαφορά των τελευταίων τεσσάρων ετών».
-Είστε ικανοποιημένος από τα αποτελέσματα της ομάδας, στα προκριματικά του Euro 2012;
«Ναι, αλλά νομίζω ότι χαρίσαμε βαθμούς κόντρα στο Μαυροβούνιο. Κόντρα στην Ελβετία, από 2-0 φτάσαμε στο 2-2 και είχαμε ευκαιρίες για να νικήσουμε, αλλά το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά καλό. Αλλά κόντρα στο Μαυροβούνιο, είχαμε τέσσερις ευκαιρίες να σκοράρουμε, αλλά ο τερματοφύλακας ήταν πραγματικά πολύ καλός. Όμως έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Μερικές φορές παίζεις πραγματικά καλά, έχεις τέσσερις ή πέντε ευκαιρίες, αλλά χάνεις. Το Μαυροβούνιο είχε δοκάρι στα τελευταία πέντε λεπτά, με μία μόλις ευκαιρία, και αυτό είναι το ποδόσφαιρο».
-Υπάρχει τόσο μεγάλη πίεσε σε εσάς και την Αγγλία. Μπορείτε να ευχαριστιέστε τη δουλειά αυτή;
«Υπάρχει πίεση όταν νικάμε, πίεσε όταν χάνουμε. Είναι η δουλειά μας. Πρέπει να παραμένεις ο ίδιος όταν νικάς και όταν χάνεις. Να έχεις τον ίδιο τρόπο ζωής και να μαθαίνεις από τα λάθη σου, επειδή κάθε φορά είναι ένα μάθημα. Ανησυχώ όταν νικάμε, επειδή μπορεί να χάσουμε την αυτοσυγκέντρωση και την προσήλωσή μας».
– Πιστεύετε ότι, ακόμη και στο χρόνο που είστε στην ηγεσία της Αγγλίας, υπάρχει τώρα περισσότερο ανταγωνισμός στο διεθνές ποδόσφαιρο μεταξύ των ομάδων;
«Ναι. Μπορείτε να μελετήσετε πολύ και να δείτε πολλά παιχνίδια από όλο τον κόσμο. Μπορείτε να πείτε στους αμυντικούς περισσότερα για τους αντίπαλους παίκτες. Τώρα ξέρετε τα πάντα, έτσι τα πράγματα είναι ισορροπημένα. Εύκολα παιχνίδια δεν υπάρχουν. Κοιτάξτε τις ασιατικές ομάδες, όπως η Ιαπωνία, η Δημοκρατία της Κορέας και της Αυστραλίας, οι οποίες είναι πραγματικά καλές. Οι αφρικανικές ομάδες έχουν βελτιωθεί επίσης πολύ».
-Τι είδους ποδόσφαιρο σας αρέσει να βλέπετε;
«Προς το παρόν, το καλύτερο είδος ποδοσφαίρου που μπορεί να παρακολουθήσει κάποιος στην τηλεόραση ή το γήπεδο είναι της Μπαρτσελόνα. Είναι ένα πραγματικά δύσκολο στυλ για το παίξει άλλη ομάδα ή χώρα, γιατί θα πρέπει να έχει τους ίδιους παίκτες που παίζουν στη Μπαρτσελόνα. Έχουν επτά παίκτες που ήρθαν από την ακαδημία τους και άρχισαν να παίζουν σε αυτό το στυλ σε νεαρή ηλικία».
-Μπορείτε να δείτε κανέναν να «σταματάει» την Μπαρτσελόνα στο εγγύς μέλλον;
«Νομίζω πως ναι. Θα είναι δυνατόν, επειδή πλέον έχουμε την τύχη να μπορούμε να μελετήσουμε τους αντιπάλους.
Μπορούμε να βρούμε μία λύση για να σταματήσουμε στην Μπαρτσελόνα, κατανοώντας τις δυνάμεις τους. Μπορούμε να μελετήσουμε πολλά μέσω βίντεο. Κάποια ομάδα θα βρει τη λύση για να νικήσει την Μπαρτσελόνα. Επίσης, όταν κερδίζεις πολλές φορές, χάνεις την αυτοσυγκέντρωσή σου σε κάθε ματς. Επίσης, ορισμένοι παίκτες της έχουν μεγαλώσει».
-Τι γίνεται με τον βραζιλιάνο στυλ; Είναι κάτι που σας αρέσει να βλέπετε;
«Η Βραζιλία είναι μια ομάδα που παίζει μαζί, αλλά έχει πάντα και τη μοναδική προσωπικότητα του κάθε παίκτης της. Είναι στο DNA των Βραζιλιάνων, να ντριμπλάρουν και να κάνουμε το κάτι διαφορετικό. Η Βραζιλία είναι μια πραγματικά καλή ομάδα, μια νεανική ομάδα με νεαρούς φορ. Πρέπει να βρουν μια καλή ισορροπία στον αγωνιστικό χώρο».
-Με τις γνώσεις σας από τη Βραζιλία. το ποδόσφαιρο τους και το πάθος του λαού, τι τύπο Παγκόσμιου Κυπέλλου πιστεύετε ότι θα γίνει εκεί;
«Κάποτε πήγα στη Βραζιλία για να δω το Κόπα Αμέρικα. Παρακολούθησα τον τελικό, Βραζιλία κόντρα στην Αργεντινή, στο Μαρακανά, κι έτσι ξέρω για το πάθος του λαού της Βραζιλίας. Όταν η Βραζιλία σκόραρε το πρώτο γκολ, ο καθένας έπινε μπύρα και την έχυναν επάνω μου. Το γήπεδο «εξερράγη». Όλοι τρελάθηκαν. Ήμουν λίγο μούσκεμα αλλά ήταν μεγάλη εμπειρία».