Με καμάρι για την πορεία του, με χαρά για τα όσα πρωτοφανή, για την ελληνική επιτραπέζια αντισφαίριση στα άτομα με αναπηρίες, πέτυχε στο Τόκιο, περιέγραψε τα συναισθήματά του κι έδωσε το σύνθημά για να κυνηγήσει περαιτέρω αγωνιστική πρόοδο και διακρίσεις στη διεθνή σκηνή. Στο υπέροχο γι’ αυτόν, καλοκαιρινό ταξίδι, πήρε αρχικά την πρόκριση στη μεγαλύτερη αθλητική εκδήλωση με κάρτα ελευθέρας και είναι ο πρώτος Έλληνας πινγκπονίστας, που το κατάφερε μετά τις τρεις συμμετοχές, που ως οικοδέσποινα είχε η χώρα στους Παραολυμπιακούς του 2004. Στην ιαπωνική πρωτεύουσα πέτυχε την παρθενική νίκη για τα ελληνικά χρώματα σε Παραολυμπιακό τουρνουά του αθλήματος κι επίσης έγινε ο πρώτος, που προκρίθηκε στην επόμενη φάση. Με την 9η θέση στην κλάση 6 υλοποίησε τον στόχο του, πραγματοποίησε αξιόλογες εμφανίσεις στα τρία συνολικά ματς κι έζησε τη σπουδαία τιμή και εμπειρία έστω στις ειδικές συνθήκες λόγω κορονοϊού. Όπως υπογραμμίζει «ολοκληρώθηκε ένα όνειρο και αρχίζει σιγά σιγά η δουλειά για τους επόμενους μεγάλους στόχους και φυσικά το Παρίσι το 2024».
Παράλληλα πάντως, ο 20χρονος αθλητής κάνει λόγο για γλυκόπικρη γεύση από τον αποκλεισμό στη 16άδα, καθώς θεωρεί ότι ήταν κοντά στο να φτάσει ψηλότερα. Θυμίζουμε ότι στο πλευρό του ήταν ο ομοσπονδιακός τεχνικός Ε.Α.ΟΜ.-Α.ΜΕ.Α. (κι επί σειρά ετών προπονητής του) Πολυχρόνης Πολίτσης και ως βοηθός προπόνησης ο επίσης βασικός αθλητής στη δευτεραθλήτρια Ευρώπης ομάδα της κλάσης 6, Γιώργος Μουχθής.
«Το συναρπαστικό ταξίδι έφτασε στο τέλος. Πήρα την 9η θέση στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο! Είμαι πολύ χαρούμενος, που στα 20 μου χρόνια κατάφερα να αγωνιστώ στους πρώτους μου Παραολυμπιακούς Αγώνες, να κατακτήσω την 9η θέση, να πετύχω την πρώτη νίκη στην ιστορία της Ελλάδας σε Παραολυμπιακούς αγώνες στην επιτραπέζια αντισφαίριση και να γίνω ο πρώτος, που περνάει σε επόμενη φάση.
Ένα όνειρο ολοκληρώθηκε και πια ξεκινάμε σιγά σιγά να ετοιμαζόμαστε για τους επόμενους μεγάλους στόχους και φυσικά το Παρίσι το 2024.
Θέλω να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά τον προπονητή μου Πολυχρόνη Πολίτση, ο οποίος είναι πάντα δίπλα μου και είναι αυτός, που με έχει φτάσει σε σημείο να μπορώ να χαίρομαι τέτοιες επιτυχίες.
Το αποτέλεσμα βέβαια, αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση, καθώς βρέθηκα κοντά -ή έτσι νιώθω εγώ ίσως- στο να πετύχω μια ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία και να φτάσω στον απόλυτο στόχο, που είναι ένα μετάλλιο», έγραψε στον λογαριασμό του στο facebook ο Χατζηκυριάκος και συμπλήρωσε: «Από εκεί και πέρα είμαι ικανοποιημένος και στρέφω το βλέμμα μου στο μέλλον.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους με βοηθούν και με στηρίζουν, καθώς χωρίς ανθρώπους, που κάνουν θυσίες για να πετύχω εγώ δε θα είχα φτάσει ως εδώ.
Μη σταματήσετε να κυνηγάτε τα όνειρα σας τα πάντα είναι δυνατά αρκεί μόνο πίστη και σκληρή δουλειά».