Έχοντας μαζέψει τα κομμάτια τους, έπειτα από την ήττα απέναντι στην Βραζιλία, οι Έλληνες διεθνείς έκαναν το “καθήκον” τους απέναντι στην Ν.Ζηλανδία παίρνοντας το πολυπόθητο εισιτήριο για την επόμενη φάση.
Με ένα διαφορετικό πλάνο -τακτικά- από αυτό που είδαμε πριν από δυο 24ωρα, ο Θανάσης Σκουρτόπουλος προσπάθησε να βάλει στο παιχνίδι, όσον αφορά την επιθετική παραγωγικότητα, και άλλους παίκτες πάντα με σημείο αναφοράς τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Τα “χαμηλά”, πιο αθλητικά σχήματα που επέλεξε να παρατάξει το τεχνικό επιτελείο στο παρκέ, έδωσαν αβαντάζ στην Εθνική μας τόσο επενδύοντας στο ανοιχτό γήπεδο και στο σκοράρισμα από το γρήγορο τρανζίσιον όσο και στην άμυνα χρησιμοποιώντας τις αλλαγές ως βασική αντιμετώπιση και την ανά διαστήματα πίεση είτε στο μισό είτε στα ¾ του γηπέδου κάτι που μας έδωσε πολλούς πόντους, κυρίως στο πρώτο μέρος.
Απέναντι σε μια ομάδα σαν την Νέα Ζηλανδία δεν ήταν εύκολο να διατηρήσουμε την άμυνα μας ως προτεραιότητα, κάτι που φαίνεται και από το υψηλό σκορ και του 97 πόντους που δεχτήκαμε. Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε από το σημερινό παιχνίδι όμως, πέρα από την πρόκριση, είναι ότι μπορέσαμε να ανταποκριθούμε και να πάρουμε την νίκη -κόντρα στην αμυντική μας φύση- μέσα από την επίθεση μας αποδεικνύοντας ότι μπορούμε να ανταποκριθούμε σε “ειδικές καταστάσεις” .
Α’ Ημίχρονο (44-51 )
Οι Έλληνες διεθνείς ξεκίνησαν το παιχνίδι πολύ δημιουργικοί (7 ασιστ σε 7 λεπτά) και με στόχο να είναι πιεστικοί – κυρίως στο μισό γήπεδο πετυχαίνοντας 12 από τους 28 πόντους της πρώτης περιόδου (8 από τα λάθη των αντιπάλων τους) από τον αιφνιδιασμό.
Από τις επιλογές μας -επιθετικά- φάνηκε ότι θέλαμε να επαναπροσδιορίσουμε τον τρόπο παιχνιδιού μας τόσο στην επιθετική άμυνα όσο και στο να παίρνουμε τους βασικούς μας πόντους μέσα από την ρακέτα (50% στο α’ δεκ)
Στο 2ο δεκάλεπτο φτάσαμε μέχρι και το +12 κυρίως με ατομικές προσπάθειες και με καλές συνεργασίες -σποραδικά- όμως με μια λάθος επίθεση που μεταφράστηκε σε εύκολο lay up και μια κακή άμυνα που στοίχισε 3 ακόμα πόντους το σκορ μειώθηκε στους +6.
Με την είσοδο του Γιάννη βρήκαμε περισσότερες λύσεις επιθετικά ομως η επιθετική τακτική μας θύμιζε το παιχνίδι με την Βραζιλία στα τελευταία 4 λεπτά αφού υπήρξαν φάσεις που ο Γιάννης πήγαινε στο καλάθι με τέσσερα άτομα πάνω του.
Με τον Γουεμπστερ να σημειώνει ακομα ενα 3ποντο μετα απο μια δική κακή επιθετική επιλογή -βιαστικό τρανζισιον- η διαφορά πηγε στους 5 πόντους. Οι Έλληνες διεθνείς έμοιαζαν να θέλουν να αλλάξουν “ταυτότητα” – προσπαθώντας να σκοράρουν βιαστικά και χωρίς καλό διάβασμα την αντίπαλης άμυνας. Έχοντας σκοράρει μόλις 2(!) πόντους από την άμυνα τους, οι παίκτες του κόουτς Σκουρτόπουλου επέτρεψαν στην Ν.Ζηλανδία να σκοράρει 25 πόντους στο β’ δεκάλεπτο.
Β’ Ημίχρονο
Οι παίκτες της Ν.Ζηλανδίας μπήκαν δυναμικά στο δεύτερο μέρος του παιχνιδιού που αποδείχτηκε και το πιο “άχαρο” αφού σε πολλές στιγμές ήταν λίγο άναρχο, με τους διεθνείς μας όμως να ανταποκρίνονται και να βρίσκουν τρόπους να διαβάζουν αυτό που τους έδινε η αντίπαλη άμυνα.
Τα 3/3 τρίποντα από τους Παπαπέτρου και Πρίντεζη δεν έφταναν να αποθαρρύνουν τους αντιπάλους που έβρισκαν τρόπο να εκμεταλλευτούν κάθε κακή επιστροφή μας χάρη στους αδέρφια Γουεμπστερ.
Με την διαφορά να μην μπορεί να περάσει το φράγμα των 10 πόντων για την Εθνική μας και το άγχος να είναι εμφανές λόγω της κρισιμότητας του ματς, ο Παπαπέτρου συνέχισε να εκμεταλλεύεται τους χώρους φτάνοντας τα 4/6 τρίποντα και δίνοντας ανάσες και λύσεις.
Οι αυξημένες κατοχές -σήμα κατατεθέν για την ομάδα από την Νέα Ζηλανδία- ανάγκασαν την Εθνική μας να ακολουθήσει αυτό τον ρυθμό που εκθέτει τα βαριά κορμιά, και αυτός είναι ο λόγος που δεν χρησιμοποιήθηκαν σήμερα, και να δίνει αρκετές ευκαιρίες για σκοράρισμα κυρίως στο ένας εναντίον ενός.
Ένα τρίποντο από τον Νικ Καλάθη, που έκανε “λίγο από όλα” σε αυτό το κομβικό σημείο, ήταν αυτό που έστειλε το παιχνίδι το +10 (94-84) με 2.18 να απομένουν στο ματς. Τα τελευταία λεπτά κύλησαν πιο διαδικαστικά με την εθνική μας να εκτελεί το καθήκον της και να παίρνει αυτό που ήθελε, την πρόκριση.
